Na een teleurstellend seizoen – het eindigde slechts als tiende – aast Racing Genk op eerherstel. Trainer Ronny Van Geneugden kreeg het vertrouwen én de versterkingen die hij wou. “Wij zijn de enige overgebleven Limburgse club in eerste klasse, ik vind dat een belangrijke verantwoordelijkheid en ik wil dat mijn spelers zich daarvan bewust zijn”, zet Van Geneugden de toon.

João Carlos Chaves, Adam Nemec, Daniel Töszer en laatst nog Daniel Pudil. Naar verluidt allemaal namen die bovenaan je lijstje stonden. Je bent ze ook allemaal zelf gaan bekijken. Met andere woorden, je hebt geen excuses als het nu misloopt.

Ronny Van Geneugden: “Ik vond het een noodzaak om de spelers zelf te scouten, omdat ik naast de sportieve kwaliteiten wil peilen naar de mens achter de voetballer. Door hen bijvoorbeeld te vragen waarom ze voor Genk zouden kiezen. Het is ook een bewuste keuze om voor jonge spelers te gaan. Enkel met João Carlos kozen we voor een certitude, omdat we dat centraal in de verdediging nodig hadden.”

Nu zit je wel met een kern van 32 man. Je gaf zelf aan dat daar zes man uit moet. Dat kan voor spanning in de groep zorgen.

“Tot nog toe lag het accent vooral op het conditionele aspect, daarom viel die ruime kern nog te verantwoorden, maar vanaf deze week zullen we ons meer op het tactische aspect richten en dus moet de kern stilaan in een beslissende plooi vallen. De bedoeling is dat we naar 18 of 20 titularissen gaan, plus drie doelmannen, plus enkele jongeren die voetbal met studies zullen combineren.”

De technische staf werd uitgebreid met fysiektrainer Eric Roex, inspannings- en voedingsdeskundige Bert Op’t Eynde en techniektrainer Hans Visser. Welke meerwaarde verwacht je van hen?

“Het zijn allemaal Limburgers, op Hans Visser na. Ook dat vind ik belangrijk, dat je op die manier een gemeenschapsgevoel creëert. Visser ken ik al van toen we samen de jeugd van Genk trainden.”

Vooral Bert Op’t Eynde blijkt veel impact te hebben. Iedere speler heeft een individueel voedingsprofiel, er is meer controle – zo wordt er na de oefenpartij op hotel gegeten en vaak zelfs op de bus – en elke speler heeft zijn eigen drinkbidon met aangepaste energiedrank.

“Dat we na een oefenpartij op hotel blijven, is enkel omdat testen uitwezen dat je de daaropvolgende ochtend het best een conditionele prikkel kan plaatsen. De voeding werd meer geïndividualiseerd aan de hand van gewicht- en bloedcontroles. Voetbal is een collectieve sport, maar om het collectief sterker te maken moet je het individu optimaal laten renderen.”

Wat met de keeperskwestie? Normaliter beschik je over drie jonge, maar ongeduldige doelmannen.

“Er is momenteel maar één zekerheid: dat Logan Bailly met de olympische ploeg zal meegaan en dus van 21 juli tot zeker midden augustus onbeschikbaar is voor Genk. Daarom kan je alleen maar blij zijn dat we in onze kern drie goeie doelmannen hebben. Verder kreeg geen van hen garanties, ze weten dat ze de concurrentie moeten aangaan.”

Ander feit: Bolat en Bailly kwamen weer negatief in de media en daar gruwel jij van. Bolat deed laatdunkend over Bailly en wilde eerst niet bijtekenen. Bailly verscheen met een blauw oog op training na een vechtpartij op een festival in Luik.

“Bailly en Bolat zijn nog jong en ik denk dat de plotse media-aandacht wat te snel kwam voor hen. Ik heb hen daarop aangepakt en ik zeg niet dat je zulk gedrag door de vingers moet zien, maar je kan wel rekening houden met die onervarenheid.”

Je voorkeur gaat uit naar een 4-3-3, maar je experimenteerde in de voorbereiding ook al met een 4-4-2 en een 3-4-3. Wat opviel in elk van die systemen: Ivan Bosnjak beschouw je als een flankspeler.

“In principe vertrek ik van een 4-3-3, maar we moeten in staat zijn om naargelang de tegenstander te kunnen overschakelen, ook tijdens de wedstrijd. Onze kern is in die optiek samengesteld: ongeacht het systeem hebben we op elke positie een dubbele bezetting. Je kan een 4-3-3 op verschillende manieren invullen. Met drie echte spitsen of met spelers die infiltreren. Ivan kan beide. Hij heeft snelheid en denkt doelgericht.”