Wat kunnen we opmaken uit de Europese wedstrijden van onze clubs? Anderlecht was er op voorhand niet gerust in maar maakte indruk tegen Sivasspor, een club die in de Turkse competitie toch Galatasaray en Fenerbahçe achter zich hield. Jelle Van Damme deed zijn uiterste best om op voorhand voor de nodige onrust te zorgen, maar er werd verrassend sereen gereageerd in het Astridpark. Sommige zaken bleven wel bij het oude: Nicolás Frutos blijft, als hij speelt, van levensbelang voor Anderlecht. De critici van de Argentijn kregen meteen lik op stuk. Uit zijn korte invalbeurt (15′) bleek ook de veronderstelling dat Frutos en Tom De Sutter niet samen kunnen spelen, te wankelen. Als sterkhouders als Polák, Boussoufa en Biglia hun niveau halen en paars-wit dezelfde gretigheid toont als tegen Sivasspor, dan moet Standard zeker rekening houden met Anderlecht in de titelstrijd.

Club Brugge dan. De Europese wedstrijd van blauw-zwart begon in de lijn van de voorbije drie moeilijke seizoenen: geklungel op een stilstaande fase en een vroege tegengoal. Club scoorde wel nog twee keer in die eerste helft, maar werd na de rust koud gepakt. Toen het 2-2 werd, leken de West-Vlamingen op de eerste grote ontgoocheling af te stevenen. Maar dan greep Adrie Koster in: Alcaraz, een schim van de degelijke verdediger van vorig seizoen, werd naar de kant gehaald voor de offensieve Vargas. Opvallend: Jeroen Simaeys moest – tot zijn eigen verbazing – geen rij naar achteren schuiven. Kosters strategie was niet zonder risico, maar rendeerde wel. Achteraan één op één spelen, we zien het een doorsnee Belgische trainer, pakweg Jacky Mathijssen, toch niet meteen doen. De pijnpunten van vorig seizoen zijn nog niet weggewerkt. Club laat zich te makkelijk ringeloren op stilstaande fases en is te afhankelijk van zijn spitsen Joseph ‘frommelgoal’ Akpala en Wesley ‘soms heb ik er écht geen zin in’ Sonck.

Ten slotte is er AA Gent. De Buffalo’s raakten in juli niet zonder moeite voorbij het bescheiden Naftan. Lichtpuntje in de terugmatch: El Ghanassy. Heeft Gent echt de ambitie om hoog te eindigen, dan doet Michel Preud’homme er niet slecht aan om zijn centrale verdediging op punt te zetten. Het vorige seizoen bejubelde duo Wils-Suler zag er tegen de Wit-Russen niet altijd zo secuur uit. In Rome leek even een stunt in de maak, maar Francesco Totti zette Gent al snel met de voetjes op de grond. Spelers als Kenny Thompson, die een overbodig tweede geel pakte in Rome, illustreren waarom AA Gent nog te kort komt voor de absolute top, ook in België. Aan Preud’homme om het tegendeel te bewijzen. Een 2-0 stuntscore in de terugmatch is voldoende.

RUTGER VERSTRAETE, SCHILDE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content