België is na het gelijkspel tegen Finland mathematisch uitgeschakeld voor het EK.
Finnen die zaterdag door een of meer van de negentien Brusselse gemeenten trokken, zullen zich verbaasd hebben over de vele Belgische vlaggen die ze nog aan gevels aantroffen. Alleen dient die vlaggenactie – opgezet op verzoek van de Brusselse kranten – om solidariteit met België te tonen, niet als steun voor de krasselende nationale ploeg die na een troosteloze 0-0 ook mathematisch uitgeschakeld is voor de EK-eindronde. Om van te smullen was die avond in Brussel enkel het pak friet met mayonaise voor de aftrap.
België loopt al lang niet meer warm voor de Rode Duivels. Niet dat een nationale Vlaamse ploeg op dit moment meer enthousiasme zou teweegbrengen. Fans willen vooral een winnend elftal zien en dat zijn de Duivels al lang niet meer. Sinds het WK 2002 won de nationale ploeg nog zeventien keer, verloor zestien matchen en speelde twaalf keer gelijk. Zelden stapte de gemiddelde Belgische fan met een goed gevoel uit het Koning Boudewijnstadion na een interland. Amper vijf van de vijftien sinds het WK 2002 op de Heizel gespeelde interlands wonnen de Duivels. Twee keer betrof het vriendschappelijk voetbal, de drie officiële winstpartijen waren tegen landenteams uit voormalig Joegoslavië : Kroatië, Bosnië-Herzegovina en onlangs nog Servië.
Levensnoodzakelijk
Wie aan talentelling doet, zag bij de Duivels zaterdag zeven Franstalige spelers aan de slag, de tweetalige Brusselaars Faris Haroun en Vincent Kompany (met een roman van Jef Geraerts in zijn voetbaltas) meegerekend. Van de 37 spelers die René Vandereycken sinds zijn aantreden selecteerde, waren er 21 Nederlandstalig. De tactische aanpak van de bondscoach (soms te voorzichtig, al startte Vandereycken zaterdag wel met drie spitsen) mag bij sommigen al ter discussie staan, qua spelersselectie kunnen hooguit Olivier Deschacht en Hans Cornelis zich door de bondscoach gepasseerd voelen. Veel andere namen die zich opdringen voor een selectie maar die systematisch aan de kant gelaten werden, vallen niet te bedenken. Bij zijn eerste selecties stak Vandereycken zelfs zijn nek uit. Toen hij voor het eerst Moussa Dembéléselecteerde, vroegen velen zich af wie dat wel was. Dik een jaar later twijfelt niemand nog aan de kwaliteiten van de jonge Antwerpenaar, die zaterdag wel een van zijn mindere matchen speelde.
België hééft talent, maar het is nog zo jong. Dat merkt ook Trond Sollied verderop in dit blad op. Zelden zag Sollied bij een nationale ploeg zo’n snelle generatiewissel, waardoor België met een veredeld belofteteam zonder levensnoodzakelijke ervaring met de grote mensen probeert te wedijveren. Volgens Sollied kan gebrek aan ervaring nooit helemaal gecompenseerd worden door andere kwaliteiten.
Ervaring had Finland wel. Zaterdag bracht het negen basisspelers van 25 jaar of ouder aan de aftrap, België drie. Finland startte met zeven dertigers, België met één : Timmy Simons. De gemiddelde leeftijd van de Belgische basiself was 24,09 jaar. In Kazachstan was dat 23,9 jaar, waarmee België het jongste A-elftal van heel Europa had. In de slotfase mochten tegen Finland met Sonck, Goor, Van Buyten en Simons vier spelers opdraven die er al bij waren op het WK 2002, het laatste lichtpunt van de Duivels. Zij weten zich omringd door jonge strijders die alleen door extra ervaring én een paar overtuigende overwinningen met meer zelfvertrouwen de volgende campagne in kunnen gaan.
Communautair
Na de definitieve uitschakeling moet de bond zich bezinnen over het lot van de bondscoach. Het dispuut tussen commercieel verantwoordelijke Wilfried Delanghe en de bondscoach die, volgens een insider, allebei nogal agressief een commissieloon claimen op het binnenhalen van sponsor Hamburg-Mannheimer, zet een domper op de bereidheid van een aantal bondsleden om door te gaan met Vandereycken. Als de bond het contract van Vandereycken niet verlengt, kan men het voorbeeld volgen van tal van andere nationale ploegen en een buitenlandse trainer aanstellen die ver boven de communautaire kwesties staat. Sollied, die dit seizoen nog met Gent wil uitdoen, solliciteert niet openlijk, maar zegt ook niet dat het hem niet zou interesseren. Dat is genoteerd.
Door Geert Foutré
