Westerlo trof met Harrie Gommans (21) een spits die bij Excelsior op een zijspoor zat. ‘Maar hiér zijn al vaak spelers doorgestoten.’
Het lepeltje roert twee klontjes suiker door zijn warme chocolademelk terwijl HarrieGommans vertelt dat hij af en toe ook graag met vrienden een potje tennis mag spelen. “Ik kan een redelijk balletje slaan, maar voor de rest ben ik blij als ik thuis ben, met m’n vriendin en ons hondje ( lachje). Elf weken is-ie nu, een boomertje, een kruising tussen een chichu en een maltezerleeuwtje.”
Samen hebben ze van de winter zijn conditie onderhouden. “Conditioneel denk ik dat ik een volledige wedstrijd aankan. In die twee weken vakantie heb ik toch flink gelopen. Mijn vrien-din naast me met de fiets en ik rennen van dorp naar dorp. Van ons huis naar het hare en daar douchen en andersom. Steeds bezig ben ik geweest. Ik had de laatste maanden vooral wedstrijdjes met het tweede gespeeld in Excelsior Rotterdam en niet echt de volle negentig minuten met het eerste, steeds kort, een half uurtje.”
Hij wou weg uit Rotterdam. Aardde niet, zeggen ze. “Qua wonen is het altijd wel moeilijk als je uit het Limburgse komt en naar het westen toe gaat, maar al die verhalen die ik heb gelezen over heimwee… Klopt helemaal niks van. We woonden fijn samen in Rotterdam Zuid, dus wat wil je nog meer ? Leven in Rotterdam viel nog wel mee, ik had het daar naar m’n zin, maar ik speelde niet meer en daarom wou ik weg. Met m’n vriendin ben ik nu aan het zoeken naar een huisje in de buurt om hier zo spoedig mogelijk te kunnen komen wonen.”
Dankzij het samenwerkingsakkoord dat Westerlo heeft met Feyenoord, waarvan Excelsior een satellietclub is en waar hij nog tot juli 2005 onder contract lag, kon Gommans in de Belgische Kempen terecht. “Fortuna, Helmond Sport en VVV belden. Dat laatste was heel concreet, maar Westerlo was sportief het hoogste. Ik had er een goed gevoel bij, want Westerlo is de laatste jaren een stabiele middenmoter in België geweest van waaruit vaak jongens konden doorstoten. Met alle respect voor Excelsior, dit is natuurlijk wel een paar stappen omhoog in vergelijking met de tweede divisie. Ik heb voor 3,5 jaar getekend, maar de trainer zei dat ik rustig de tijd krijg om aan te passen. Hij heeft me niet gehaald om het gras te maaien, zegt-ie, dus ik zal zeker speeltijd krijgen. Ik heb nog wat tijd nodig, maar het gaat goed, hoor.”
Van 2000 tot 2004 speelde hij bij Fortuna Sittard. “Met Fortuna heb ik twee jaar in de eerste divisie gezeten, maar toen zijn we afgegaan. Ik heb er van 2000 tot 2002 in de hoogste divisie gespeeld. Af en toe mocht ik invallen, tegen PSV, NAC en Utrecht onder andere ben ik in de basis gestart. Dus ik heb wel al wat leuke wedstrijdjes mee kunnen maken.” Waarna hij voor een seizoen naar Excelsior vertrok. “Bij Alemannia Aachen ben ik twee keer gaan praten, maar ik wou graag bij Fortuna blijven en toen kwam Excelsior. Feyenoord heeft mij gehaald en zij betaalden mij ook. Vervolgens hebben ze mij, zeg maar, gestald bij Excelsior om door te groeien.”
Hij had in zijn carrière al een paar wedstrijdjes Bert van Marwijk als trainer, tot die werd opgevolgd door Henk Duut, waarna Frans Thijssen kwam en Hans Verrel, Hans de Koning, Henk van Stee en John Metgod. Jan Ceulemans is z’n achtste trainer. “In het begin speelde ik bij Excelsior onder Henk van Stee alles, maar daarna, bij John Metgod, ging het in de voorbereiding goed, tot ik een enkelblessure kreeg. Daarna ben ik niet meer in de ploeg geraakt. Ik kreeg een paar kleine dingetjes met de trainer en de club. Dus heb ik gevraagd of ik weg mocht.”
Hij moest harder worden, vond Metgod, steviger in duel gaan met zijn 89 kilo voor 1,90 m. “Ik denk dat ze het meest aan mij hebben als ze niet tegen mij komen schreeuwen van jij moet dit of dat. John Metgod zocht de discussie en wou altijd het laatste woord hebben, dat vond ik niet zo prettig. Als trainer vond ik Van Stee prettiger dan Metgod. Van Stee had ook wel discipline, maar liet ons wat losser. Metgod zat er steeds bovenop en dat vonden de meeste spelers niet zo prettig. Maar Metgod is best een hele goeie trainer, hoor, en ook een hele goeie man. Ze hebben me beiden geholpen.”
Tot zijn enkel het begaf. “Mijn lin-kerenkel. Ze weten nog niet wat het was : er zat een zenuw klem of zo, maar het is spontaan weer weggegaan.” Hij raakte weer fit. “De trainer zei : ‘Jij gaat spelen vrijdag.’ Maar ze hadden een andere gehaald en toen speelde die. Tja, dan kan je beter niks zeggen. Toen wist ik zeker dat ik meteen weg wou.”
Zal Westerlo er een productieve spits aan hebben ? Eén keer werd Harrie Gommans topschutter van Nederland bij de jeugd. Eén keer ook werd hij uitgeroepen tot Talent van het Jaar bij Fortuna Sittard. “Bij Fortuna Sittard heb ik er 14 of 15 gemaakt op vier jaar tijd en bij Excelsior 7. Eenentwintig doelpunten in 80 à 85 wedstrijden in het betaalde voetbal. Niet zo heel veel voor een spits misschien, maar ik ben pas 21, dus ik heb nog tijd.”
Hij liet wel anderen renderen. “Ik heb altijd voorin gespeeld als spits, af en toe achter de spits, zoals in het begin bij Excelsior. Het liefst speel ik met twee aanvallers, in een beetje een vrijere rol zodat ik af en toe ook in de bal kan komen. Ik ben wel groot, maar ik ben geen statische spits. Ik ben best snel en wendbaar voor mijn lengte. Dat zeiden alle trainers mij altijd. Wat ik redelijk kan, is een balletje bijhouden en ik kan aardig koppen, maar ik ben geen specialist. Bij Fortuna speelde ik met Hamming, bij Excelsior met ElHamdaoui, allemaal topscorers en een beetje beweeglijke types. Ik denk dat ik hier vooral gehaald ben als aanspeelpunt, als diepe spits. Maar als de trainer vraagt om achter de spits te voetballen, dan doe ik dat. Dat vind ik ook wel prettig. Op de flank heb ik ook wel eens gespeeld, maar ik denk niet dat ze me daarvoor gehaald hebben. Ik verwacht zoveel mogelijk minuten te spelen en op een plaatsje bij de eerste acht.”
“Hier is weinig druk, ik denk dat dat voor veel voetballers positief werkt en daar ben ik er een van. Maar als je er niet mee omkan, kan je beter stoppen. Tijdens mijn jaar in Rotterdam heb ik wat dat betreft heel veel geleerd, vooral van Henk van Stee. Ook qua mentaliteit. Ik ben als Limburger vrij zacht, maar daar moet je jezelf te woord staan. Je kan daarna meer verdragen als iemand iets zegt en je gaat door. Excelsior was een stap omhoog na Fortuna en dit is weer een stap omhoog. Ik moet opletten wat ik zeg. Ik kan dit natuurlijk geen tussenstap noemen. Iedere voetballer wil het hoogst haalbare halen en als later blijkt dat dat voor mij Westerlo is, heb ik daar vrede mee. Ik ben nu nog maar 21 en iedereen droomt van iets moois, dus het zou fijn zijn als er na Westerlo nog een club kwam. Maar dat ligt natuurlijk aan mezelf.”
In de eetzaal wacht inmiddels een dampend bord eten.
door Raoul De Groote
‘Als later blijkt dat Westerlo het hoogst haalbare is, heb ik daar vrede mee.’
