Nog twee wedstrijden voor het laatste te vergeven Europees ticket en het seizoen zit er eindelijk op. Michel Preud’homme heeft de journalisten en analisten een flinke neus gezet: kritiek tijdens de reguliere competitie slaat nergens op. Het komt er van eind juli tot midden maart alleen op aan niet te veel achterstand op te lopen, de kernspelers fris en gelukkig te houden door iedereen speelgelegenheid te gunnen.
Voor het tweede jaar op rij werd ook aangetoond dat er gekozen moet worden tussen Europese en nationale ambities. In de vorige jaargang kostte de kwartfinale in de Europa League Club Brugge de titel. Dit keer werd een succesrijke Champions Leaguecampagne AA Gent fataal tijdens de play-offs. Deze format werd bedacht om onze clubs Europees sterker te maken, maar heeft dus een omgekeerd effect.
Met veertig matchen (42 voor de ploeg die als vierde eindigt) heeft België meer speelrondes dan welk land in Europa ook. Het is niet het enige minpunt van deze play-offs. In Leuven en Westerlo weten de fans niet meer dat er in hun stad of gemeente een voetbalclub woont en Standard speelde gedurende twee maanden om des keizers baard. Play-off 1 is vaak leuk en de rest is een draak. Een competitieformule die niet deugt voor tien van de zestien teams is een drama.
De jaarlijkse lofzang op de spankracht van de play-offs bleek een lege doos. In Spanje en Nederland, die geen kunstmatige trucjes opvoeren, viel de beslissing pas op de laatste speeldag. Twee speelrondes later dan bij ons. Een van de nadelen van de play-offs is ook dat door de halvering van de punten de problemen worden verdoezeld. Dat geldt vooral voor Anderlecht, dat tot anderhalve week geleden hoop op een nieuwe titel mocht koesteren. Na de topper in het Jan Breydelstadion bedroeg de kloof met Club in werkelijkheid echter elf punten. Een gat dat je niet zomaar dicht fietst. Met Bart Verhaeghe die het vicevoorzitterschap van de bond overneemt van Philippe Collin zou er wel eens sprake kunnen zijn van een heuse machtsoverdracht, op en naast het veld.
‘We willen niet van play-offs weten, omdat we een zuivere competitie willen’, zei Richard Scudamore, de CEO van de Premier League vorige week. ‘Wie de meeste punten behaalt, wint en wie onderin eindigt, zakt. Zuiver en simpel en iedereen begrijpt het. Dat zijn onze kernwaarden. We hebben geen play-offs nodig omdat we in de competitie een minicompetitie hebben voor de tweede, derde, vierde en vijfde plaats. De helft van de clubs strijdt voor een Europees tickets en de andere helft voor het behoud. Ik zie geen enkele reden om daar iets aan te veranderen.’
Bij ons wordt het alleen erger. Vanaf volgend seizoen wordt de tweede klasse van het profvoetbal (sorry, 1B) een regelrechte farce. De kans is reëel dat de ploeg die de meeste punten behaalt niet mag promoveren en het is niet uitgesloten dat een team dat in de tweede divisie moet blijven een Europees deelnemingsbewijs versiert.
Gelukkig hebben we nog het EK om naar uit te kijken. De Rode Duivels zijn halfweg hun stage in Lausanne en spelen zaterdag tegen Zwitserland het moeilijkste oefenduel van de voorbereiding.
Een start met de nodige zorgen. Vooral voor de afweer met een centraal duo Denayer–Lombaerts. Jason Denayer was in de voorronde een goede stand-in voor Vincent Kompany, maar dit wordt een examen aan de universiteit voor een verdediger die met Galatasaray een erg matig seizoen beleefde. Op de koop toe moet zowel hij als Nicolas Lombaerts een blessure van zich afschudden.
Waarom niet kiezen voor Toby Alderweireld en Jan Vertonghen in het hart van de defensie? Het sterkste centrale duo uit de Premier League, automatismen troef. Marc Wilmots zweert echter bij Vertonghen en Alderweireld als vleugelbacks. Thomas Meunier en Jordan Lukaku kunnen inderdaad defensief door de mand vallen, maar een ploeg die in de voorronde veel problemen had om een afwachtende tegenstander uit verband te spelen heeft nood aan offensieve flanken. Witsel (of Dembélé) en Nainggolan voor de laatste lijn moeten in staat zijn eventuele gaten te dichten.
Met Hazard die opnieuw zijn topvorm benadert op links en Carrasco of Mertens op rechts en Kevin De Bruyne achter een diepe spits (Romelu Lukaku?) is er voldoende aanvallend talent om minder afwachtend te voetballen en een beter resultaat af te dwingen dan op het WK in Brazilië.
DOOR FRANÇOIS COLIN
Rode Duivels sterker met duo Alderweireld-Vertonghen als hart van defensie.
