Maandag 6/9

En daar gaat onze vriend Waseige. Na minder dan vier maanden. Verliezen tegen Gabon, thuis en met 0-3 dan nog, is niet iets dat de gemiddelde Algerijn op prijs stelt. De Rode Duivels hebben ook ooit tegen Gabon gespeeld. Elf jaar geleden, onder Paul Van Himst. Trainer van de Gabonezen was Jean Thissen. Twee-één gewonnen, maar wat een geklungel was me dat, die avond in het Anderlechtstadion. Brice Mackaya was de man die Preu-d’homme vloerde en de 0-1 op het bord zette. Op de bank dacht Van Himst dat hij stierf. Uiteindelijk redde Marc Wilmots de meubelen, met een treffer net voor de rust en één net voor het einde. De eerstvolgende oefenwedstrijd werd met 1-0 verloren, in Malta !

Nu moet er nog één ding gebeuren : dat Standard Waseige opnieuw in dienst neemt. Dan hebben we echt álles gehad. Of Charleroi. Waarom gooien ze daar Jacky Mathijssen niet buiten ?

Vrijdag 10/9

In Spanje woont niemand. Die conclusie moeten wij trekken na wat lukraak gezap naar de Ronde van Spanje op de VRT. Uren en uren zie je daar kleurrijke mannetjes door een volkomen desolaat landschap fietsen, enkel begeleid door het monotone gezoem van Michel Wuyts, aan wie het wereldrecord ‘uren zagen per jaar’ nu toch werkelijk niet meer kan ontsnappen.

Langs het parcours geen levende ziel te bespeuren. Na afloop melden de organisatoren meestal dat meer dan vijf miljoen mensen de renners zijn komen toejuichen, maar dat moet dan bij het binnenrijden van de grote aankomststeden zijn, want onderweg is er niemand. Organiseer een koers in de woestijn, of op de maan, en je hebt meer volk.

Er staat in Spanje blijkbaar ook geen enkel huis. Je kunt alleszins vier uur aan een stuk Vuelta bekijken zonder ook maar één huis te ontwaren. En dan spreken we van de vlakke ritten. In de bergen is er niet eens een hok. Er zijn trouwens ook geen dieren in Spanje. Misschien een paar stieren, maar die zitten in een donker hol onder de arena opgesloten. Ja, heel af en toe duikt een paard op. Met op de rug een geflipte ranchero, die dan een kilometer of twintig naast het peloton meedraaft. Dat moet je bij ons eens proberen : twintig kilometer door een weiland. Na vijftig meter is je paard door een afspanning geëlektrocuteerd, of staat het midden op een drukke snelweg.

Er groeien in Spanje geen bomen of bloemen. Er stroomt geen natuurlijk water, en hoe ze telefoneren is ons een raadsel : langs het volledige traject van de Ronde bevindt zich niet één telefoonpaal. Oneindige troosteloosheid, dat toont ons de Vuelta. En dan begint Frank Hoste over de dikte van de tube-ventielen.

Zaterdag 11/9

Toegegeven, het is een verleidelijk beeld : Roger Lambrecht als hardvochtige plantage-eigenaar uit 1847, van hoog te paard toeterend en foeterend op een leger zwarte lijfeigenen, wijl in een hut oom Tom klaaglijke tonen uit zijn gitaar wringt. Maar omdat wij ook van deze duivel graag advocaat spelen, willen we er toch even op wijzen dat er zonder Lambrecht al lang niet meer gevoetbald werd in Lokeren. Wij hebben het onuitsprekelijke genoegen gehad om in deze nieuwe competitie al twee matchen op Daknam te mogen volgen en wij kunnen u verzekeren : daar zit nauwelijks een kat. En van wie er wel zit, komt de helft voor het feestpaleis van Patrick Orlans.

Ondertussen betaalt Lambrecht zich blauw, werkt zich een beroerte om de club via een fusie te redden, waarna hij door zijn eigen harde aanhang net niet met de dood bedreigd wordt, en krijgt elke dag in de pers een chemisch toilet over zijn hoofd uitgekieperd. Was Lambrecht ook niet de man die Eddy Wauters eens een paar uur voor zijn deur in de auto heeft laten zitten ? Dat mag toch ook à décharge worden ingebracht.

Ten slotte raden wij de lectuur aan van ‘In alles een man’, van Tom Wolfe. Om een beetje sympathie te krijgen voor de plantagebazen uit het Amerikaanse zuiden. Mannen als Charlie Croker en Roger Lambrecht, die denken in balen katoen en tonnen rubber. Want zeg nu zelf : wat zouden we zijn zonder katoen en rubber ? Het leven ware niet half zo plezierig.

door Koen Meulenaere

‘Er staat in Spanje geen enkel huis.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content