Met wat krassen op zijn ziel probeert RC Genk na een ontnuchterend rotseizoen weer overeind te krabbelen.
Op zijn ploegvoorstelling in hotel Stiemerheide, langs de feeërieke natuurpracht van de Limburgse Kempen, serveerde RC Genk afgelopen donderdag bubbels, pasta met scampi’s en een opgewekt muzikaal triootje. Een paar genodigde dames antwoordden met wat bescheiden danspasjes, maar ook zij bleven vooral voorzichtig. Mag je na een begrafenis uitbundig zijn aan de koffietafel? Zoiets. Dan toch maar beter een charmante glimlach. Een jaar geleden ambieerde RC Genk nog om een seizoen lang mee te draaien in de top drie – stiekem trippelden zelfs titelambities door enkele Genkse hoofden, maar na een duizelingwekkend lange vrije val staken de Limburgers maar ternauwernood een ticket voor play-off 1 op zak. Daar liepen ze er vervolgens voor spek en bonen bij. Zo blijft RC Genk vooralsnog met vallen en opstaan timmeren aan de weg naar de absolute top in België. Toch deden de presentatoren hun best om met een tandpastaglimlach het officiële gedeelte van de ploegvoorstelling te verpakken als een goednieuwsshow. Het mondde uit in een wat geforceerd gebeuren.
Herbert Houben was de eerste die op het podium mocht klauteren. Ook hij trachtte het glas halfvol te zien. “Het verschil tussen een heel goed en een moeilijk jaar”, zo sprak de voorzitter van RC Genk, “is dat je uit een moeilijk jaar meer kan leren.” De lat voor het komende seizoen legde de 42-jarige notaris prompt een stuk lager dan twaalf maanden geleden: “De hele tijd meedraaien in de top zes en een Europees ticket pakken.”
Lei nog niet proper
Achter Houben zat de hele spelerskern van RC Genk mee op het podium geprangd. Opvallend daarbij: de onweersblik van Jelle Vossen, die helemaal aan de rand van het verhoog had plaatsgenomen – haast symbolisch, zo leek het wel. Zijn gezicht zag eruit als dat van een kind dat voor het eerst een citroen proeft. Het clubicoon van RC Genk wil nu eindelijk eens een nieuwe stap in zijn carrière zetten, maar de Limburgse club geeft hem (andermaal) niet zomaar een vrijgeleide. Vossen kan vast nóg verschillen bedenken tussen een heel goed en een moeilijk seizoen: dat een heel goed seizoen een speler vlotter richting een WK in Brazilië loodst bijvoorbeeld, of dat een heel goed seizoen in de hand werkt dat clubs meer op tafel willen leggen voor een spits van zijn kaliber dan de vier miljoen euro waarmee Middlesbrough onlangs zwaaide. De norsheid van de 25-jarige Bilzenaar illustreert hoe de lei van RC Genk nog niet helemaal proper is.
Het nazinderen van de beslissing die de club nam rond Dirk Degraen is nog zo’n uitloper van de malaise van vorig seizoen. Eind april kondigde RC Genk het eind aan van de samenwerking met zijn algemeen directeur. Die kreeg het verwijt dat hij zich te veel toelegde op het sportieve luik én werd een cynische en arrogante houding aangewreven. Zes jaar geleden riep RC Genk de functie van algemeen directeur in het leven na de doorlichting die ex-trainer Sef Vergoossen maakte van de club; nu sjokken de Limburgers voorlopig weer verder zonder algemeen directeur. Vraag is in welke mate Degraen gemist zal worden; zijn telefoonboekje puilde uit van de nummers en de onderhandelingskunst van de ex-makelaar leverde de club ettelijke miljoenen op. Zijn laatste kunstje voor RC Genk was de lucratieve verkoop van centrale verdediger Kalidou Koulibaly aan Napels, tot nog toe de voornaamste uitgaande transfer van RC Genk dit tussenseizoen.
Namen groot maken
De Limburgers doen het komend seizoen niet alleen zonder Koulibaly, maar ook zonder middenvelder Fabien Camus en doelman Kristof Van Hout. Zijn Franse woelwater leent RC Genk nog eens uit, deze keer aan Evian; Van Hout zag de optie in zijn contract niet gelicht. Nieuwe jongens die Genk verwelkomt, zijn doelman Marco Bizot, centrale verdediger Christian Kabasele, middenvelder Laurens Vermijl, rechterflankspeler Luka Zarandia en Sergej Milinkovic-Savic, een nummer acht. Niet bepaald ronkende namen, maar trainer Emilio Ferrera sakkert niet; hij laat blijken tevreden te zijn met de huidige groep. En sportief directeur Gunter Jacob, die vertelde op de ploegvoorstelling, terwijl de striemende spotlights hem deden zweten als een rund: “Wij zijn eerder een club die namen groot moet maken.” Pikant detail: terwijl hij het zei, zat vlak achter hem Ilombe Mboyo, de miljoenenaankoop waarmee de Limburgers een klein jaar geleden nog imponeerden, maar die door een absoluut flopjaar strompelde.
Ten slotte mochten donderdag ook twee jongens uit de eigen jeugd even rechtstaan om een applausje in ontvangst te nemen: Alessandro Ciranni en Lucas Walbrecq. Als zij doorgaan op hun elan, blijven ze in de A-kern. Zo probeert RC Genk zijn status van opleidingsclub hoog te houden, al moeten de Limburgers vaststellen dat het allerminst makkelijk is om uit de eigen vijver opvolgers te vissen voor gerezen sterren als Thibaut Courtois en Kevin De Bruyne. In die context is het opvallend dat RC Genk nu ook een 19-jarige uit Servië plukte (Milinkovic-Savic), en een 18-jarige uit Georgië (Zarandia).
Een jaar geleden zag toenmalig trainer Mario Been zijn bank volgepropt met spelers uit de eigen jeugd. Het draaide uit tot een pijnpunt in de selectie. RC Genk geloofde dat jongens als linkerflankspeler Anthony Limbombe en rechterflankspeler Ayub Masika zouden ontploffen, maar maakte daarbij kennelijk inschattingsfouten. Limbombe keert nu terug na een uitleenbeurt van een halfjaar aan Lierse; van Ayub probeert Genk intussen een rechtsachter te maken. Uiteindelijk waren middenvelder Pieter Gerkens en spits Siebe Schrijvers de jeugdspelers die vorig seizoen nog de meeste speelminuten verzamelden; zij blijven in de A-kern. Jordy Croux en enkele anderen gaan aan de slag bij MVV, waarmee RC Genk een samenwerking aanging. Zo posteerden de Limburgers, naast het bestaande opstapje in Lommel, nu ook in de Nederlandse tweede klasse een trapladdertje voor beloftevolle jongeren die niet een-twee-drie klaar zijn voor het grote werk.
DOOR KRISTOF DE RYCK – BEELD BELGAIMAGE
“Uit een moeilijk jaar kun je meer leren.” voorzitter Herbert Houben
