Hoelang ben je al omroeper?

“Ik zit voor Cercle in de omroepcabine sinds het seizoen 1985/86. Tot vandaag heb ik minder dan vijf thuiswedstrijden gemist.”

Job?

“Ik werk op het economaat van de stad Brugge. Het omroepen bij Cercle is volledig vrijwillig, al krijgen we zeker genoeg appreciatie vanuit de vereniging.”

Favoriete speler?

“Dit seizoen is dat Sergiy Sere-brennikov, de draaischijf op het middenveld van Cercle.”

Lievelingsnummer om te draaien voor of na een wedstrijd?

“Allez Cerkel”, een lied gemaakt door de Brugse duizendpoot Norbert. Sinds 1974 laten we het bij iedere thuiswedstrijd horen.”

Als jouw club scoort dan …

“Dan spelen we eerst een stukje Chelsea Dagger ( van The Fratellis, nvdr). Daarna meld ik aan het publiek wie gescoord heeft, zowel de voor- als familienaam.”

Wat moet een goede stadion-omroeper kunnen volgens jou?

“Veel. Je moet kunnen informeren en entertainen, maar je hebt ook een veiligheidsfunctie. Zelf had ik niet zo lang geleden bijna een stadionverbod aan mijn broek. ‘0-1, na een ongeldig doelpunt van Bosko Balaban‘, riep ik door de speakers toen de Kroaat scoorde na een handsbal tijdens de Brugse derby van 2005. Maar dat deed ik enkel en alleen om de Cerclesupporters te kalmeren.

“Een minder gekend verhaal is dat van Joegoslavië-Spanje op Euro 2000. Ik zat toen samen met de speaker van Club in de omroepcabine van Jan Breydel, maar we waren gebonden aan strikte regels van de UEFA. De Joegoslaven kwamen in een spectaculaire slot-fase met tien te staan en gaven in blessuretijd een 2-3-voorsprong weg. Verschillende Joegoslavische heethoofden waren al het veld op gestormd en de boel leek te escaleren. Toen de wedstrijd nog bezig was, hebben we – tegen de regels in – al de uitslag van de andere groepswedstrijd omgeroepen. De Joegoslavische fans raakten gelukkig gekalmeerd, in de wetenschap dat ook zij naar de volgende ronde zouden doorstoten.

Welke anekdote zal je nooit vergeten?

“Een aantal jaar geleden kreeg ik voor de match een lijst met de kentekens van wagens die fout geparkeerd stonden. Plichtsbewust riep ik om dat die auto’s maar best verplaatst werden, want de politie dreigde ze weg te slepen. Halver-wege de lijst struikelde ik over mijn woorden: plots had ik door dat ook mijn eigen nummerplaat op dat blad stond … Ik ben toen tijdens de match snel mijn wagen elders gaan parkeren. Gelukkig is er geen doelpunt gevallen toen ik weg was! ( lacht).” S

Volgende week: Jan Millecam (Sporting Lokeren OVL)

BREGT VERMEULEN

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content