Na Michel Piraux en Marcel Javaux vorig jaar, houdt op het einde van dit seizoen Eric Romain (42), nog zo’n monument uit de Belgische arbitrage, het voor bekeken als scheidrechter.

In tegenstelling tot Piraux en Javaux bent u niet door uw leeftijd verplicht afscheid te nemen van de arbitrage op het hoogste niveau.

Eric Romain : Ik zou er dolgraag nog drie jaar mee doorgaan, want ik doe dit vak nog altijd even graag dan toen ik ermee begon. Helaas was deze uit de hand gelopen hobby niet meer te combineren met mijn beroepsbezigheden als hoofdinspecteur bij het Ministerie van Financiën van de Franstalige Gemeenschap. Ik had mits wat jongleerkunsten met mijn agenda misschien nog kunnen blijven arbitreren, maar aangezien er toch geen promotie meer inzit als scheidsrechter, wil ik mij honderd procent concentreren op mijn job.

U neemt dus geen afscheid als een verbitterd scheidsrechter ?

Helemaal niet, wel integendeel. Naar het voorbeeld van Michel Piraux en Marcel Javaux hoop ik ook de kans te krijgen opgenomen te worden in de Centrale Scheidsrechterscommissie. Op die manier hoop ik mijn steentje te blijven bijdragen tot de verbetering van de arbitrage in België. Die stap zou ik toch nooit willen zetten als ik verbitterd zou zijn, zoals sommige van jouw collega’s meenden te weten ? Ik zeg het nogmaals : ik heb met niemand met wie ik gewerkt heb problemen. Niet met de Centrale Scheidsrechterscommissie, niet met mijn collega-scheidsrechters.

Ik weet wel dat een aantal mensen kritiek hadden op het feit dat ik de laatste tijd liever individueel trainde dan aan de groepstrainingen deel te nemen. Maar je moet mijn situatie begrijpen. Telkens pendelen tussen Charleroi en Brussel of Leuven voor anderhalf uur training kost me meestal een halve dag. Als je dan rekenig houdt met mijn professionele taken, versta je allicht dat ik me liever individueel scherp houdt.

Het klimaat waarin de scheidsrechters momenteel moeten werken, is niet bepaald gunstig. Bovendien werd het voorstel om de arbiters een hogere wedstrijdvergoeding te betalen, van tafel geveegd. Speelden die factoren niet een beetje mee in uw beslissing ?

Nee, helemaal niet. Er zijn altijd al strubbelingen geweest, zowel aan het begin van mijn carrière als aan het einde ervan, maar die hebben mij nooit verhinderd mijn taak zo goed als mogelijk uit te oefenen. Hadden ze op mij een effect gehad, dan was ik al langer scheidsrechter af.

door Bruno Govers,

“Hadden strubbelingen op mij een effect gehad, dan was ik al langer scheidsrechter af.”