Valverde maakte in de Vuelta zijn favorietenrol waar.
Vier weken geleden stond er in deze rubriek nog een vraagteken achter dezelfde titel, de gedoodverfde favoriet zette er na de Ronde van Spanje een uitroepteken achter. Eindelijk snoerde Alejandro Valverde immers de criticasters de mond die vonden dat hij zich beter volledig zou toeleggen op de klassiekers omdat hij in het rondewerk toch altijd iets te kort zou komen.
Toen wij de kopman van Caisse d’Epargne begin februari spraken tijdens de Ronde van Majorca liet die geen twijfel bestaan over zijn ambities voor het wielerseizoen 2008/09. “De Tour is mijn hoofddoel, daar wil ik top drie rijden en liever nog winnen.” Hoewel al een tijdje opgejaagd wild in Operación Puerto voelde Valverde de bui van het Italiaans Olympisch Comité (CONI) nog niet hangen. Een paar maanden later mocht hij zijn droom echter opbergen toen het CONI zijn betrokkenheid in het dopingschandaal rond dokter Eufemiano Fuentes bewezen achtte. Twee jaar schorsing kreeg Valverde aan de broek, niet alleen voor Italiaanse wedstrijden maar ook voor koersen die over Italiaans grondgebied rijden. De amper 80 kilometer die de Ronde van Frankrijk 2009 tijdens de 16e rit naar Bourg-Saint-Maurice door Italië trok, verplichtte Valverde om zich andere doelen te stellen.
De Ronde van zijn eigen land dan maar, waar hij in 2003 en 2006 al eens op het podium stond en vorig seizoen vijfde werd, “terwijl ik toen zelfs geen zin meer had om er te rijden”, zo vertelde Valverde ons in februari. Hij was er met andere woorden van overtuigd dat hij de non-believers ooit lik op stuk zou geven. In de Tour kreeg hij daartoe voorlopig nog niet de kans, maar de Vuelta won Valverde autoritair, zij het zonder de glans van een ritzege. Misschien blinkt hij zondag op het WK-podium des te meer in de regenboogtrui?
De concurrenten die het Valverde tijdens drie weken Ronde van Spanje moeilijk hadden moeten maken, misten ofwel lef en bleken daar niet toe in staat ( Samuel Sánchez en Ivan Basso) of kenden pech. Na de lekke band van Cadel Evans op de Alto de Monachil was het in de slotweek Robert Gesink die onfortuinlijk teruggeslagen werd. Gesink kwam woensdag op weg naar Talavera de la Reina zwaar ten val. Ondanks acht hechtingen verbeet de Rabobankrenner de pijn, maar zijn knie bleek te zeer gehavend waardoor hij in de laatste bergrit een zekere podiumplaats verspeelde.
Rest ons een balans op te maken van de Belgische prestaties in de Vuelta. In tegenstelling tot vorig seizoen, toen Tom Boonen (2), Greg Van Avermaet en Wouter Weylandt voor vier ritzeges zorgden, won geen enkele Belg een etappe. Maar Philippe Gilbert, met een aanval in de lastige rit naar Ávila en een zesde plaats in de tijdrit in Toledo, en Tom Boonen, die twee keer als tweede finishte en in de tijdrit in Valencia ondanks een val knap elfde werd, bewezen dat ze klaar zijn voor Mendrisio.
