Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

‘We surfen niet bepaald op een golf van succes, maar mág het even op deze manier ?’ Valt het spel van Anderlecht al een tijdje tegen, dan waren de resultaten er vorige week wél.

Een tiental dagen geleden zagen een aantal Anderlecht-coryfeeën elkaar weer bij de begrafenis van Eugène Steppé, voormalig secretaris-generaal van de club. Erg gelukkig was dat weerzien niet, niet alleen wegens de aanleiding, maar kaal als de bomen en koud als een mistige novemberochtend is tegenwoordig ook het spel van de geliefde club van Van Himst, Heylens, Lippens, Jurion en andere Hanons. Op zoek naar de laatste goede wedstrijd die ze zagen van Anderlecht, kwamen de oude glorieën uit bij de Champions League-campagne van ondertussen ook alweer vijftien (!) maanden geleden.

In zijn column in het Franstalige Sport/Foot Magazine wees Georges Heylens vier dagen later het transferbeleid met de vinger, dat er de voorbije twee seizoenen op gericht was vooral atleten, lopers te zoeken en minder voetballend talent. “We staan,” zo stelde een ander het, “weer waar we vier jaar geleden stonden. Vér teruggeslagen. En het ergste is : met minder goede spelers dan toen.” Voor wie het vergeten was : vier jaar geleden miste Anderlecht zijn competitiestart (1 op 15), wat trainer Arie Haan op ontslag kwam te staan.

Niet alleen de oud-spelers toonden zich ongelukkig. Michel Verschueren las zijn spelers de levieten en de supporters protesteerden massaal via de website. Deze week zullen ze dat ook doen voor het thuisduel vrijdag tegen Lokeren. Naar het voorbeeld van hun collega’s van Standard willen ze hun onvrede uiten met langzaam-aan-acties – een beetje naar het beeld van het spel van hun ploeg…

Was het om de aanhang te paaien dat de tongen in de nacht na de zege in Denemarken – tegen FC Mietjesland, zoals een werknemer de zwakke Deense opponent omschreef – zo los kwamen ? Of had de alcohol na de kwalificatie voor de derde ronde de dichtgeknepen billen en strak geknoopte dassen iets te los gemaakt ? Feit is dat de uitlatingen aan de bar van diverse topmensen uit de club – over de komst van Pär Zetterberg (Piraeus), rechtsachter Michael Lamey (PSV) of een samenwerkingsverband met Barcelona – trainer Hugo Broos en hoofdscout Peter Ressel bijzonder wrevelig stemden.

Een norse Ressel, zondagochtend : “Ik heb absoluut geen behoefte om hierover te praten, ik ben momenteel naar voetbal aan het kijken. Wat Barcelona betreft, kan ik kort zijn : er is nog onder Alain Courtois afgesproken dat we de mogelijkheid zouden onderzoeken om samen te werken. Daarom probeer ik een afspraak te maken. De rest is speculatie.”

Broos wond er zondag na de bekermatch tegen Cercle geen doekjes om : “Absoluut onprofessioneel gedrag ! Gewonnen hebben en dan in de euforie eens iets willen vertellen aan journalisten : hoe kan ik het anders interpreteren ? Het leek wel alsof de pers zitting had in de cel scouting, zo goed waren ze vrijdagmorgen geïnformeerd. Erg vind ik dat. En nu : geen commentaar meer.”

Die wilde voorzitter Roger Vanden Stock wél nog geven : “De tweede keer dat we het proberen en de tweede keer dat het in de krant komt. Eén ding is zeker : in Olympiakos lezen ze óók de kranten, vergeet de komst van Pär in januari dus maar. Jammer, want we hadden hem goed kunnen gebruiken.”

Ja, ja.

Nog maar twee weken geleden verwachtte Roger Vanden Stock zelf niks van een internationaal samenwerkingsverband met een topclub. In het verleden trachtte Anderlecht al bij Inter Ganz en Negri los te weken en bij Juventus recent nog Zalayeta, maar telkens ving het bot. En, zo zei Vanden Stock twee weken terug in een interview met dit blad : “U denkt toch niet dat de echte toppers van die ploegen naar hier willen komen ? Anderzijds ben ik er niet zeker van dat nummer 35 uit hun kern zoveel beter is dan wat wij hier hebben rondlopen.”

Van Zetterberg is de preses, die zich destijds het langst tegen zijn vertrek verzette, altijd een fan geweest, en dat onderstreepte hij nu ook weer. Officieel wilde hij er een paar weken geleden niks over loslaten, uit vrees dat het (weer) zou mislukken, maar donderdagnacht dus wel. Vanden Stock gaf zelfs toe dat hij de vorige keer in Athene was om de deal te sluiten, iets wat hij eerder altijd ontkende. Vormde de vrees dat straks voor de tweede keer op rij naast het kampioenenbal wordt gegrepen, de aanleiding voor de nieuwe démarche ? Gehoopt werd dat het duo De BildeBaseggio de verbinding van verdediging naar aanval zou kunnen maken, maar na vijf maanden onder Hugo Broos is duidelijk dat het niet lukt. Nog niet, of nooit ? De Bilde (zondag ziek) speelde in Denemarken een bleke partij met veel balverlies, en Baseggio besliste zondag dan wel de bekermatch in Brugge, hij voetbalde heel zuinigjes. Tegen de Denen kon worden geconstateerd dat good oldYves Vanderhaeghe vaker in de punt opdook dan de force de Clabecq.

Kern afslanken, bijkopen en ondertussen het resultaat spelen om de schade te beperken : dat is het zowat voor Hugo Broos. Die zijn ook al vorige zomer gezworen eed (“altijd met vier achterin”) in Denemarken overboord gooide. Broos : “Bij andere ploegen heet dat een tactische zet, bij ons lafheid. Jullie horen het niet graag, maar ik heb voor het seizoen al gezegd dat Anderlecht niet altijd het spektakel zal verzorgen. Tegen Lierse en Sint-Truiden had ik veel aanvallende spelers, en twee keer heb je het resultaat gezien. Dus koos ik nu voor wat meer defensieve mensen.”

Ook op Cercle, waar het wel met vier man achterin gebeurde, maar waar op het middenveld met Zewlakow links en Hendrikx rechts toch spelers stonden die eerst verdedigend denken. Even doorduwen en twee treffers van Baseggio volstonden om door te stoten in de beker, maar blaken van zelfvertrouwen (” On ne surfe pas la vague du succès“, glimlachte Crasson) doet het Anderlecht van vandaag niet. Broos : “Deze club kende wat opdoffers en weinig zelfvertrouwen, dan wordt de kleinste tegenstander een groot probleem. Zaak was om dat om te buigen, door in eerste instantie de klemtoon op organisatie te leggen. Het goeie spel komt later wel, met de zeges en het vertrouwen. In afwachting troosten we ons met de gedachte dat we in de beide bekers verder gaan. Er zijn in dit stadium al vaker verrassingen gevallen.”

Ook in Brussel. In 1999 (tegen Ingelmunster) en in 2002 (tegen Lokeren) faalde Anderlecht in zijn eerste bekeropdracht. Nu niet. Vrijdag komt datzelfde Lokeren, een rechtstreekse concurrent voor Europees voetbal, naar het Vanden Stockstadion.

door Peter T’Kint

‘Wat elders een tactische zet heet, is op Anderlecht lafheid.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content