Na Hugo Broos‘ vertrek uit Moeskroen kwamen de tongen er los. Volgens Philippe Saint-Jean is het zijn schuld dat Blondel nu bij Tottenham speelt, Ban had nooit mogen terugkeren en AD Gino Gylain nam ook al geen blad voor de mond. Uitgerekend Gylain werd door een krant al de opvolger van Alain Courtois genoemd op Anderlecht. Hugo Broos: ” Detremmerie heeft mij nooit gezegd dat Ban niet mocht terugkeren. Nu zeg ik dat ook, maar hij was wel gratis. Dat jaar heb ik vijf miljoen frank uitgegeven aan transfers, terwijl er 110 miljoen is binnengekomen. Die cijfertjes hou ik wel bij. Dat Blondel weg is, is zeker mijn fout niet. En de kritiek die Gino Gylain uitte, vind ik kleinzielig. Die man is laag gezakt in mijn achting, blijkbaar kan je je toch in mensen vergissen. Hij heeft afgedaan, zo ben ik dan ook. Die man hoef ik niet meer te zien. Ze zouden nu zelfs beter werken, lees ik. Niet anders, béter. Alsof ik vijf jaar aan een stuk het slechtst mogelijke werk leverde. Als je transfers doet, zitten er altijd mislukkingen bij. Ook bij mij : Dziubinski bij Club was een mislukking, Mitrovic bij Moeskroen ook. En Ban verbleekt bij Mpenza, dat klopt. Maar als ik de laatste tien jaar overloop, zat ik er niet vaak naast en was het uiteindelijk zeer lucratief voor de club.”

Met Detremmerie is de breuk bijgelegd. “Hij verstaat mij nu beter, nu de emoties wat bekoeld zijn. Ik ben er niet fluitend weggegaan. Het enige probleem was dat ik de laatste jaren drie keer Genk heb afgezegd – na Aimé, na Heyligen en na Boskamp – de nationale ploeg ook en dat dan Anderlecht kwam. Een luxeprobleem. Tegen Genk zei Detremmerie altijd neen en ik had daar geen probleem mee. Dan bespreek je een aantal punten in een nieuw contract, komt de nationale ploeg en zweer je de voorzitter dat je de aanbieding niet aanneemt. Maar toch wordt hij kwaad en geeft hij mijn contract door aan de bond. Toen kwam Anderlecht en kreeg ik van Detremmerie een telefoontje waarbij ik de hoorn op twintig centimeter van mijn oor moest houden, zo hard ging hij te keer. Enfin, ik heb hem intussen al een paar keer teruggezien en het is vergeven en vergeten.”

Dus hij zou onder geen beding naar de bond gegaanzijn ? “Neen. Maar dat uitleggen doe ik niet.”