Qua belangrijke transferbewegingen was het dit tussenseizoen simpel bij KV Mechelen: spits Nicklas Pedersen vertrok en er kwamen gewoon twee vervangers: Benjamin Mokulu en Viktor Prodell. Kun je dan wel hoger mikken dan de achtste plaats van vorig seizoen?

Harm van Veldhoven: “Dat hangt af van hoe die nieuwe jongens zich in ons systeem gaan ontwikkelen. Er zijn heel wat ploegen waarbij het afwachten is hoe alles in elkaar valt. Cercle Brugge had afgelopen seizoen niet verwacht in play-off 3 te belanden, Zulte Waregem had niet verwacht vicekampioen te worden. Soms groei je in een situatie.”

Jij was het die de naam Pedersen bij KV voor het eerst liet vallen. De club haalde hem voor enkele honderdduizenden euro’s en verkocht hem voor een veelvoud. Pik jij als trainer dan een graantje mee?

“Nee, zo mag je dat niet zien. Een trainer moet de kwaliteit hebben om in zo’n verhaal zíjn taak te vervullen. Hij moet spreken over spelers die interessant zijn, maar ook afstand nemen van contracten; die zaken horen gescheiden te zijn. Je moet zo’n verkoop trouwens binnen het geheel benaderen; er zijn ook transfers die wat minder goed uitvallen. En: het is altijd de club die in eerste instantie het risico neemt.”

De transfer van Pedersen verdoezelde de aftocht van doelman Olivier Renard. Die becommentarieerde zijn situatie bij KV de laatste tijd anders dan jij. Zo zei hij onlangs: “98 % zeker dat ik blijf.” En begin dit jaar was jij boos toen Renard rondbazuinde dat hij zelf, vrijwillig, Wouter Biebauw voorrang had gegeven in de keepershiërarchie. Wat was er aan de hand?

“Niemand krijgt cadeaus. Ik heb liever dat een speler in eerste instantie zijn werk doet en de trainer een keuze laat maken, wat ook gebeurt. Dan moet je niet proberen het op die manier goed te praten. Het is een beetje de stijl van Oli, want wat hij zei, kan natuurlijk heel sympathiek klinken. Iedereen heeft zijn eergevoel, iedereen speelt zijn spel.”

Eind vorig seizoen voerde je een spelsysteem in met op het middenveld een centraal vierkant en twee spitsen ervoor. Een element in die keuze was dat je geen echte linkerflankspeler hebt. Was het niet logischer geweest om nu zo’n winger te halen in plaats van voort te gaan met je atypische 4-2-2-2?

“Op termijn zouden we die invulling misschien nog kunnen doen, maar ik koos eerst voor de spitsen die nu gekomen zijn om die 4-2-2-2 nog beter te laten renderen. Ik beschik over veel mensen die centraal het best tot hun recht komen; Thomas Enevoldsen is eigenlijk een nummer tien, Abdul-Yakinu Iddi ook, Wannes Van Tricht ook, Mats Rits ook en David Destorme ook. In dit systeem kan ik twee nummers tien opstellen.

“In de voorbereiding zag je trouwens al weleens wat mijn eigenlijke bedoeling is: kunnen switchen tussen die 4-2-2-2 en een 4-3-3.”

KV pompt niet al zijn inkomsten weer in het sportieve luik, een deel gaat naar de structurele uitbouw van de club. Dat helpt het palmares van de trainer niet altijd vooruit. Het dreef Peter Maes naar Lokeren, waar hij wél van play-off 1 proeft. Zie jij jezelf ook om die reden

de club verlaten?

“Ik ga nu het laatste van mijn twee contractjaren in, de competitiestart zal voor mij heel belangrijk zijn. Nu zal blijken in hoeverre KV en ik in elkaars armen kunnen blijven, want je wil als trainer met die club toch een stap zetten, al hoeft die voor mij niet per definitie in de rangschikking te liggen, zo’n stap kan ook in de structuur.

“Ik werk hier met mensen die alles eerlijk met me bespreken, dat is in de voetbalwereld ook veel waard. Tegenwoordig zoek ik vooral de goede combinatie tussen mijn drang naar meer en die correctheid. Als trainer en als persoon voel ik dat dat voor mij belangrijk is in het leven, om een bepaald voorbeeld te zijn, om een bepaalde rust te vinden in mezelf, waardoor ik me goed voel.”

DOOR KRISTOF DE RYCK

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content