Vanavond wordt Mbark Boussoufa gekroond tot beste voetballer van het jaar 2006. Hij ontvangt daarvoor de Gouden Schoen. Althans dat is mijn voorgevoel. Ik was daar tot voor een paar weken zelfs absoluut van overtuigd, maar opeens lijkt het toch nog een spannende bedoening te worden met, volgens de organiserende krant, liefst vijf kandidaat-winnaars. Het mag verwondering wekken dat er geen speler van leider Genk in het rijtje voorkomt. Het sprekende bewijs van de collectieve kracht van de Limburgers, waarbij de uitblinkersrol bijna elke week voor iemand anders is weggelegd.

In de tweede stemronde gaf ik twee punten aan hun keeper, Logan Bailly, die straks zonder twijfel de nieuwe trofee van Rookie of the Year in ontvangst mag nemen. Mémé Tchité ging bij mij met de drie punten lopen (vooral op basis van zijn indrukwekkende statistieken) en Olufade ging met het laatste punt aan de haal.

Geen punten voor de Marokkaanse international in de tweede stembeurt van mij. Het valt zelfs te vrezen dat hij voor zijn prestaties in het paars-witte tenue amper wat schamele sympathiepunten zal verzamelen. Waarom hij dan toch mijn torenhoge favoriet is ? In de eerste zes maanden van 2006, voor het AA Gent van Georges Leekens, voetbalde hij weergaloos. Wie drukte de laatste jaren zo zijn stempel op een rist wedstrijden, wie scoorde zo vaak, wie gaf zoveel indrukwekkende assists, wie boezemde de tegenstander zoveel angst in dat ze voor hem op de loop gingen ? Vreemd dat mensen die nu anderen als mogelijke winnaar naar voren schuiven dat al zijn vergeten.

Iedereen gaf Anderlecht groot gelijk dat het dieper dan ooit in de zak tastte (vier miljoen euro) voor de pocketstraatvoetballer. Helaas, de torenhoge verwachtingen werden in Brussel niet helemaal ingelost. Onbevangenheid werd vervangen door lichte verkramping. Vragen, bij hemzelf en de technische staf, over zijn beste positie deden hem zijn naturel verliezen. Bankzitten in Europa werd zijn deel en het kommerloze straatjochie twijfelde voor het eerst in zijn nog prille carrière. Kan hij het niveau wel aan ? Trappelt hij niet ter plaatse ? Is er nog wel progressie mogelijk ? Ze werden niet hardop gesteld, maar ze klonken wel luid in zijn oren.

De komende maanden moeten het antwoord brengen en eigenlijk valt het te hopen voor Anderlecht dat hij en niet Frutos of Tchité of Zitka met het prestigieuze kleinood gaat lopen. De bekroning zal de Amsterdammer bevrijden en naar een hoger niveau brengen. Als hij met lede ogen moet aanzien dat zijn transfer naar Ander- lecht hem de Gouden Schoen kost, dreigt een eenzame periode.

Nog dit, in de eerste stemronde gaf ik twee punten aan Frutos en één aan Runje.

DOOR wim de Coninck

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content