aanvaller

Kameroener, geboren op 1 juni 1986 in Yaoundé. 1,68 meter – 70 kilo. Profiel: de nederige.

Hervé Onana: “Ik kon naar meerdere eersteklassers, maar heb bewust voor Sint-Truiden gekozen. Ik kende de ploeg vanuit tweede klasse en had het gevoel dat ik me hier vlot zou kunnen integreren. Dat ik voorlopig niet in de basisploeg sta, verandert daar niet zo veel aan. Waar ik ook kom, ik probeer me aan te passen aan de anderen. Als iedereen zus of zo doet, dan doe ik dat ook. Elk heeft zijn karakter, maar je individu moet je soms kunnen wegcijferen.

“Heel veel heb ik nog niet kunnen spelen, maar daar maak ik me geen zorgen over. Ik wacht tot de trainer mij nodig heeft, en dan zal ik er alles aan doen om te bewijzen dat ik zijn vertrouwen verdien. Al ga ik bij een invalbeurt ook niet té hard mijn best doen, want dan voetbal je toch maar stroef en geforceerd.

“Voor mij is vertrouwen van cruciaal belang. Vertrouwen van de trainer, van de ploegmaats, van mijn manager, … Hij was het die me vanuit Kameroen naar Europa heeft gebracht. Ik kom uit de hoofstad, Yaoundé, waar ik in de jeugd bij een klein ploegje speelde. Vanuit de derde klasse ben ik geleidelijk aan opgeklommen naar eerste, en daar heeft mijn manager me bezig gezien. Van meet af aan voelde ik dat hij in mij geloofde en dat hij het goed met mij voorhad. De eerste maanden in Europa waren echter niet eenvoudig. Ik had moeite met het klimaat en mijn eerste test, bij Zulte Waregem, was niet echt geslaagd te noemen.

“Dat ik het toch tot in de Belgische eerste klasse heb geschopt, heb ik vooral te danken aan mijn ploegmaats bij Waasland. Ik was topschutter in tweede, alleen maar omdat de aanvoer zo goed was. Als spits moet je altijd in dienst van de ploeg spelen. Een aanvaller rendeert pas als hij ieder moment in het achterhoofd houdt dat er nog tien anderen op het veld staan. Je zult me nooit alleen weg zien spurten als ik scoor, een doelpunt moet je samen vieren.

“Mijn privéleven is wel veranderd sinds ik bij Sint-Truiden zit. De vorige jaren ging ik veel op stap naar Brussel, wat rondhangen met een paar vrienden. Dat is nu voorbij, ik blijf veel meer thuis. Mijn vrouw en ik wonen sinds kort in Hasselt en ik wil zo veel mogelijk bij haar zijn. Ze heeft in Hasselt nog geen vrienden en zit anders altijd maar alleen. Gelukkig volgt ze nu ook Nederlandse lessen, het is belangrijk dat we ons integreren. Het enige wat ze voorlopig doet, is tv kijken, en als ik thuis ben dan spelen we vaak samen op de PlayStation. Of we zijn bezig met muziek, natuurlijk! ( enthousiast) Ik heb een hele collectie Afrikaanse muziek die ik vaak opzet. De ritmes en de klanken maken me echt vrolijk. Of ik de volumeknop niet te hard draai? Ik heb in ieder geval nog nooit klachten gehad. ( lacht) Nee serieus, ik zou de buren niet willen storen.

“Naast mijn vrouw heb ik vooral een sterke band met mijn grote broer in Kameroen. Ik bel hem iedere dag en mag hem overal mee lastigvallen. Vanop afstand helpt hij me om mijn problemen op te lossen. Hij is hier nog nooit geweest, maar ik zal er alles aan doen om hem in de toekomst eens hier op bezoek te krijgen.”

door bregt vermeulen

“Mijn vrouw en ik spelen samen op de PlayStation.”