Op zijn zestiende zag Arsenal in de Spaanse middenvelder al een supertalent. Intussen twijfelt niemand meer aan zijn kwaliteiten.

De Arsenalfans verkozen hem vorig seizoen tot beste speler, terwijl Thierry Henry toen zelfs nog in Londen rondliep. Op zijn zestiende was Francesc Fabregas al de jongste debutant én doelpuntenmaker. Nu is Cesc een veteraan van twintig jaar.

Cesc groeide op in Arenys de Mar, een havenstadje zo’n 40 kilometer ten noorden van Barcelona, maar woont nu in de buurt van Londen. We ontmoeten hem in Colney: “Ik ben opgegroeid in het kleine ploegje van mijn school in Arenys de Mar, getraind door mijn eigen vader Francesc. Daarna ging het naar het team van Arenys, waar ik geregeld tegenover jongens stond die twee tot drie jaar ouder waren. Op een dag speelde ik met mijn volgende team, Mataró, tegen het jeugdelftal van Barcelona. Ik maakte hen belachelijk op het veld en toen ik elf was, kreeg ik een uitnodiging om bij Barcelona te testen. Een mooie dag voor mezelf én mijn ouders, want ze zijn al jaren fans.

Op je zesde kwam je samen met Lionel Messi terecht in la Masía, het trainingskamp van Barça. Was je daarvoor ooit al in Camp Nou geweest?

Cesc Fabregas: “Ik was nog geen jaar oud toen mijn vader en grootvader me al meenamen. Mijn vader hield me in zijn armen. Later vertelden ze me alles.”

Wat is de eerste wedstrijd die je je kan herinneren?

“Ik moet ongeveer vier jaar oud geweest zijn. Ik herinner me het grote feest in de stad nadat het dreamteam, onder leiding van Johan Cruijff, de Champions League won in 1992.”

Wie was je eerste trainer?

“Mijn vader was de eerste die me leerde voetballen, en ik ging vroeger ook vaak naar zijn wedstrijden kijken. Hij was een goeie linksmidden en heeft zelfs nog bij Barça getest.”

De tackle van Touré

Waarom ruilde je Barcelona al in 2003 voor Arsenal?

“Met het jeugdelftal van Barça wonnen we steeds met 15 of 20-0. Het was een leuke tijd, maar ik verlangde naar een meer competitieve reeks. Daarom koos ik al op mijn zestiende voor Arsenal: ik kon er verder doorgroeien.”

Wie hielp je in Londen te integreren?

“Meerdere mensen hebben me geholpen: Gilberto Silva, Lauren, Patrick Vieira enz. Ook Noreen zorgde daarvoor.”

Wie is Noreen?

“Toen ik aankwam, ben ik bij mevrouw Noreen komen wonen in Barnet, zo’n twintig kilometer van Londen. Gedurende meer dan twee jaar vergezelde ze Philippe Senderos en mezelf elke dag naar het trainingscentrum in Colney. Nu woon ik alleen, in Enfield, een residentiële wijk op ongeveer dezelfde afstand van Londen als Barnet.”

Hoe verliep de aanpassingsperiode?

“Met het Engels dat ik leerde op school was ik hier niet veel. Intussen spreek ik de taal vlot. De eerste twee seizoenen dat ik hier was, studeerde ik elke week zes uur Engels.”

Was het ook op het veld een aanpassing?

“Natuurlijk! Op de eerste training zeiden ze me dat ik me moest laten horen en veel om de bal vragen. Ik kende maar één Engels woord en riep voortdurend “Yes! Yes! Yes!” Kanu, Bergkamp en Wenger moeten zich echt afgevraagd hebben wie die gek was die heel de tijd stond te roepen.”

Bij Arsenal worden de nieuwkomers niet extra beschermd.

“Bij mijn eerste baltoets zag ik Kolo Touré op me afstormen voor een zware tackle. Zo leerde ik meteen dat je in Engeland geen tijd mag verliezen. Hij wist dat ik nog maar zestien was, maar hij had geen medelijden met me. Ik ben direct rechtgestaan zonder iets te zeggen. Er wachten veel jongeren op een kans, het is dus aan jou om je te bewijzen en je niet te laten intimideren.”

Arsenal speelt veel beter zonder Thierry Henry. Is dat omdat jullie intussen rijper en meer ervaren zijn?

“Het is spijtig dat Titi vertrok: hij was belangrijk voor ons en voor de geschiedenis van de club. Adebayor doet het uitstekend, maar hij is een totaal andere speler. Henry kon zelfs uit een slechte pass een ongelooflijke actie puren.”

De vier van Guardiola

Bij Barcelona leerde men je dat mooi voetbal vooropstaat. Verkies je winnen à la Capello of verliezen à la Rijkaard?

“Dat is een moeilijke keuze. Laat ons zeggen dat ik liefst eerst een seizoen alles win met minder nadruk op de schoonheid, zoals bij Capello. Nadien wil ik me dan amuseren op mijn eigen manier.”

Je stond in de CL-finale van 2006 tegenover Barcelona …

“Een speciaal moment. Het is raar dat ik op drie jaar tijd de stap maakte van de jeugdelftallen naar de finale van de CL. Op het veld denk je echter niet aan zulke dingen, je wil gewoon presteren.”

Je idool, Pep Guardiola, was 21 toen hij in 1992 de CL won. Om beter te doen dan hij moet je dit seizoen winnen.

“Het zou fantastisch zijn om mijn idool op dat vlak te overtreffen. Het is ook door Guardiola dat ik het nummer vier draag. Het belangrijkste blijft toch vooral om ooit de CL te winnen.”

Dit seizoen scoorde je al zeven keer in de eigen competitie en zes keer in de CL. Op welk vlak denk je jezelf nog te kunnen verbeteren?

“Je moet niet te snel conclusies trekken uit dat doelpuntenaantal. Het ene seizoen scoor je veel, het volgende weer een pak minder. Ik denk dat ik vooral op het verdedigende vlak veel heb bijgeleerd en mijn fysieke conditie is er ook op vooruitgegaan.”

Wat als je moest kiezen tussen de CL of de Premier League winnen?

“De Premier League, zonder enige twijfel. Het is de beloning omdat je de meest regelmatige ploeg bent en elke week je hoogste niveau moet halen. De titel winnen zou me echt gelukkig maken.”

Was Messi, de enige van het vroegere jeugdelftal die nog bij Barcelona speelt, ook bij de jeugd al een fenomeen?

“Toen hij jonger was, twijfelde hij veel meer aan zichzelf. Je mag dan wel een fenomeen zijn bij de jeugd, maar het blijft onduidelijk of je later ook een grote carrière zal uitbouwen. Hij vertelde me dat, als hij eens een mindere periode doormaakt, de trainers hem zeggen dat hij het zich niet moet aantrekken. Bij Arsenal ken ik dat soort methodes niet: jong of oud, iedereen wordt op dezelfde manier behandeld.”

Heb je daarom twee keer een bod van Real Madrid afgeslagen?

“Ik ben hier gelukkig en voel me belangrijk voor de club. De fans houden van me en ik maak deel uit van een project dat mikt op de lange termijn. Zulke dingen kan je niet vervangen door geld. Geluk kent geen prijs.” S

door iacopo iandiorio