‘Goudzoekers in Peking’ titelde dit blad vier jaar geleden voor de afreis van de olympische voetbalploeg naar

de Olympische Spelen in Peking. Meer dan een derde

van hen is ondertussen een vaste waarde bij de Rode Duivels, die straks hun campagne naar het

WK in Brazilië op gang trappen.

J ean-François Remy is net terug van een vergadering met Johan Walem: hij verdeelt zijn tijd tussen het mee coachen van de beloften (Walem is de hoofdcoach) en werk voor het Franstalige BeTV, waar hij het voetbalcommentaar verzorgt.

Vier jaar geleden, in de aanloop naar Peking, zocht dit blad hem op, voor een analyse van de jonge Duivels die toen afreisden naar China. Hij was op dat toernooi assistent aan de zijde van Jean-François de Sart. Hij deed daarbij een aantal rake voorspellingen. Loofde Kevin Mirallas én Moussa Dembélé, geloofde in een toen bij Hamburg zoekende Vincent Kompany, voorspelde dat Thomas Vermaelen (toen Ajax) een voetballer voor Chelsea of Arsenal was, en dat Jan Vertonghen (toen bij Ajax linksachter) een man voor een centrale rol op het middenveld zou worden. Hij loofde wat verrassend het voetenwerk van Marouane Fellaini, maar vergiste zich ook. Hij geloofde toen erg in Logan Bailly en vooral in Tom De Mul, een van de besten van die generatie.

Vier jaar later doet hij de denkoefening opnieuw. Sommigen stroomden door, anderen vielen weg; sommige Pekinggangers hebben nu zelfs geen club meer, of zijn anoniem ergens bankzitter (geweest) zoals LandryMulemo en SeppDe Roover. Een normale ontwikkeling, zegt Remy. “Op je 18e is iedereen vol lof. Op je 19e zijn er de eerste critici. Ben je 20, dan beginnen ze te kijken naar hoeveel wedstrijden je hebt gespeeld, en ben je 21, dan zeggen ze: het wordt tijd, er staat er eentje van 18 te dringen.”

Voor wie het al is vergeten: de Belgen bereikten in Peking de halve finales. Ze openden met 1-0-verlies tegen Brazilië, wonnen vervolgens met 2-0 van China en 1-0 van Nieuw-Zeeland, schakelden in de kwartfinales Italië uit met 3-2 en sneuvelden dan in de halve finales tegen Nigeria (4-1). In de strijd om het brons was alweer Brazilië (3-0) te sterk. Remy: “Er blijft toch een wat bittere smaak hangen. Fellaini en Kompany, die beiden maar één wedstrijd speelden ( en daarin ook nog eens allebei rood pakten, nvdr) waren alweer weg. Vlak voor het toernooi was NicolasLombaerts geblesseerd uitgevallen, vandaar dat we Vertonghen centraal in de defensie moesten zetten, wat ons dan weer kracht kostte op het middenveld. Net op atletisch vlak werden we geklopt. Nigeria ( dat later de finale van Argentinië verloor, nvdr) was frisser en op fysiek vlak een beetje voor.”

Hij is er zeker van: met wat minder afwezigen lagen ze inderdaad op goudkoers. Remy: “Niet vergeten dat we van die generatie niet iedereen konden meenemen. Axel Witsel bleef thuis, Steven Defour ook.” Afspraken tussen clubs en bond waren daarvan de oorzaak, van elke ploeg mochten er maximaal twee mee. Remy herinnert zich hoe De Sart tijdens een van de laatste trainingen in Genk geen minuut op het veld stond. Hij bracht in die dagen zijn tijd door aan de telefoon, om akkoorden te sluiten. Uiteindelijk reisde Odjidja mee als eerste reserve.

Remy: “Het was een mooi toernooi, en zeker een mooie ervaring. Er was een dynamiek, een spelersfilosofie, en er waren vooral spelers met niveau, van een superieure menselijkheid. Dembélé was onze beste doelschutter met drie goals. Voor iemand die niet kan scoren, is dat niet slecht. Bij de uitreiking van de Ebbenhouten Schoen heb ik er nog eens aan herinnerd, hoe we altijd de nadruk legden op het offensieve, op het schieten…”

Voor hem is de referentiematch de kwartfinale tegen Italië. “Achterstaan, met tien verder moeten en dan toch nog terugvechten. Dat is het voetbal op hoog niveau, het mentale, de samenwerking… Veel van die jongens zijn vrienden, trekken al jaren samen op, ook privé. Hun ouders kennen elkaar. Is dat een troef voor de komende kwalificaties? Ja. Een garantie op succes? Neen. De tegenstanders van de A-ploeg zijn niet de gevaarlijkste op basis van individuele kwaliteiten, maar wel omdat het landen zijn met een eigen identiteit, in spel, in nationaliteit… Servië en Kroatië zijn individueel niet sterker, maar talent alleen is niet genoeg. Je moet een project hebben, je moet samen aan hetzelfde zeel trekken. Als jij mijn ploegmaat bent en ik weet, uit ervaring, hoe jij je plaatst en daarmee omgaat, kan ik daar op voorhand rekening mee houden. Dat is iets wat nu gecreëerd wordt, met spelers die er ontzettend veel zin in hebben.”

Vaste waarden

Van zijn Pekinggangers zijn er vier jaar later een hele reeks vaste waarde geworden bij de A-ploeg: Kompany, Vermaelen, Vertonghen, Dembélé, Fellaini en wat hem betreft ook Mirallas.

Remy: “Vincent heeft de omgeving gevonden die hij zocht. City is een grote club en Kompany had nood aan de erkenning van zijn talent, zijn persoonlijkheid en zijn aanvoerderschap. In 2008 zocht hij nog. Voor hem waren de Spelen zeker geen stap terug van de A-ploeg. Ik herinner me nog dat hij de dag voor zijn vertrek uit Peking tot diep in de nacht zei: ‘Ik vertrek niet!’ We hebben hem moeten dwingen, vanwege dat akkoord met Hamburg. Hij wilde als aanvoerder naar de halve finale. Zeggen dat hij het anders plande, is onzin. Vincent is er zich zeer goed van bewust dat zijn carrière snel voorbij zal zijn, en hij wil er het maximum uit halen. Als hij vandaag zegt dat hij naar dat WK wil, is dat zo. Met een soort nationale trots, Vincent ziet zich als een echte Belg, perfect tweetalig, betrokken, het product van een zekere immigratie…”

“Vermaelen is ook super. Wel in de as, daar ben ik van overtuigd, maar dat is voer voor de coach, de omstandigheden… Op de flank brengt hij offensief wat minder en tegen een snelle tegenstander kan hij problemen hebben, maar wie niet? Lombaerts was er destijds niet, vanwege een blessure. Zijn loopbaan moet een heleboel jongens aan het dromen zetten. Hij is niet de meest getalenteerde, maar intelligent. Een eigenzinnige keuze gemaakt, niet via een makelaar of andere raadgevers. Rusland: wat gaat die daar doen?, vroeg iedereen. Hij is het bewijs dat voetbal naast een spel van inzet en goeie wil, er ook een van intelligentie is. Al je gebreken – snelheid, explosiviteit – kan je compenseren met het lezen van het spel, en in zijn geval is dat bovengemiddeld. Als Club Brugge vandaag één transfer kon doen, zouden ze hem pakken, denk ik.

“Fellaini zal nog vooruitgang boeken, onder meer in zijn inspanningen. Hij moet zijn zone nog beter afbakenen. Het is een fout om altijd zijn hoofd te zoeken. Je kan hem wel diep zetten, bij een achterstand, in de slotfase. Hij blijft een straatvoetballer, door zijn opleiding, maar hij is verbazend sterk met de voet. In die periode kozen we hem boven Witsel, omdat hij atletisch volwassener was….

“Dembélé is een uitzonderlijk talent, van een grote sereniteit, zeer kalm en nergens bang voor. Hij kan dus wel scoren, als je hem pusht. Of anders moet hij iets meer terugwijken in het spel. In de oefenmatch tegen Engeland begin juni verloor hij in moeilijke omstandigheden laag de bal en dat kostte de Duivels een goal. Dat overkomt hem nochtans zelden, soms lijkt het alsof hij lijm aan zijn linkervoet heeft.

“Vertonghen moet in de as spelen, op het middenveld. Zijn schot, zijn kopkracht, hij kan kort en lang spelen, zijn atletisch vermogen, zijn inzet,… Ik herinner me nog zijn eerste wedstrijd bij de beloften, in Bergen: een fantastische match. Buitengewone persoonlijkheid ook. Hij beantwoordde perfect aan de eisen van Ajax achterin, maar ik ben er niet van overtuigd, dat is een persoonlijke mening, dat ze in Nederland op wereldniveau verdedigen. Ik denk dat hij op een gegeven moment wat gemakzuchtig is geworden, maar de laatste maanden scoorde hij wel weer en gaf hij assists.

“Mirallas heeft voor mij bevestigd. Hij moet, als hij weg wil uit Griekenland, wel geen al te ingewikkelde keuzes maken en niet gaan naar een ploeg waar veel volk in de kern zit. Kevin doet alles snel: spelen, veinzen, schieten, lopen,… In een ploeg die laag speelt en op de counter kan hij makkelijk in de as spelen. In een ploeg die hoger speelt en met meer balbezit, kan dat op de flank. Hij is weggegaan bij Lille en Saint-Etienne, omdat hij niet op de flank wilde spelen, maar bij Olympiacos is hij op die positie ontploft. Mocht hij naar Arsenal gaan, dan zal het ook voor de flank zijn. In het begin was hij te gefixeerd op het nummer 9, op scoren, maar daarin is hij verbeterd.”

Twijfelgevallen

Rond een aantal spelers blijven twijfels hangen: Laurent Ciman, met wie er in Peking een relletje was. Remy: “Typisch Laurent. Willen spelen, dan ontploffen. De groep corrigeerde dat zelf en ’s anderendaags bood hij al zijn excuses aan.” Nog zo’n twijfelgeval: SébastienPocognoli. Remy: “Op links onze titularis. Hij lag dicht bij Mulemo. Het zijn sowieso allebei geen spelers die qua klasse drie koppen boven de rest uitsteken, maar ze hebben toch hun kwaliteiten. Mochten we op rechts iemand hebben met de waarde van Pocognoli, we zouden heel tevreden zijn.”

De aanvoerder van toen was Maarten Martens. Remy: “Superelegant. Wat hij mist voor de doorbraak? Zeker geen voetbalkwaliteiten en volume heeft hij ook. De concurrentie is er groot, met EdenHazard, Dembélé, Fellaini, Witsel… Wat alle anderen meer hebben dan hij, is dat fysiek indrukwekkende. Maar misschien met een andere trainer of een andere filosofie… Was hij Spanjaard geweest, hij had misschien wél gespeeld, dankzij zijn technische bagage.”

En dan is er nog Anthony Vanden Borre: 23 caps en op zoek naar een club. Remy: “Niet bij Genk blijven is één, maar hij zit vandaag nog steeds zonder club. Ik snap dat niet…”

Gebuisden

Een paar van de spelers zijn helemaal weggezakt. De opvallendste namen: Tom De Mul en Logan Bailly.

Remy: “Tom is voor mij de grootste teleurstelling. Op zijn 18e, 19e was hij bij de besten. Creatief, atletisch, volume,… Zijn contract van vijf jaar in Spanje heeft hem begraven. Veel verdiend, weinig gespeeld. Op een gegeven moment moet je het lef hebben om twee passen achteruit te zetten, zonder te weten of het daarna vooruit zal gaan. Tom heeft altijd dat contract bij Sevilla, waar hij zeker van was, voorrang gegeven op iets hypothetisch. Ik trek er wel geen definitieve streep onder. Misschien voor de Rode Duivels, ja, maar misschien komt hij elders nog terug, als hij bevrijd is van dat contract.

“Bailly wilde een ander kampioenschap beleven, vandaar zijn keuze voor de Bundesliga. Er is een sportieve en extrasportieve wervelwind gevolgd, die hem in een negatieve spiraal bracht. En voor een doelman heeft dat gevolgen. De Logan van vroeger stond op zijn tippen, leunde naar de bal toe, klaar, zelfverzekerd. Ik zie nu, vanop afstand, een andere Logan. Hij leunt veel meer achteruit, valt af en toe op zijn kont. Ik weet niet wat er in Genk vorig jaar fout is gelopen, ik dacht dat hij er nog een seizoen zou blijven.”

Iemand die compleet van de radar verdween, is de rechtsachter van Peking: Sepp De Roover. Remy: “Defensief zeer goed, hij draaide snel en plaatste zich goed. Ik herinner me nog zijn wedstrijd tegen Ronaldinho: formidabel. Dat was het bewijs dat hij het niveau aankon. Zijn blessure heeft hem afgeremd. En dan zie je dat ze met iemand van 24 weinig geduld hebben.”

DOOR PETER T’KINT – BEELDEN: IMAGEGLOBE

“Dembélé is een uitzonderlijk talent,

van een grote sereniteit, zeer kalm en nergens bang voor.”