Al een keer of vier had Enzo Scifo (41) in het verleden contact met Moeskroen om er trainer te worden. Op 27 december kreeg hij er dan toch een contract voor anderhalf jaar, met een optie voor nog eens een jaar. Twee jaar was de 81-voudige international weg uit het voetbal. Met een goed gevoel gaat hij aan de slag bij een van de zeldzame clubs waar hij als speler van Anderlecht niet uitgefloten werd, maar applaus kreeg.

Was het contract dat Moeskroen je aanbood een reddingsboei in een moeilijke periode?

Enzo Scifo: “Als iedereen dat zegt, zal er wel iets van kloppen. Ik had om persoonlijke redenen afstand genomen van het voetbal, ik was mijn motivatie kwijt. Een beetje afstand nemen heeft me goed gedaan en mijn motivatie weer aangescherpt.”

Klopt het dat je al in juni op Moeskroens lijst van kandidaat-trainers stond?

“Ik denk zelfs dat ik toen de eerste keuze was van de voorzitter, maar blijkbaar lag ik niet bij iedereen even goed.”

Heeft Moeskroen je aangeworven omwille van je uitstraling?

“Ik hoop dat ik als trainer nog andere kwaliteiten heb dan alleen mijn charisma. Mijn voetbalervaring, bijvoorbeeld. Het is niet omdat je een goeie voetballer was dat je een succesvol trainer wordt. Maar soms heb ik de indruk dat de vroegere Rode Duivels al veroordeeld zijn voor ze als trainer begonnen zijn. Ik vind het niet normaal dat mensen die zoveel gedaan hebben voor het Belgisch voetbal vandaag nog amper aan de bak komen.”

Je beschikt niet over het vereiste trainersdiploma. Hoe los je dat op?

Geert Broeckaert heeft de trainerslicentie. Aanvankelijk zal hij op de bank zitten.”

Waarom heb je je trainersopleiding afgebroken?

“Omdat ik toen in een moeilijke periode zat waarin ik geen puf meer had, mijn hoofd niet meer naar voetbal stond. Maar in juni hervat ik de lessen.”

Je vorige twee trainerservaringen waren geen groot succes.

“Niet akkoord. Na jaren voetballen tegen degradatie eindigde ik met Charleroi eerst negende, het volgende jaar twaalfde. Het was niet gemakkelijk. Ik droeg op de club verschillende petten maar wat de samenwerking met de spelers betreft, denk ik dat ik het er niet slecht van af heb gebracht. Tubeke nam ik over toen ze veertiende stonden. Elf matchen later waren ze vierde. We hadden in de laatste vier matchen nog één punt nodig om de eindronde te halen, maar tot mijn verbazing lukte dat niet meer. Daar knapte ik zo op af dat ik ermee wilde kappen. De voorzitter heeft toen op me ingepraat.”

Wat voor type trainer wil jij zijn?

“Ik werk op gevoel. Voetbal is intuïtie. Niet alleen dat, maar toch voor een groot deel. De mooiste momenten die ik op en naast het veld beleefde, kwamen voort uit mijn intuïtie. Je kunt veeleisend zijn en tegelijk plezier hebben in je werk. Ik wil dat mijn spelers zich goed voelen, dat ze met plezier trainen. Als trainer moet ik hun gemoedstoestand kunnen peilen.”

Ben je niet te aardig voor het trainersvak?

“Moet je met gebrul een kleedkamer doen trillen om een goeie trainer te zijn? De beste trainers die ik meemaakte, moesten geen grote mond opzetten om respect af te dwingen. Arsène Wenger heb ik bij Monaco nooit zijn stem weten verheffen. Ik hoop dat ik op een andere manier respect afdwing dan door te roepen en te tieren. Voetbal is voor mij geen oorlog.”

Je moet zorgen dat de spelers van Moeskroen in de kijker lopen. Je voorganger riep dat hij zich niet wilde prostitueren. Stoort het je niet dat je werkt voor een import- en exportbedrijf?

“Ik heb de voorzitter gezegd dat hij me nooit moet vragen om spelers op te stellen. Hij verzekerde me dat hij zich nooit met het sportieve zal inlaten. Wat die import en export betreft: als een speler verkocht wordt, zal het zijn omdat hij goed bezig was voor Moeskroen. Trouwens: welke Belgische club behalve Anderlecht kan op een andere manier overleven?”

daniel devos

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content