We vroegen aan Jean-François Remy, assistent van bondscoach De Sart, om de achttien beloften door te lichten als voetballer. Over de mens achter de voetballer spraken we iemand uit de directe omgeving van elk van hen.
1. Logan Bailly pag. 45
2. Yves Ma-Kalambay pag. 45
3. Landry Mulemo pag. 46
4. Sébastien Pocognoli pag. 46
5. Thomas Vermaelen pag. 47
6. Vincent Kompany pag. 47
7. Jeroen Simaeys pag. 48
8. Jan Vertonghen pag. 48
9. Laurent Ciman pag. 49
10. Sepp De Roover pag. 49
11. Marouane Fellaini pag. 50
12. Faris Haroun pag. 50
13. Maarten Martens pag. 51
14. Anthony Vanden Borre pag. 51
15. Tom De Mul pag. 52
16. Stijn De Smet pag. 52
17. Kevin Mirallas pag. 53
18. Moussa Dembélé pag. 53
Logan Bailly
Positie: doelman
Club: Racing Genk
Leeftijd: 22 jaar
Jean-François Remy:
” Logan is in de eerste plaats een prachtige atleet, een extravert karakter en een enorme persoonlijkheid. Ongeacht de omstandigheden is hij steeds heel relaxed. Een beeld dat me altijd zal bijblijven, is een wedstrijd van Genk op Standard enkele jaren geleden. Jan Moons werd uitgesloten, Logan mocht invallen. Van het moment dat hij dat veld opstapte, zag je die présence. Ook in zijn doel is hij heel imposant. Er hangt een zekere aura rond hem. Zijn probleem is dat na een serie van drie of vier goede matchen steeds die ene mindere wedstrijd volgt, om dan de volgende keer weer top te zijn. Technisch gezien kan Bailly teren op een uitstekende reflex, maar bij hem hangt dat samen met zijn fysieke paraatheid. Hoe meer hij in conditie is, hoe beter hij zal keepen. In de luchtduels is hij niet slecht, hij heeft een goede timing. Ook zijn voetenwerk in de één tegen één is goed. Een complete doelman. Plus: hij heeft die zelfverzekerde blik die aanvallers aan het twijfelen kan brengen.”
Vader Patrick Bailly:
“Met mijn drie zonen – Logan, Douglas en Arnaud – heb ik een innige band. Ik heb in mijn leven niet veel gerealiseerd, maar die band met mijn zonen, ja, daar ben ik trots op. Logan is eencrème van een jongen, maar een karaktertje, dat ontken ik niet. Dat heeft hij van mij: als iets hem niet zint, zal je dat meteen weten. Maar evenzeer wil hij zich amuseren en voor een goede ambiance zorgen. Logan is altijd een fel kereltje geweest, een beetje zot in het hoofd. Toen hij destijds leerde fietsen, vroeg hij aan mij om de zijwieltjes er zo snel mogelijk af te halen. Hij wilde meteen op twee wielen rijden.
“De Logan die je op het veld ziet, is dezelfde Logan als thuis. Impulsief en recht door zee. Het doet mij hartzeer dat de media hem het imago van probleemgeval aanmeten. Want ik weet dat het een door en door goede jongen is, die alles zou doen voor de mensen waarvan hij houdt. Logan heeft de pech dat hij steeds op het verkeerde moment op de verkeerde plaats is.
“Logan lacht graag. Herinner je je die affaire met Jacky Mathijssen? Logan ging hem na de wedstrijd zijn truitje aanbieden: helemaal de Logan zoals ik hem ken. Dat showgehalte is geen pose. Van nature valt hij overal meteen op. Uiteraard ging hij vroeger graag een stapje zetten in de wereld, zoals elke gezonde tiener. De geboorte van zijn dochtertje Destiny heeft op dat vlak veel veranderd, zij is alles voor hem.”
Yves Ma-Kalambay
Positie: doelman
Club: Hibernian FC
Leeftijd: 22 jaar
Jean-François Remy:
“Puur op atletisch en fysiek gebied nog indrukwekkender dan Bailly. In een-tegen-eensituaties maakt hij met zijn postuur – 1,96 mdie voor je opdoemt – enorme indruk op de aanvaller. Op technisch gebied misschien iets minder secuur dan De Winter en Bailly, maar toch een heel efficiënte doelman. Qua profiel leunt hij dicht tegen Bailly aan. Net zoals de Genkse doelman kent hij na een reeks van enkele goede prestaties zijn traditionele dipje. Een gebrek aan concentratie? Ik denk het niet, het zit gewoon in hen, zij hebben dat nodig.
“Yves ligt heel goed in de groep, hij is ieders vriend, de grote teddybeer. Zijn fysieke mogelijkheden zijn ongekend. Hij is niet alleen groot en sterk, heeft handen als koolschoppen, maar ook zijn explosiviteit is ongeëvenaard: ondanks zijn lengte gaat hij snel tegen de grond. Het enige waar hij nog aan moet schaven, is zijn pure techniek in het vangen én vasthouden van de bal. Zeker op hoge ballen.”
Moeder Agnés Ma-Kalambay:
” Yvesestun enfant joyeux. Als kind was hij altijd vrolijk en opgewekt. Als hij van school kwam, vertelde hij een grap nog voor hij de deur achter zich gesloten had. ( lacht) Als ik vertel over de sfeer bij ons thuis of over Yves’ mentaliteit vragen mensen me vaak of die opgewektheid iets typisch Afrikaans is. Hoe zou dat kunnen? Yves is nog nooit in Afrika geweest. ( denkt) Ik ben zeker dat er voor hem ooit een dag zal komen, want zijn roots houden hem wel bezig, maar het heeft niets te maken met zijn levensvisie. Dat luchtige erfde hij van zijn vader, Jean-Pierre is net dezelfde. Onze andere zoon, Jonathan, is gereserveerder en een stuk rustiger. In feite hebben we nooit problemen gehad met de opvoeding van onze kinderen, Yves is altijd erg begripvol en inlevend geweest ten opzichte van zijn vader en mij. Ik heb het wel heel moeilijk gehad toen mijn kinderen op jonge leeftijd naar PSV vertrokken om voluit voor het voetbal te kiezen. Als moeder is het niet makkelijk om je zonen te zien vertrekken: Yves was al zestien toen hij naar PSV ging, Jonathan was amper twaalf. Achteraf beschouwd ben ik natuurlijk blij met hun beroepskeuze. Het is vooral Yves’ papa die de carrière van zijn zoons op de voet volgt, hij wilde ook absoluut dat de jongens in het voetbal gingen.”
Landry Mulemo
Positie: linksachter
Club: Standard Luik
Leeftijd: 21 jaar
Jean-François Remy:
“Ik wijs vooral op zijn atletische kwaliteiten als linksachter. Snel en vinnig. Een beetje hetzelfde type als zijn collega aan de overzijde Sepp De Roover, alleen handelt Mulemo spontaner, terwijl het bij De Roover beredeneerd is. Hij is van niets bang en soms verliest hij wel eens de pedalen. Als je hem een schop uitdeelt, mag je er zeker van zijn dat je wat later een weerwoord zal incasseren. C’ést un fameux kastaar! Maar in het moderne voetbal komt hij zeker tot zijn recht. Eén tegen één is hij haast onklopbaar door zijn vinnigheid. Ik herinner me een oefeninterland met de beloften tegen Frankrijk, hij legde toen Karim Benzema volledig aan banden. Landry zou enkel nog aan zijn kopspel moeten schaven en zijn positiespel meer moeten verzorgen. Hij laat zich soms te veel meeslepen in een situatie, omdat hij rekent op zijn snelheid om een eventuele misstap te corrigeren. Maar hij is jong, hij kan nog veel evolueren. Afgelopen seizoen bewees hij bij Standard dat hij ook offensief zijn steentje kan bijdragen.”
Zijn oudste broer Lebeau Mulemo:
“Al van kindsbeen af denkt hij enkel aan voetbal. Hij speelde met ons, de ouderen, mee en wist zich daartussen goed staande te houden. Op woensdag kwam hij ’s middags thuis van de school, hij at iets en dan verdween hij een hele dag om te gaan voetballen. Daarom ben ik niet zo verbaasd dat hij het uiteindelijk tot profvoetballer schopte. Binnen zijn vertrouwde omgeving is hij heel open en sociaal, maar op andere plekken kan hij juist heel verlegen zijn. Met mensen die hij niet kent, zal hij niet gauw een gesprek aanknopen. Hij is ook heel streng, vooral met onze jongste broer, maar dat is normaal, hij wil hem op het goede pad houden. Wat ik aan Landry waardeer, is dat hij het succes niet naar zijn hoofd laat stijgen. Je ziet wel vaker jongeren ontsporen op het moment dat ze geld gaan verdienen, hij houdt de voeten op de grond. Landry is gehecht aan de familie. Wanneer hij met een probleem zit, belt hij naar mij of verstopt hij zich bij zijn neef. Sowieso is het een huiselijke jongen. Zijn vrouw zegt me toch vaak dat hij weer eens thuis zit … tenzij ze liegt. ( lacht)”
Sébastien Pocognoli
Positie: linksachter
Club: AZ Alkmaar
Leeftijd: 21 jaar
Jean-François Remy:
“Een heel ander type dan Mulemo. Door zijn intelligentie en obser-vatievermogen kan hij anticiperen op situaties. Hij is minder snel dan Mulemo, maar compenseert dat door zijn positiespel. Hij weet ook heel goed wat hij wil, hij gelooft zodanig in zichzelf dat hij soms wat te veel op zijn gemak gaat spelen. Zijn traptechniek onderscheidt hem van de rest: zijn voorzet is fantastisch. Met een kromming en toch hard, à la Vercauteren. Wie in het hedendaagse voetbal kan dat nog? Niet veel, hoor. Ook technisch gezien kan hij op hoog niveau mee. Qua fysiek moet hij nog sterker worden, zeker als hij als linkerflankspeler optimaal wil renderen. Omdat hij graag assists geeft, trekt hij immers vaak mee naar voren. Zijn offensieve kwaliteiten bieden een trainer veel mogelijkheden, terwijl Mulemo eerder defensieve opties biedt voor een trainer. Maar pas op, de sliding tackle van Pocognoli mag je bij de beste rekenen, die is heel zuiver en efficiënt.”
Vader Serge Pocognoli:
“Sébastien is een makkelijke jongen om mee samen te leven. Menselijk en toegankelijk. Vraagt men hem voor een manifestatie in ons dorp Flémalle, dan zal hij daar met plezier op ingaan. Deze zomer heeft hij zijn vakantie doorgebracht in Macerata, waar zijn Italiaanse roots liggen, en hij nam er in het dorp deel aan een soort miniversie van de Olympische Spelen. Je kan goed discussiëren met hem en ik heb de indruk dat hij altijd correct blijft met zijn ploeggenoten. Tijdens zijn jeugd was hij doorgaans kalm en serieus met zijn studies bezig. We probeerden hem de waarden mee te geven die wij ook van onze ouders meekregen destijds, hij pikte dat vlot op. Hij kent de arbeiderswereld en de waarde van elke euro. Op een dag nam ik hem eens mee naar de fabriek, waar hij zich realiseerde wat voor een hard labeur die staalindustrie impliceert. Hij draagt moraal en recht hoog in het vaandel, zo maakt hij geen gebruik van zijn status als vedette. Minpunten? Ik zie er heel weinig. Of ja, toch: wanorde in huis.”
Thomas Vermaelen
Positie: centrale verdediger/linksachter
Club: Ajax Amsterdam
Leeftijd: 22 jaar
Jean-François Remy:
“Thomas beschouw ik in de eerste plaats als een centrale verdediger, niet als linksachter. Ik plaats hem zelfs in dezelfde categorie als Vincent Kompany. Puur technisch gezien misschien net iets minder bagage, maar zijn fysieke kwaliteiten zijn enorm. Een fabuleuze detente, krachtig, snel, … spelers van zijn kaliber voetballen doorgaans bij topclubs als Chelsea en Arsenal. Dat hij minder aandacht krijgt dan Kompany heeft met zijn minder extraverte persoonlijkheid te maken én met de visie van de media. Hij is ook buiten het veld een echte prof en persoonlijkheid.
“Ik weet dat Vermaelen heel veel topclubs charmeert. Ze volgen hem. Thomas gaat altijd gedecideerd in de duels, steeds zonder vrees. Zijn timing en sprongkracht zijn nagenoeg perfect, op dat vlak wellicht de beste in onze achterlinie. Over een combinatie Vermaelen-Kompany in het hart van onze verdediging hoeven we ons niet te schamen, integendeel, er zijn veel ploegen die ons zo’n duo benijden.”
Zijn oudere broer Wouter Vermaelen:
“Thomas was altijd een rustige en gedisciplineerde jongen. Ambitieus ook, vooral de laatste jaren dan, want toen we vroeger samen bij Germinal Beerschot speelden, werd er nooit over een carrière als profvoetballer gesproken. Zijn verhuis naar Nederland veranderde veel. Vroeger was hij eerder een kleine, timide jongen, nu is hij een volwassen man met veel uitstraling op en naast het veld. Op fysiek gebied evolueerde hij enorm en je ziet zeker ook de invloed van de Nederlandse mentaliteit. Hij heeft zich de Nederlandse cultuur helemaal eigen gemaakt en voelt zich daar goed in. Niet vergeten dat hij op zijn vijftiende al naar Amsterdam vertrok. Hij heeft daar nooit over geklaagd, hij kwam er terecht in een perfect gastgezin en een goede school. De integratie verliep vlot.
“We zien elkaar minder vaak nu, maar daardoor verbeterde onze band juist. Destijds maakten we veel meer ruzie, ik was vaak hard in mijn kritiek op hem. Ik zeg nog steeds mijn mening en hij vraagt die ook soms na een wedstrijd, maar meestal weet hij al op voorhand wat ik ga zeggen. Op dat vlak heeft hij genoeg zelfanalyse. Vroeger praatte hij weinig over zijn gevoelens of als hij in een dipje zat, nu doet hij dat makkelijker. Maar in een blessureperiode is hij nooit down, hij kan dat zelfs beter relativeren dan ik of onze ouders. Thomas droomt van meer en hoger, maar hij is nuchter genoeg om zich nu volop te concentreren op Ajax. Ik hoop alleen dat hij van blessures gespaard blijft.”
Vincent Kompany
Positie: centrale verdediger/defensieve middenvelder
Club: HamburgER SV
Leeftijd: 22 jaar
Jean-François Remy:
“In het hedendaagse topvoetbal zie je dat een combinatie aan fysiek, techniek en mentaliteit nood-zakelijk is. Vincent heeft dat allemaal. Ik ga niet akkoord met de stelling dat hij momenteel stagneert in zijn evolutie. Het lijkt me volkomen logisch wat er gebeurt: een talent dat op zijn zeventiende doorbreekt wordt de hemel in geprezen, maar vervolgens gaat men steeds meer verwachten. Wat kan hij eigenlijk nog goed doen? Hij heeft enkele fysieke ongemakken gekend en bovendien koos hij met de fysiek zware Bundesliga niet voor de makkelijkste oplossing. Op een bepaald moment zal hij zeker een nieuwe stap vooruitzetten, daar ben ik van overtuigd. Je kan er gewoon niet naast dat hij alles in zich heeft om het te maken: het korte combinatiespel, de lange bal, de technische hoogstandjes, atletisch vermogen, een uitstekend kopspel, persoonlijkheid, … alles! En eigenlijk is het zelfs een makkelijke jongen, als je weet hoe hij functioneert. Vincent is iemand die zich betrokken wil voelen. Hij is open, discussieert graag, maar wil er ook voor werken. Het enige waar ik een vraagteken bij kan zetten, is dat hij – gezien zijn vele blessures – zijn talent wilde forceren. Hij wilde té graag aan de verwachtingen voldoen.”
Mahamat Haroun, de vader van Faris Haroun:
“Heeft de vader van Vincent gezegd dat ik zijn zoon beter ken dan hijzelf? ( lacht) Dat kan misschien wel kloppen. Vincent heeft hetzelfde temperament als Faris, ze zochten elkaar vroeger vaak op om samen te voetballen. Voetbal was alles voor Vincent, hij offerde er al zijn vrije tijd aan op. Hij en Faris speelden in dezelfde leeftijdscategorie, maar bij een andere club, zo kwam het dat ze vaak tegen elkaar uitkwamen en aan dezelfde toernooien deelnamen. Vincent was altijd heel sociaal en hulpvaardig. Het gebeurde geregeld dat hij voor mij boodschappen deed. Zijn karakter is een beetje veranderd sinds hij als een vedette geldt. Hij werd zich ervan bewust dat hij in een wereld van volwassenen leeft en dat hij vanaf nu meer kritiek te verwerken zou krijgen. Vincent heeft zichzelf leren wapenen en is daardoor minder toegankelijk geworden. Alles wat hij nu doet, is berekend, want hij kan het zich niet veroorloven iets aan het toeval over te laten. Het is een gecultiveerde jongen, voor wie de Spelen wel degelijk belangrijk zijn. Omdat het een uniek evenement is, maar ook omdat hij in de selectie al zijn jeugdvrienden terugvindt.”
Jeroen Simaeys
Positie: centrale verdediger/defensieve middenvelder
Club: Club Brugge
Leeftijd: 23 jaar
Jean-François Remy:
“Ik plaats hem in de categorie van ‘intellectuele’ spelers. Heel veel aspecten in zijn spel zijn gebaseerd op analyse en begrip van de omstandigheden. Een beetje zoals Franky Van der Elst of Timmy Simons. Jeroen is zo op en naast het veld. Bij een briefing luistert hij heel aandachtig. Op voetbaltechnisch gebied prijs ik zijn goede kopspel en zijn tactisch inzicht. Zijn basistechniek is in orde. Minpunt is zijn explosiviteit op de eerste meters, maar dat hoeft geen grote handicap te zijn als je het spel goed leest, zoals hij. Bovendien kan je dat gebrek aan snelheid ook collectief opvangen, door een snelle verdediger naast hem te posteren. Ik beschouw Simaeys vooral als verdediger, zeker op langere termijn, van daaruit kan hij toch beter coachen. Maar hij kan ook als verdedigende middenvelder erg nuttig zijn. Kijk maar naar Timmy Simons, waarvan we nog altijd niet weten op welke positie hij best rendeert. Met een speler als Simaeys zit je als trainer veilig: je kan hem op meerdere posities zetten.”
Zijn vader Wilfried Simaeys:
“Het was voor ons primordiaal dat hij zijn studies afmaakte, daarom is hij aan een licentie psychologie begonnen. We wilden dat hij buiten het voetbal nog iets had om op terug te vallen. Jeroen zit nu in zijn laatste jaar en ik begrijp eigenlijk niet goed hoe hij erin slaagt om alles te blijven combineren. Ik krijg zelfs de indruk dat hij steeds meer plezier vindt in zijn studies. Dus ofwel heb ik een uitermate begaafde zoon, ofwel stellen de universiteiten van tegenwoordig niet veel meer voor. ( lacht) Wanneer Jeroen aan iets begint, wil hij dat ook afmaken, ik heb hem nog nooit weten opgeven.
“Hij heeft twee oudere zussen, in feite werd hij in zijn jeugd door drie moeders opgevoed. Hij was het lievelingetje van de familie. Een rustige jongen en omdat we opgroeiden in een klein boerendorp bestaat zijn vriendenkring vooral uit kameraden waarmee hij vroeger nog in de buurt voetbalde. Zijn gebreken? Op het administratieve vlak is hij geen krak, en ook wat klusjes betreft heeft hij twee linkse handen. ( lacht) Hij kent met moeite het verschil tussen een tournevis en een hamer.”
Jan Vertonghen
Positie: centrale middenvelder/linksachter/centrale verdediger
Club: Ajax Amsterdam
Leeftijd: 21 jaar
Jean-François Remy:
” Vertonghen is polyvalenter dan Vermaelen. Bij Ajax speelt hij meestal als linksachter, maar op die positie vind ik hem een beetje vinnigheid te kort komen. Ik vind hem het best renderen in de middenas, omdat ik van mening ben dat je hem iets ontneemt als je hem beperkt tot een bepaalde rol. Vertonghen legt veel volume in zijn spel, dat mag je niet van hem afnemen. Als verdedigende middenvelder moet je hem de vrijheid schenken om af en toe op te rukken. Hij heeft het nodig om veel kilometers af te malen. Hij is groot, krachtig, intelligent, leest het spel goed en zijn schot is meer dan degelijk. Net als Vermaelen, Kompany en Pocognoli is hij een leider. Maar wat hij nu al brengt op die leeftijd, is veel-belovend. Wanneer hij bal aan de voet oprukt, kan hij gemakkelijk enkele mannetjes passeren, altijd richting doel. Want je hebt er die de bal goed bijhouden, maar zelden voorwaarts lopen. Vertonghen voegt ook wat zelfverzekerdheid toe aan de groep. Op die manier neemt hij anderen op sleeptouw.”
Zijn moeder Ria Vertonghen:
“Jan is natuurlijk al een paar jaar weg uit België, je verliest hem toch voor een stuk. Het valt me op dat hij een stadsmens is geworden, terwijl wij allemaal van den buiten komen. Hij heeft het heel erg naar zijn zin in Amsterdam. Hoewel het een eerder stille jongen is, merk ik dat hij in Nederland veel vrienden maakte. Hij heeft een droge humor en eens hij zich op zijn gemak voelt, stelt hij zich open. Al zijn er weinig mensen die echt zijn binnenkant kennen. Hij praat zelden over zichzelf. Hij verloor vorig jaar zijn vader na een lange slepende ziekte, Jan heeft dat vanop afstand moeten beleven, dat zal zeker niet makkelijk geweest zijn voor hem.
“Dat verlies heeft hem en zijn twee broers wel dichter bijeengebracht. Uiteraard maken ze geregeld ruzie, maar ze kunnen elkaar niet missen. Jan is, ondanks zijn 1,89 m, de kleinste van de drie. De keuze om op zijn zestiende naar Ajax te vertrekken, was helemaal de zijne. In Amsterdam zat hij bij een gastgezin, maar hij ging er elke dag met de fiets naar training. Nooit heeft hij over heimwee gesproken … het is een sterk karakter.
“Jan was altijd een sportieve allrounder. We hebben een grote tuin, waar een basketring hangt en ook daarin kon hij aardig overweg met een bal.”
Laurent Ciman
Positie: rechtsachter/ centrale verdediger
Club: Club Brugge
Leeftijd: 23 jaar
Jean-François Remy:
” Laurent is een échte verdediger. Ik zag hem bij Charleroi vaak in moeilijke omstandigheden presteren. Bijvoorbeeld wanneer de ploeg in een tien-tegen-elfsituatie verzeilde, behield hij toch de organisatie. Zijn doortastendheid in de duels zorgt ervoor dat hij boven het gemiddelde uitstijgt. Het is geen struise jongen, maar dat komt enkel als handicap naar voren in de loopduels naar eigen doel toe.
“Het zal misschien verbazen, maar ik vergelijk hem dikwijls met Lilian Thuram. Daarmee bedoel ik: de capaciteit om een situatie te lezen en correct te handelen. Zowel defensief als offensief. Want ook aanvallend kan hij nuttig zijn. Hij heeft een verschroeiende trap in de voeten en een goeie detente. Ik denk dat hij enkel wat meer maturiteit moet kweken, in die optiek is zijn transfer naar Club Brugge een ideale carrièrezet. Hij kwam vrij laat bij een grote club terecht, daardoor merk je op technisch gebied een lichte achterstand, maar met zijn inzet maakt hij veel goed. Laurent is van niemand bang. Er zullen zeker meer getalenteerde spelers dan hij rondlopen, maar die houden zich soms in, Laurent nooit.”
Zijn vader Robert Ciman:
“Laurent moet vertrouwen voelen, dan krijg je van hem veel terug. Maar het duurt wel even voor hij zich openstelt. Hij zal eerst de kat uit de boom kijken. Sinds hij met zijn vriendin samenwoont, is hij zelfverzekerder geworden en durft hij sneller zijn mening zeggen. Vroeger was hij eerder een stille jongen, omdat hij op school niet zo goed presteerde. Enkel door te voetballen kon hij zich manifesteren. Hij heeft zijn school uitgedaan, maar we moesten hem pushen. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat hij het zo ver zou schoppen. Hij had zeker wel wat talent, maar toen hij op zijn zeventiende in de derde klasse bij Olympic Charleroi speelde, dacht ik dat hij aan zijn grens zat. Hij niet, hij wilde hoger proberen. Bij de jeugd was hij libero of stopper, hij coachte graag, zijn idool was Paolo Maldini. Deels ook te verklaren door onze Italiaanse roots. Verder heeft hij weinig met Italië, hij spreekt zelfs de taal amper.
“Laurent probeert graag nieuwe dingen uit. Hij werd ooit op het gebruik van cannabis gepakt, in zijn studententijd, een jeugdzonde. Hij heeft daaruit geleerd, sindsdien zijn er nooit meer problemen rond hem geweest. Als ik Laurent in drie woorden moet omschrijven, zeg ik: koppig, open en trouw.”
Sepp De Roover
Positie: rechtsachter
Club: FC Groningen
Leeftijd: 23 jaar
Jean-François Remy:
“Je ziet dat die jongen een heel goede opleiding genoot. Met een verleden als rechtsbuiten. Hij heeft een goede center in de voeten. Geen harde trap, maar efficiënt. Een beetje zoals hij speelt: heel sober. Bovendien bezit hij de kwaliteit zijn niveau aan te passen aan de tegenstander. Soms vraag je je af: gaat hij zich wel staande houden? Maar dan merk je dat hij telkens dat tandje bij kan steken. Wat heel interessant is aan Sepp, is zijn voetenwerk. Door zijn snelle voeten wordt hij zelden in één tegen één uitgeschakeld. Ten eerste breng je hem moeilijk op het verkeerde been en als je er dan al in slaagt hem af te schudden, is hij zo snel gedraaid dat hij meteen weer voor je staat. Zijn kopspel kan beter. De voorbije twee jaar ontplooide hij zich in Nederland tot een zeer regelmatige speler, altijd in de ploeg en nooit geblesseerd. Volgens mij is hij onderschat, niet alleen door de buitenwereld, ook door hemzelf. Van het ogenblik dat hij meer in zichzelf gaat geloven, zal hij nog beter worden. Het is immers een intelligente jongen. In Nederland spelen ze op de man, wij eerder in zone. Hij pikt dat meteen op. Sepp is ook heel professioneel. Alles gebeurt grondig. Hij observeert, luistert en leert.”
Zijn vader Dirk De Roover:
“Van klein af was sportalles voor Sepp. Zowel voetbal als atletiek. Sprint, 1000 meter, horden, hij was constant in beweging en werd toch nooit moe. We maakten ons zorgen enlieten een onderzoek doen. Bleek dat Sepp een uitzonderlijk lage hartslag heeft: amper 30 in rust.
“Hij is een evenwichtige jongen. Al op zijn negende trok hij naar Willem II. Op zijn vijftiende had hij er een aanvaring met een trainer, die hem helemaal afbrandde. Het was een keerpunt. Toen besloot hij: ik laat me nooit meer kleineren. Hij ging naar PSV Eindhoven, waar hij eerst weinig aan spelen toekwam. Gelukkig werd de toen-malige jeugdtrainer snel vervangen door Gerald Vanenburg. Onder Vanenburg bereikte hij de A-kern van PSV.
“Sepp is ambitieus en gefocust. Hij zal zich niet snel druk maken en wil geen etappes overslaan. Zo kon hij vorig jaar kiezen tussen Groningen of Auxerre, hij oordeelde dat hij met een basisplaats bij Groningen meer kon bereiken dan in de ruime kern van Auxerre.”
Marouane Fellaini
Positie: controlerende middenvelder
Club: Standard Luik
Leeftijd: 20 jaar
Jean-François Remy:
“Wat men over hem zegt, klopt: hij is een hele ploeg op zijn eentje. Het voorbije jaar boekte hij enorm veel progressie bij Standard, met name in het offensieve compartiment. Vroeger wilde hij te vaak overal zijn. Hij heeft een atypische manier van lopen, een beetje slungelachtig, maar je mag je zeker niet verkijken op zijn technische onderlegdheid. Vorig jaar op het EK herhaalde ik hem vaak: Marouane, vergeet niet dat je met je voeten veel beter bent dan met de kop. Hij leerde voetballen op straat en dat zit er nog altijd in, hij kan echt pingelen, ondanks zijn lengte. Daarom vind ik datje hem tekortdoet als je te veel lange ballen naar hem verstuurt. Zijn snelheid van uitvoering is er sterk op vooruitgegaan. De accuraatheid in de passing en controle zijn in het moderne voetbal enorm belangrijk geworden. Op dat vlak benadert hij nu de top: hij kan snel spelen, kort combineren, splijtende lange ballen geven en efficiënte passes vooruit. Als je die spelintelligentie combineert met zijn imposante fysiek, beschik je over een serieus wapen. Marouane moet enkel opletten dat hij zich niet te snel gooit. Ik denk dat hij de top kan bereiken, maar welke top? Die van Tottenham of Real Madrid? Dat kan je nu niet zeggen, want op het allerhoogste niveau zijn ze allemaal zo sterk als hij.”
Zijn vader Abdellatif Fellaini:
“Marouane is een goede jongen, dat zie je toch?! Kalm, beleefd en met de voeten op de grond. Zijn voornaamste kwaliteit? Ongetwijfeld zijn doorzettingsvermogen. Hij werkt heel hard om de top te bereiken. Hij zweert bij een werkersmentaliteit en competitiegeest. Op zijn zeventiende zwaaide hij af aan de middelbare school. Hij is heel sociaal en dolt graag, maar je moet niet op zijn tenen gaan staan, want dan reageert hij. Hij is een man van zijn woord en hij kan er absoluut niet tegen als iemand hem stokken in de wielen probeert te steken. Hij vraagt dat je de dingen in zijn gezicht zegt. Zijn gebreken? Je moet hem dikwijls tot kalmte aanmanen. Hij zit niet graag stil en op school toonden sommige leraars daar begrip voor: ze lieten hem rechtstaan tijdens de lessen. Ik weet nu al dat die vlucht van tien uur naar China een ware helletocht wordt voor hem. Als kleine jongen zorgde hij vaak voor opschudding, ik ben de tel kwijtgeraakt van het aantal ramen dat hij bij ons thuis aan diggelen trapte.”
Faris Haroun
Positie: offensieve middenvelder
Club: Germinal Beerschot
Leeftijd: 22 jaar
Jean-François Remy:
” Faris staat bekend voor zijn uitstekende infiltraties. Ik vergelijk hem graag met een type als Patrick Vieira, iemand met een groot volume die met zijn lange benen ballen uit een ander zijn voeten gaat halen. Echt ongelooflijk wat hij kan aflopen! Hij moet echter opletten dat hij niet te veel gaat lopen. Hij zou nog beter zijn momenten moeten uitkiezen. Hij weet wel wanneer de beste momenten zijn, dat voelt hij goed aan, maar soms wil hij daar te veel op teren. We moeten zoekennaar een betere manier om zijn kwaliteiten rendabeler te maken. In de tegenaanval is hij uitstekend. Bal afpakken en dan infiltreren: dat kan hij goed. Hij is ook efficiënt voor doel, zowel met links als met rechts. Wel meestal met binnenkant voet, nooit echt hard. Inzake conditie hoort hij bij de besten van de selectie. Faris moet enkel meer op details leren letten. Wil je bij de top horen, dan maakt dat het verschil: hoe vaak verlies je de bal? Hoe vaak komen je diepe ballen aan? Hoe vaak creëer je een één tegen één? Al die zaken kunnen nog beter.”
Zijn vader Mahamat Haroun:
“Faris is een welopgevoede jongen, voor zijn moeder en mij vormt dat de basis van het leven. We stonden er steeds op dat hij voorrang gaf aan de school, waar hij trouwens goede punten behaalde. Voetbal was een hobby en kwam slechts op de tweede plaats. Als kind interesseerde hij zich evenwel enkel in sport. Hij speelde niet met auto’s of soldaten zoals vele andere leeftijdsgenoten. Van het moment dat hij een beetje vrije tijd had, ging hij voetballen. Toen we inzagen dat hij talent had, hebben we hem toegestaan zich in te schrijven in de topsportschool, waar hij topsport en studies makkelijker kon combineren. Destijds was Faris een timide jongen, zeker tegenover volwassenen. Vanaf het moment dat hij zich wat meer op zijn gemak voelde en de mensen beter leerde kennen, stelde hij zich open. Hij heeft altijd het contact met zijn jeugdvrienden onderhouden. Hij zet anderen op de eerste plaats, daarna pas denkt hij aan zichzelf. Misschienis dat ook een van de redenen waarom Jean-François de Sart hem selecteerde. Om de goede sfeer in de groep te bewaren. Wat ik minder kan appreciëren, is dat hij zoveel tijd voor de televisie en de computer spendeert. En ordelijkheid is ook niet zijn sterkste punt.”
Maarten Martens
Positie: offensieve middenvelder
Club: AZ Alkmaar
Leeftijd: 24 jaar
Jean-François Remy:
” Maarten heeft twee kwaliteiten die hem uit de band doen springen, één: zijn enorme techniek, een typisch product van de Anderlechtschool. Hij kan puur op souplesse twee of drie tegenstanders passeren en altijd in de diepte, zelden lateraal. Een belangrijke troef in het moderne voetbal. Hij heeft geluk, want zoals je op het EK zag, is de tijd weer rijp voor kleinere, wendbare spelers. Maar daar is één voorwaarde aan verbonden: dat die kleine spelers heel sterk zijn in het lezen van defensieve situaties. Neem een voorbeeld aan Xavi of Pirlo. Ze zullen nooit in het eerste duel gaan, maar ze speculeren op de afvallende bal. Ze weten perfect waar die zal komen. In offensief opzicht beheerst Maarten die gave al, maar wat hem volgens mij belemmert een absolute topper te zijn,is het inschatten van defensieve situaties. Als hij zich daar meer op kan concentreren, zal hij voor meer recuperatievermogen zorgen en nog belangrijker worden.
“Tweede grote troef van Maarten: in elke wedstrijd is hij bij één of twee beslissende momenten betrokken, met een assist of een doelpunt tot gevolg. Dat is weinigen gegeven. Het is niet dat hij beslissend kan zijn, nee, hij is elke match beslissend.”
Zijn goede vriend John de Pauw:
“Ik ken Maarten sinds zijn elfde. Ik zou hem omschrijven als een rustige persoon. Maarten is iemand die de situatie altijd eerst bekijkt en dan pas contacten legt, misschien is hij in dat opzicht een beetje introvert. Anderzijds beschikt hij over voldoende leiderskwaliteiten, want ook bij de jeugdreeksen was hij steeds aanvoerder.
“Hoewel hij altijd goeie punten haalde op school – 80 procent of meer -, is het steeds zijn droom geweest om profvoetballer te worden. Tijdens zijn puberteit heeft hij nooit de drang gehad om op café te zitten of om zwaar uit te gaan. Je merkt die gedrevenheid nog altijd: na een mindere partij stelt hij zichzelf in vraag. Hij neemt het voetbal mee naar huis, het speelt pertinent in zijn achterhoofd. Als hij zelf niet aan het spelen of aan het trainen is, gaat hij andere matchen bekijken om tactisch bij te leren. Toen hij vorig jaar de voorste kruisband van zijn linkerknie scheurde, ging hij voor het eerst door een mentaal dipje. De eerste weken was hij erg ontgoocheld, maar nadien heeft hij zich herpakt en is hij zeven dagen op zeven bezig geweest met zijn revalidatie. Hij heeft getoond dat hij over doorzettingsvermogen en mentale weerbaarheid beschikt.”
Anthony Vanden Borre
Positie: rechtermiddenvelder/ rechtsbuiten
Club: GenOa cfc
Leeftijd: 20 jaar
Jean-François Remy:
“Wat Anthony vorig jaar liet bewonderen op het EK, kan hij op de Spelen zeker herhalen. Atletisch gezien is het een beest, een ongelooflijke krachtmachine. Alleen buit hij dat nog niet genoeg uit. Voorlopig gebruikt hij die fysieke capaciteiten enkel wanneer hij bal aan de voet oprukt. Ik wil dat hij die fysiek ook ten dienste van de balrecuperatie stelt. Zich meer concentreert op zijn positiespel en de defensieve taken. Hij moet gedisciplineerder voetballen. Waarom stelt Anthony soms teleur? Omdat hij iemand naast zich nodig heeft die hem scherp houdt. Nu is het allemaal te speels en compromisloos, maar aan de top moet je ook serieus en slim zijn. Bij de ene neemt die evolutie meer tijd in beslag dan bij de andere. Hij zal zeker nog ontbolsteren. Zijn grootste kwaliteit is de infiltratie met de bal aan de voet, met zijn versnelling laat hij eender wie ter plaatse en gaat hij bijna altijd recht naar doel. Dat kunnen er niet veel. Hij heeft de capaciteiten om bij de grootste Europese clubs te raken. Het zal afhangen van zijn mentaliteit.”
Zijn ex-begeleider Yvon Verhoeven:
“Ik heb Anthony twee seizoenen begeleid. Toen hij Anderlecht verliet, was hij een groot kind dat pertinent nood had aan begeleiding. Anthony maakte een impulsieve keuze door naar Italië te trekken, maar was op geen enkel moment rijp voor een buitenlands avontuur. Het enige positieve was dat hij door zijn vertrek los kwam van enkele slechte vrienden. Kompany behoorde tot diezelfde vriendengroep, maar ging daar heel anders mee om. Terwijl Anthony zich makkelijk laat beïnvloeden en meeslepen, staat Vince sterker in zijn schoenen. Dat heeft alles te maken met opvoeding: Vincent werd thuis goed gestuurd, Anthony deed een beetje zijn goesting. Er was weinig sprake van tucht en discipline, voor een jonge gast met veel geld is dat nochtans cruciaal. Pas op, ik zeg niet dat Anthony geen goeie band heeft met zijn familie. Zijn moeder is vorig jaar overleden, ik ben heel zeker dat het een erg zware klap voor hem betekende. Net zoals voor vele andere Afrikanen was die moederfiguur erg belangrijk voor hem. ( denkt) Anthony was bij Anderlecht altijd de vedette en gewend om te mogen spelen in een soort vrije rol. Toen hij in het eerste elftal van Anderlecht plots rechtsachter werd, was hij ongelukkig en gefrustreerd. Hij kan maar moeilijk in functie van het collectief denken. Als ik lees dat Fiorentina hem uitleende aan Genua, vermoed ik al dat hij zijn fouten herhaalt. Hij is ongetwijfeld een klasbak, maar waar eindigt dit?”
Tom De Mul
Positie: rechtsmidden/ rechtsbuiten
Club: Sevilla FC
Leeftijd: 22 jaar
Jean-François Remy:
“Een aanvallende middenvelder, type Cristiano Ronaldo of Nani. Technisch enorm sterk, maar vooral fysiek buiten categorie. Uit de fysieke tests met de nationale ploeg blijkt elke keer weer dat hij de sterkste van de heleselectie is. Een oorlogsmachine, alleen heeft hij dat zelf nog niet door. Want Tom is niet enkel een buitenspeler, hoor, daarom noem ik hem in één adem met Ronaldo of Nani. Net als zij is hij onvoorspelbaar, kan hij zowel buitenom als binnendoor. Hij heeft een verschroeiende versnelling en schakelt zonder problemen zijn verdediger uit. Bovendien is hij tweevoetig. Wat ontbreekt er dan? Bijna niets. Ik heb wel de indruk dat hij nog te veel à la carte speelt, soms eens alles, dan weer niets. Bij Ajax werd hij opgeleid als een echte rechtsbuiten, ik vrees dat hij er een achterstand opliep inzake defensieve auto-matismen. Bij Ajax hoeven die buitenspelers zelden terug te lopen, daardoor moet hij nu ineens een pak nieuwe bagage opdoen. Maar bekijk je hem puur technisch, fysiek en inzake creativiteit, dan is hij een klasbak.”
Zijn vriend en zaakwaarnemer Mustapha Nakhli:
“Tom wordt door veel mensen ten onrechte aangezien als een introverte jongen. Hij voert misschien niet het hoge woord, maar dat wil niet zeggen dat hij geen eigen mening heeft. Als hij je vertrouwt, bespreekt hij alles met je. Ik ken Tom van zijn zestiende, uit de periode dat hij Germinal Beerschot verruilde voor Ajax. Hij is een speciale jongen en verdient extra aandacht. Bij Ajax had hij het tijdens een bepaalde periode ontzettend moeilijk, al is het gerucht dat hij er wilde vertrekken omwille van de ‘harde sfeer in de kleedkamer’ complete nonsens. Op zijn zeventiende werd hij als jongen in een mannen-wereld gegooid, plots stond hij in het eerste elftal en moest hij Champions Leaguewedstrijden afwerken. Kort nadien werd hij teruggezet naar het tweede elftal en wat later zelfs naar de jeugd. Bij Ajax ontbrak elke begeleiding, dát heeft hem altijd dwars gezeten. Trouwens, door met Sevilla de stap naar de Spaanse competitie te zetten, heeft hij zijn mentale weerbaarheid getoond. In Spanje heeft hij veel steun aan zijn Nederlandse vriendin. Sportief vlotte het uiteindelijk wat minder omdat zijn concurrent Jesús Navas, opgenaaid door de komst van Tom, erg sterk stond te spelen. Wellicht wordt hij nu uitgeleend om elders ervaring op te doen in de Primera División. Toen Ajax hem uitleende aan Vitesse keerde hij ook sterker terug.”
Stijn De Smet
Positie: hangende spits
Club: Cercle Brugge
Leeftijd: 23 jaar
Jean-François Remy:
“Bulkend van het talent. O zo onvoorspelbaar in zijn acties en bal aan de voet kan hij vliegensvlug improviseren. Je weet nooit of hij je links of rechts zal passeren, volgens mij weet hij dat vaak zelf niet eens wanneer hij eraan begint. En misschien is wel een van zijn grootste kwaliteiten dat hij enorm efficiënt is voor doel. Zelfs op training legt hij bijna elke kans in het mandje. Het enige wat in zijn nadeel speelt, is zijn opleiding bij Cercle – waarmee ik niets tekort wil doen aan hun jeugdopleiding -, maar ik vermoed dat Stijn het daar waarschijnlijk te makkelijk had. Met meer concurrentie zou hij nu al verder staan in zijn ontwikkeling. Hij heeft een hoge handelingssnelheid en gaat recht naar doel, dat is een zeldzame kwaliteit in België. Eigenlijk zou hij daar meer kunnen uithalen. Stijn zou nog meer de mentaliteit moeten hebben om zich op te dringen.”
Zijn vader Guido De Smet:
“Tja, Stijn is zoals je hem ziet op het veld: altijd rustig en zonder zenuwen. Hij zal zelden ruziemaken, ik heb hem in ieder geval nooit kwaad gezien. Tenzij misschien eens op zijn twee broers: die drie gasten plagen elkaar constant. Meestal lachen ze wat af, maar soms zit er eens iemand op zijn paard. Vaak de twee anderen. ( lacht) Stijn kan venijnig en pesterig uit de hoek komen, maar altijd met de glimlach. Hij heeft het karakter van zijn moeder en de streken van zijn vader. ( lacht) Hij dolt graag, net als ik, maar zoals zijn moeder zal hij zich ook rapper iets aantrekken van andermans problemen.
“Hij slaapt graag en lang, dat was als kind al zo. Maar we moesten hem nooit uit zijn bed stampen om naar school te gaan. Op dat gebied heeft hij genoeg discipline. Hij kan nonchalant en vergeetachtig zijn, maar hij leeft wel volledig voor zijn sport. Vroeger ging hij elke vrijdagavond vroeg slapen om zaterdag fit te zijn voor de wedstrijd. Hij deed dat uit zichzelf. Eén keer is hij in Brugge gaan drinken met vrienden en lap: de volgende dag stond het in de kranten.
“Sinds januari woont hij met zijn vriendin samen in Torhout. Zijn relatie zorgt voor meer stabiliteit. Maar in al die jaren is Stijn amper veranderd, het is nog altijd dezelfde rustige, eenvoudige jongen. Hij komt wekelijks eens langs in Snellegem, maar over voetbal praten we zelden. Tenzij hij echt met iets zit. Hij beschouwt het als zijn werk. Buiten het voetbal interesseert hij zich voor tennis en snooker. Twee sporten die hij graag op televisie volgt en die hij soms ook zelf beoefent.”
Kevin Mirallas
Positie: spits
Club: OSC Rijsel
Leeftijd: 20 jaar
Jean-François Remy:
“Een typische spits, egoïstischer dan de meeste anderen in de selectie, maar dat vind ik voor een aanvaller geen minpunt. Hij zoekt de ruimte, durft provoceren en improviseren. Hij maakt het zijn rechtstreekse tegenstander moeilijk. Kevin kan, zelfs wanneer hij amper tijd en plaats heeft, toch uithalen in een fractie van een seconde. Hij trapt vanuit elke hoek of stand. Het is een afwerker. Zijn kopspel kan wel beter. Dat is eigenlijk een algemene vaststelling: in onze selectie zit geen enkele kopbalspecialist. Kevin is snel, maar vooral op de korte ruimte, niet zozeer op lange afstand. In de eerste meters neemt hij afstand, maar op een langere afstand halen de grote verdedigers, met hun lange benen, hem weer bij. Kevin moet ook nog leren om drie of vier wedstrijden na elkaar een constant hoog niveau te halen. Nu ja, je mag zijn positie niet onderschatten: als diepe spits boks je constant tegen twee tegenstrevers op.”
Zijn vader José Mirallas:
“Kevin kan absoluut niet tegen zijn verlies. Hij heeft het karakter van zijn moeder: ze laten de moed nooit zakken. Hij heeft maar van één ding spijt: dat hij als jeugdproduct van Standard nooit de eerste ploeg van de Rouches bereikt heeft. Standard zal altijd een speciaal plekje in zijn hart innemen. Voor Kevin moet voetbal in de eerste plaats amusement zijn. Vroeger was hij fan van Raúl, nu houdt hij meer van de stijl van Cristiano Ronaldo. Al op zijn drie jaar keek hij op zondagochtend naar Eurosport. Hij voetbalde vaak met zijn broers in de tuin. Zijn moeder en ik zijn gescheiden. Alles bij elkaar heeft hij nu twee zussen en vier broers.
“Ik ben van Spaanse komaf, zijn moeder is Belgische. Hoewel hij de Spaanse taal niet spreekt, zitten die roots toch in hem. Er woont nog veel familie en hij bezoekt ze geregeld. Kevin houdt ook wel van de Spaanse manier van leven: relaxed en zonder zorgen. In Rijsel is hij naar mijn mening te snel in de profwereld gegooid. Hij kwam er als zeventienjarige terecht in een kleedkamer vol volwassenen, werd daar niet helemaal geaccepteerd en dat heeft zijn karakter gevormd: hij leerde er voor zichzelf opkomen. Los daarvan is het een serene, sociale jongen die graag lacht. Voor hem is iedereen gelijk. Daarom deelt hij ook niet zo graag handtekeningen uit, hij vindt die verering van voetballers een beetje belachelijk.”
Moussa Dembélé
Positie: diepe of
hangende spits
Club: AZ Alkmaar
Leeftijd: 21 jaar
Jean-François Remy:
“Pure klasse. Niet nood-zakelijk een specifieke diepe spits, eerder een hangende spits, een 9,5. Hij moet de bal kunnen voelen. Moussa heeft wel degelijk een goede neus voor doel, maar zou nog efficiënter moeten worden. Niet alleen inzake goals maken, maar ook in het veldspel. Dat beseft hij zelf wel. Hoe dan ook valt hij moeilijk te verdedigen, omdat je hem zowel diep kan aanspelen als kort. Vaak komt hij immers de bal opvragen. Als je hem bal aan de voet laat oprukken, dan zet hij ook gemakkelijk enkele verdedigers in de wind. Hij glipt geregeld met een versnelling tussen twee spelers. Bovendien is hij een meester in het afschermen van de bal, hij gebruikt heel goed zijn sterke lichaam. Hij heeft zeker het topniveau in de voeten, in het lichaam en in het hoofd. Hij wordt nu al nauw gevolgd door de Europese top. Voor een ploeg is hij enorm nuttig omdat je de bal altijd bij hem kwijt kan. Hij is een stille leider in de ploeg.”
Zijn vader Yaya Dembélé:
“Moussa is iemand die graag onder de mensen komt, dat sociale heeft hij steeds gehad. Bij ons thuis liepen Moussa’s vrienden voortdurend in en uit. Hij is uitermate bezorgd om wat er met zijn familie gebeurt. Sinds hij in Nederland voetbalt, belt hij elke dag naar huis. ‘Heb je geen problemen?’, ‘Wat kan ik doen om te helpen?’, steeds dezelfde vragen. Tijdens de Olympische Spelen zal dat niet anders zijn, we zullen hem dagelijks aan de lijn krijgen. Wat me tevreden stemt, is dat hij nog steeds over alles mijn advies vraagt. Hij respecteert mijn mening. De onderwerpen van onze gesprekken zijn privé, maar ik kan je wel zeggen dat we meestal over het voetbal praten. Bijvoorbeeld over wat hij het best doet om zich te verzorgen of over hoe je het best naar een wedstrijd toeleeft. Hoe groot de druk ook is, hij blijft plezier hebben in het spelletje.
“Hij is nog steeds de jongen met wie ik ’s zondags in het stadspark een balletje trapte. Je hoort vaak dat voetballers die carrière maken andere mensen worden, dat ze zichzelf een soort vedettestatus aanmeten. Dat geldt niet voor Moussa, ook niet nu hij in de belangstelling staat van absolute topclubs. Moussa is ambitieus, maar op een positieve manier. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit onaangenaam nerveus was voor een belangrijke wedstrijd, ook naar de Olympische Spelen leeft hij heel sereen toe.”
door bert boonen, matthias stockmans & stéphane vande velde
