De minzame Limburger moest even stevig slikken toen ze hem bij Waasland-Beveren begin april duidelijk maakten dat er – na de redding – op het einde van play-off 2 geen plaats meer was voor Guido Brepoels (54). ‘Ik ben een heel emotioneel type en die boodschap kwam inderdaad hard aan’, zegt hij. ‘Het was een keuze van de club die ik moest volgen en respecteren. Ik beleefde er, echt waar, een mooie tijd. Op dit moment mag ik zeggen dat ik, door mijn uitgebreide evaluatie van de spelerskern, mijn steentje bijdroeg tot hetgeen er nu gebeurt. De komst van Filip De Wilde als sportief raadgever was door zijn knowhow hoognodig, terwijl ik ook met plezier vaststel dat de spelers weg zijn die ik aangaf als onvoldoende en de jongens die behouden bleven over een groeimarge beschikken.’
Dat er voor Stijn Vreven als opvolger werd gekozen, deed veel plezier. ‘Een jonge hond, die net als ik alles met passie doet en voetbal leeft’, zo omschrijft Guido Brepoels de 42-jarige ex-international. ‘Ik leerde hem kennen in eerste provinciale bij Neerpelt. Hij verdient deze kans, want ik zie veel potentieel. Stijn kan een grote worden, want hij is een goed aanjagerstype, die zelf op een hoog niveau speelde en weet wat dat inhoudt. Ik stuurde hem meteen na zijn aanstelling een sms en hoop dat hij het zal maken.’
De afgelopen maanden bleef Guido Brepoels wel in het voetbalwereldje, maar dan in een vrij anonieme rol. ‘Ik praatte even met Patro Eisden, maar deed vooral aan scouting voor een Duitse firma in Senegal’, vertelt hij. ‘Jonge onbekende en onopvallende gasten met een zekere groeimarge proberen te ontdekken. Dat aspect ligt me wel. Op die manier zocht en vond ik in het verleden ook Edmilson Junior, Simon Mignolet, Denis Odoi, Nils Schouterden, Bjorn Ruytinx en Zinho Vanheusden. Zelfs Sven Kums wilde ik ooit halen. Ik kreeg zelfs het aanbod van de Duitsers om voor hen in Afrika aan de slag te gaan. Mijn echtgenote stemde in, maar ik heb een gezin waar ik dagelijks bij wil zijn. Zelf op het veld staan blijft het leukste dat er is.’
Vorige week stemde hij daarom in met het voorstel van vierdeklasser Esperanza Pelt tot het einde van het seizoen. ‘Ik voel me daar helemaal niet te goed voor’, gaat Brepoels verder. ‘Er is de ambitie om door te stijgen naar die nieuwe tweede amateurklasse. Wees gerust, ik ga met volle overgave deze klus van elf wedstrijden klaren. De enige grootste aanpassing zal zijn om weer alleen ’s avonds te trainen.’
Zijn week vullen vormt geen probleem voor de altijd energieke Brepoels. ‘Elke maandag- en donderdagvoormiddag ga ik met een kameraad mountainbiken. Om fit te blijven, maar ook om de oefeningen op training te kunnen voordoen aan de spelers’, grijnst hij. ‘Die behoefte is er en zal altijd blijven bestaan. Ik ben een type dat bezig moet blijven. Twee dagen per week doe ik aan stabilisatieoefeningen, zodanig dat mijn lichaam de drive die in me zit kan volgen. Bovendien ga ik graag eens uiteten met mijn vrouw, waardoor die beweging dan vaak ook echt noodzakelijk wordt.’
De ex-coach van STVV en OHL zou graag nog eens aan de slag gaan in eerste klasse, zo geeft hij ruiterlijk toe. ‘Ik heb toch meer dan honderd wedstrijden op mijn teller’, poneert Brepoels. ‘Waarom niet als T2? Daar sta ik open voor. Mijn veldtrainingen zijn best aardig, dat durf ik te zeggen. Bovendien ben ik geen potenzager, maar iemand die zich met veel toewijding voor jaren wil binden. Ik kan ook veel jonge talenten aanbrengen, door mijn kennersoog.’
Brepoels kijkt ondertussen ook met veel belangstelling naar de ontwikkeling van AA Gent. Hij zag de kampioen in de CL stunten en is nieuwsgierig naar de inpassing van middenvelder Rob Schoofs, die hij als zestienjarige bij STVV in de A-kern opnam en zelfs liet spelen. ‘Hij vertrekt op het juiste moment’, weet Brepoels. ‘Rob is een modelprof, die op zijn best fungeert als hij tussen de linies loopt. AA Gent blijft een ongelofelijk sterk geheel, een echte machine. Daar zit nog rek in. Ik geniet van Thomas Foket, Danijel Milicevic en Laurent Depoitre. Geen grote namen, maar wel ideale verlengstukken van een trainer, omdat ze hun opdrachten vaak bijna tot in de perfectie uitvoeren. Klasse van Hein Vanhaezebrouck.’
DOOR FREDERIC VANHEULE
‘Zelf op het veld staan blijft het leukste dat er is.’ – GUIDO BREPOELS
