Jef Valkeniers heeft een sacoche gewonnen! Op het grote feest van Vijftig jaar Roularta. Hoe hij dat heeft geflikt weten wij niet, maar er zijn meer dan duizend getuigen die het kunnen bevestigen. Want er was veel volk, op de plechtige vieringen van de Roularta Media Group.
De laatste dag viel er voor de externe gasten een VW-Beetle te winnen, en een tiental super de luxe handtassen van Delvaux en Samsonite. De allereerste van wie de naam uit een gigantische doos werd gehaald, was Jef Lawijt, die de omstanders toevertrouwde: ‘Dat kan de Vic in zijn zak steken.’ De Vic was Vic Anciaux, die twee meter verder stond en, zoals gewoonlijk, niets won.
Later in de week werd, iets minder copieus, ook de tiende verjaardag van TerZake gevierd. Met als grote ster Phara de Aguirre, die zich de voorbije maanden van meerdere onverwachte kanten heeft laten bewonderen. Zo hebben wij haar een poging tot windsurfen zien ondernemen op de Olympische Spelen in Athene. Weliswaar buiten competitie. Kroop zeventien keer op een plank, en tuimelde er achttien keer onmiddellijk weer af. Na de eerste plons in de Egeïsche Zee kon ze inschrijven voor Miss Wet T-shirt. Onze gedachten dwaalden automatisch af naar een Zevende Dag van vorig jaar, toen ze in een seksshop te midden van latex en leren hulpattributen erotische gedichten zat voor te lezen. Sérieux, ziedaar de grote troef van de VRT-nieuwsdienst. Vergelijk dat met de lichtzinnige meiden van het VTM-journaal, en u hebt een beter inzicht in het hoe en waarom van de kijkcijfers.
Ook in deSlimste Mens ter Wereld ontbrak Phara niet, al bleef haar bijdrage beperkt tot het inspreken van één opgave: ‘Van een journalist wordt verondersteld dat hij scherpe vragen stelt. Niet iedereen slaagt daarin. Ik meestal wel, maar drie keer per maand heb ik het wat moeilijk. Wat weet u over menstruatie?’ Koen Fillet blijkbaar alles, want hij vond moeiteloos de vier gezochte begrippen. Tot en met ‘gespannen borsten’.
Wij hebben haar ook een modeshow zien lopen, gelooft u dat? In een kerk nota bene. Het was het defilé van Kaat Tilley in de Sint-Martinuskerk in Asse, en wij vielen bijna omver toen plotseling Phara op de catwalk bovenop het altaar verscheen. Zoals eerder in een grot te Lourdes, op de bergen, de moeder van God. Ze defileerde samen met haar dochter, een beeldmooie jonge vrouw bij wie vergeleken Vlaanderens nieuwste babe Greet Op de Beeck niet meer dan een dorre seut is.
Tijdens de party van TerZake moest Phara, zichtbaar tot haar ongenoegen, het gezelschap dulden van Siegfried Bracke. Op het einde van de eerste aflevering van het nieuwe seizoen had ze er al voor gewaarschuwd: ‘Schrik niet als u morgen in deze stoel een klein dik bazeke ziet zitten, met een rond buikske en korte beentjes, een raar strikje, melkboerenkarrehondenhaar, een Hitler-snor en dito sympathieën. Een beetje een homotype en ronduit corrupt. Bedankt voor het kijken.’
Aan die beschrijving voldoet er maar één, en een etmaal later bleek het inderdaad Bracke te zijn. Had zichzelf tot anchorman van TerZake benoemd. Net op tijd om in alle interviews over tien jaar TZ mee te kunnen staan blinken. Vorige week poseerden ze samen in Humo. Phara vooraan, Bracke wat weggedrongen op de achtergrond. Grote kop naast de foto: ‘De dag dat vrouwen op televisie even dik en lelijk mogen zijn als mannen, spring ik een gat in de lucht.’
De feestuitzending zelf was nogal flauw, en te kort om alle hoogtepunten en zeker om alle bloopers te serveren. Zo ontbrak de brand bij de afbraak van cokesfabriek Marly in Neder-Over-Heembeek. Herinnert u zich dat? Dagenlang was de stank te snijden. Tot in Düsseldorf, en dat is toch een eindje uit de buurt. Jos Chabert zag er aanvankelijk een mooie gelegenheid in tot promotie van zijn eigen persoon. Kort voordien had hij ook al het geluk gehad dat onder het Debrouxviaduct in Brussel de houten chalet van een petanqueclub vuur vatte. Het scheelde niet veel of enkele opgestapelde gasflessen hadden de hele brug en al wat eroverheen raasde de lucht in geblazen.
Gelukkig was er zowel onder de stenen brug als in de fabriek: Jos Chabert. Om de bevolking gerust te stellen: hij had de zaken in handen genomen. En in Neder-Over-Heembeek was er volgens hem geen gevaar voor de volksgezondheid. Tot een ambtenaar van het VITO na enkele dagen het vreselijke woord ‘kankerverwekkend’ uitsprak. Probeer dat maar te vergoelijken.
Chabert en Adelheid Byttebier zaten samen in de studio. Byttebier had zich één ding voorgenomen: doen alsof ze er níét zat. Dat lukte vrij aardig. Chabert dacht het met zijn ervaring en zijn aangeboren donjuanisme wel te kunnen redden. Maar dat dacht hij niet lang. Phara beukte heel wat deskundiger op hem in dan de kranen van Saerens op de torens van Marly hadden gedaan. In Knack meermaals omschreven als een hete schoorsteenpijp, wist ze waarover ze sprak. ‘In uw pijp zit al dertig jaar teer vastgekoekt’, beet ze de minister toe. ‘En dan gaan uw mannen er snijbranders op zetten. Staat ge stom dat het in de fik vliegt? En gij zijt minister van Brandbeveiliging?’
Chabert had goed beweren dat het bestek expliciet vermeldde dat er géén snijbranders mochten worden gebruikt, hij had maar persoonlijk toezicht moeten houden, vond Phara. ‘Als de mensen de komende jaren kanker krijgen in Neder-Over-Heembeek is het uw schuld. We zullen zien hoe de kiezer over u oordeelt.’ Over haar eigen oordeel liet ze niet veel twijfel. Zes maanden later was Chabert minister-af.
Geef toe: zo een vrouw verdient toch een betere man naast zich dan een loopjongen van de loge?
Koen Meulenaere
