Hun lot hing aan een zijden draadje, hé. Het probleem is duidelijk: er zit geen cohesie in die spelersgroep, ondanks alle aanwezige kwaliteit. Op dat vlak blijft Charleroi een aparte club. Niet alle spelers worden op dezelfde manier behandeld door het bestuur. Dat waren toch de signalen die we opvingen na het ontslag van Demol. Bepaalde jongens zouden blijkbaar heel nauw contact hebben met manager Mogi Bayat. Zij bespreken samen zaken die op een ander niveau horen geregeld te worden. Bizar.”

Kopen en verkopen

“Normaal gezien hebben ze, op basis van pure klasse, voldoende materiaal om probleemloos mee te draaien in de middenmoot, misschien zelfs de subtop. Het wegvallen van doelman Laquait blijft wel een serieuze aderlating.

“De spelers willen voor elkaar niet door het vuur. Guédioura symboliseerde die problematiek. Dat is puur met jezelf en je carrière bezig zijn. Het kan toch niet dat een voetballer zelf gaat bepalen wat hij doet, wanneer hij komt en waar hij speelt. Hij wilde iets te graag in de schijnwerpers staan en opvallen. Hij heeft potentieel, maar ook in het hoofd moet alles in orde zijn.

“Centraal in de verdediging waren ze vooral te pakken op snelheid en in de duels. Als je dan ziet welk seizoen Vandenbroeck speelt als huurling bij KV Kortrijk, in een heel andere sfeer, dan weet je genoeg. Of hoe Joneleit zich na een moeilijke voorbereiding goed ontwikkelt bij RC Genk. Die vertrekkers zijn geen toppers, maar halen elders wel een hoger rendement. Er zit al een hele tijd sleet op Kéré, die daar een zodanige status opbouwde dat ze daar niet aan durven te raken.

“Het signaal van het bestuur was veelzeggend. Guédioura en Mujangi Bia werden verhuurd aan een Engelse eersteklasser, in de hoop hen later te kunnen verkopen. Daarmee bevestigt de clubleiding het imago van koop- en verkoopploeg. Het zal waarschijnlijk te maken hebben met de financiële leefbaarheid. Die scheefgegroeide situatie kan je nu nog moeilijk rechttrekken. Of je moet drastisch ingaan tegen de privileges van bepaalde spelers in die kern.”

Niet veeleisend

Tommy Craig bleef gelukkig altijd heel rustig en kalm. Welke zin heeft het om, zoals Demol, in een oorlogsscenario terecht te komen? Ze bewegen daar toch niet. Integendeel, je loopt er constant met je hoofd tegen de muur. Craig is minder eisend en zeker niet veeleisend, ondergaat alles en kan daardoor niet echt zeggen dat hij succesvol werk levert. Hij kon de zaken zeker niet veranderen, integendeel zelfs. Als je zoals Craig kan schuiven op het middenveld met Oulmers, Christ en Cordaro, waarvan er soms eentje op de bank belandde, dan heb je weinig redenen tot klagen. Heel wat andere teams onderin moesten het in dat compartiment met veel minder doen.”

frédéric vanheule

“Het probleem is duidelijk: er zit geen cohesie in de spelersgroep.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content