Vroeger dan gepland moest Erik Dekker, zonder twijfel een van de sterkste klassieke renners van zijn generatie, afzwaaien uit het wielerpeloton. Een bijzonder venijnige val in de Ronde van Frankrijk zette een kruis over zijn laatste najaar als wielerprof. Dekker, nooit om een gedurfde uitspraak verlegen, droomde er zelfs luidop van om afscheid te nemen als wereldkampioen. Maar de rede haalde het van onmogelijke dromen – de Nederlander besefte dat een lange revalidatie op dit punt in zijn carrière eigenlijk zinloos is. Vandaag debuteert hij als tweede ploegleider in de Eneco Tour. Bij Rabobank natuurlijk, het team waarin hij het grootste deel van zijn wielercarrière schitterde. “Ik moet je zeggen dat ik er echt bijzonder veel zin in heb”, vertelt de olijke Nederlander. “Het is weer eens iets nieuws hé, weer een ander doel waarin ik moet proberen de top te bereiken. Ik zal er honderd procent voor gáán, net zoals ik deed toen ik nog renner was.”

Is de teleurstelling van je vroegtijdige rennerspensioen helemaal verteerd ?

Erik Dekker : “Ja hoor. Wat zijn nu twee gemiste maanden op een carrière van veertien jaar ? Toch niks dramatisch ? Net na mijn val verklaarde ik stoer in de pers : Erik Dekker zal niet op deze manier uit de wielrennerij verdwijnen, ik kom zeker terug ! Maar zodra de verdoving was uitgewerkt, had ik daar wel spijt van. Eerst dacht ik : dit is gewoon een valpartij zoals er zovele zijn. Beetje slecht getimed, maar ik bijt er wel doorheen. Later kwam het besef dat dit níét was zoals die andere keren. Dit was een ernstige blessure die een lange revalidatie vroeg, als ik weer op topniveau wou koersen. En die tijd had ik niet meer, want mijn carrière zou zo stilaan gaan ophouden, had ik al lang geleden beslist. Het is even bitter geweest om die knop om te draaien. Maar ik weet nu al dat het de goede beslissing was.”

Heb je nog steeds pijn van die valpartij ? Lichamelijk dan.

“Nee, dat valt best mee. Maar als ik nu weer op een koersfiets zou moeten kruipen, zou je me wel anders horen piepen.”

Je ploegleidersdebuut beleef je in de Eneco Tour. Net een koers die jou als renner bijzonder goed lag.

“Nou en of. Ik heb hem drie keer gewonnen en vorig jaar was ik nog tweede. Het is een wedstrijd die ik altijd erg graag gereden heb. Voor eigen publiek fiets je toch altijd extra gemotiveerd. En het parcours is ook steevast geknipt voor een renner met mijn capaciteiten.”

Gaan de Rabobank-jongens iets bijzonders proberen om hun nieuwe ploegleider te eren ?

“Het is niet gepland, maar ze zouden het zeker mogen, ja. De eerste etappe komt aan in mijn geboortedorp Hoogeveen, dus da’s al een gelegenheid. De tijdrit loopt door Landgraaf en daar is een straat naar mij genoemd. En de vijfde rit eindigt in Balen en dat heb ik de laatste weken ook flink gedaan ( lacht).”

Gaat het niet raar worden om nu bevelen te geven aan jongens die tot voor kort je ploegmakkers waren ?

“Omdat ik op voorhand wist dat dit mijn laatste seizoen zou worden, heb ik al wel aan dat idee kunnen wennen eigenlijk. In mijn hoofd ben ik al een paar maanden klaar om ploegleider te worden. Vandaar dat mijn afscheid als renner veel makkelijker verliep dan ik zelf ooit had gedacht.”

DOOR JEF VAN BAELEN

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content