In Antwerpen haalden ze voor hem hun ‘spaarpot’ boven, vertelt Mbaye Leye, en toch koos hij op de laatste dag van de transferperiode voor Standard. Maar waarom wou en/of moest hij plots weg bij AA Gent?

Drié spitsen trok Standard op de laatste dag van de transferperiode nog aan: Mbaye Leye, Aloys Nong en Mémé Tchité. “Ik wist dat ze aan het praten waren met Nong, maar van de gesprekken met Tchité was ik niet op de hoogte”, bekent Leye. “Toen ik op de terugweg naar Gent vernam dat ook hij getekend had, besefte ik dat de concurrentie in de spits nóg groter zou zijn, maar ik twijfelde niet. Ik ben mij bewust van mijn kwaliteiten en de prestaties die ik de voorbije jaren leverde, ik weet dat ik op álle offensieve posities inzetbaar ben en uiteindelijk was het die polyvalentie die mij toeliet om mij hier meteen aan te passen, snel te spelen en te tonen wat ik kan.”

Was je toch niet een beetje teleurgesteld toen bleek dat Standard behalve Nong ook Tchité had aangetrokken?

“Neen. Ik was vooral blij dat ik weg was bij Gent en voor Standard getekend had. Voor mij betekende dat een positieve evolutie van mijn carrière en ik twijfelde er niet aan dat ik hier mijn kans zou afdwingen en die ook zou weten te grijpen.”

Voor Afrikaanse voetballers die in Europa spelen, is geld nog belangrijker dan het voor profs sowieso is, omdat zij vaak hun volk moeten helpen: koos je om financiële redenen voor Standard?

“We hebben in Afrika inderdaad veel monden te voeden, maar ik koos meer om sportieve dan om financiële redenen voor Standard. Het financieel beste voorstel kreeg ik van Germinal Beerschot. Daar haalden ze voor mij echt hun spaarpot boven. Glen De Boeck, Stakke Van den Buijs en de sportief directeur, allemáál deden ze al wat ze konden om mij te overtuigen. Geld is natuurlijk belangrijk in het leven, maar soms moet je een keuze maken die je in de toekomst meer kan opleveren dan meteen. Daarom tekende ik voor Standard.”

Germinal Beerschot was niet tevreden.

“Het verbaasde mij van de sportief directeur te lezen dat ik hem mijn woord had gegeven, want dat is onjuist: ik beloofde nooit dat ik voor Germinal Beerschot zou tekenen. Ze wisten er dat Standard mijn eerste keuze was nadat de onderhandelingen met Freiburg waren vastgelopen. Na drie jaar België wou ik het liefst naar Duitsland gaan, want de Bundesliga is van een veel hoger niveau dan de Jupiler Pro League en ik zou er samen met mijn landgenoot Papiss Cissé diep in de spits kunnen spelen. Het probleem was dat Gent veel meer geld vroeg omdat het een Bundesligaclub betrof en dat het transferbudget van die club al was opgebruikt. De spits die Freiburg al had gekocht, raakte snel geblesseerd en zij vonden dat ze het zich niet konden permitteren om nog veel uit te geven.”

Francky

Waarom wilde je plots weg bij AA Gent?

“Na de wedstrijd in Westerlo ( op de eerste speeldag, nvdr) besloot ik dat het moment gekomen was om te vertrekken.”

Je bleef toen de hele wedstrijd op de bank.

“Inderdaad.”

Waarom?

“Misschien vond de trainer dat ik in Kiev geen goede wedstrijd speelde.”

Was je het daar niet mee eens?

“Ik vond dat ik er een gemiddelde prestatie leverde. Maar waar het mij om ging, was dat het uitgerekend gebeurde met een van de trainers in België die mij het best kent. Francky Dury maakte mij anderhalf jaar mee bij Zulte Waregem, hij zag mij er aankomen, zag mij er evolueren en hij zag mij er als centrumspits 25 keer scoren in 47 competitiewedstrijden. Dat het ernaar uitzag dat ik bij AA Gent ook met hem op rechts zou moeten spelen en de competitie zelfs op de bank begon, was voor mij veelbetekenend. De maandag ben ik voor een gesprek bij meneer Louwagie geweest. Ik zei hem dat ik graag wou weggaan en daar was hij het mee eens. Toen ik de dinsdag op training aankwam, kreeg ik te horen dat ik met de invallers moest trainen en spelen.”

Het gerucht ging toen dat jij diegene was die Het Laatste Nieuws vertelde dat in Kiev tijdens de rust de spelers hun doorregend shirt moesten proberen droog te wringen omdat er geen tweede stel truitjes was meegebracht én dat de wedstrijdbal niet was opgevraagd om er ter voorbereiding van de wedstrijd mee te oefenen.

“Iedereen weet wie dat lekte, ook meneer Louwagie en meneer De Witte. Hoewel het misschien niet eens met negatieve bedoelingen was gezegd, stoorde iedereen zich eraan dat zoiets naar aanleiding van een Champions Leaguevoorrondewedstrijd over een profclub in de pers verscheen.”

Je móést niet weg?

“De club ging ermee akkoord dat ik zou vertrekken, maar toen de ploeg na de nederlaag in de thuiswedstrijd tegen Kiev op de tweede speeldag met 0-4 van Genk verloor, was ik opeens weer een belangrijke speler en wou de directie niet meer dat ik vertrok. Ik bleef bij mijn mening. Dat ze iemand die het seizoen ervoor samen met Suler, Wils en Jorgacevic het meeste speelminuten telde bij de invallers staken, ervaarde ik als een straf. Voor mij was dat de declic dat het tijd was om te gaan.”

Eric Depireux, de makelaar die je transfer namens Standard regelde, zei in Sport/Voetbalmagazine: ‘… misschien speelden er ook nog wat fricties met de nieuwe trainer mee – zijn vertrek destijds bij Zulte Waregem verliep niet zo heel vlot. ‘ Kreeg je bij Gent het gevoel dat er nog zaken uit het verleden meespeelden?

“Er is nog wel een zeker wederzijds respect, denk ik, hoewel er na mijn vertrek bij Zulte Waregem heel veel is gezegd. Dury verklaarde toen onder meer dat ik voor het geld had gekozen en dat mijn manager bij mij sliep en voor mij besliste. Ik repliceerde dat de slavernij al lang voorbij is en dat het niet is omdat ik zwart ben dat ik niet zelf kan nadenken en beslissen. Wie mij kent, weet dat als ik iets doe, het is omdat ik goesting heb om dat te doen.”

Je zou gedreigd hebben met de wet van 78.

“Niemand, Francky Dury noch Vincent Mannaert, kan beweren dat ik ooit zei dat als ze mij niet zouden laten vertrekken ik gebruik zou maken van de wet van 78.”

Kunnen ze dat van je zaakwaarnemer wel zeggen?

“Misschien is er in een contact ooit wel eens gezegd dat ik op de hoogte was van het bestaan van die wet, maar meer niet. Ach, als een club van een speler af wil, is er blijkbaar nooit een probleem, maar als een speler wil vertrekken, krijgt die daarna van alles over zich heen.”

Uiteindelijk weigerde je mee te spelen tegen KV Mechelen.

“Kijk, ik mocht van Zulte Waregem naar Rubin Kazan vertrekken, maar op het einde had ik bij een vertrek naar Rusland geen goed gevoel meer. ’s Anderendaags werd mij gezegd dat er een akkoord was met Gent en dat ik daar mocht gaan onderhandelen. Maar op het moment dat ik er een papier teken, krijg ik te horen dat er toch nog geen akkoord is tussen de clubs. Toen heb ik gezegd: nu is het genoeg geweest!”

Is de Francky Dury van bij AA Gent dezelfde als deze die je bij Zulte Waregem meemaakte?

“Neen. Toen Gent met hem aan het onderhandelen was, kreeg ik telefoon van de voorzitter: hij wou mijn mening over hem kennen. Ik zei dat ik hem een tactisch sterke trainer vond en dat zo’n type na Michel Preud’homme misschien wel aangewezen was. Maar daarna stelde ik een verschil vast tussen de Dury van bij Zulte Waregem en die van Gent. De druk is groot natuurlijk en misschien is het voor iemand als hij wel normaaldat hij op dezelfde golflengte wil zitten als de mensen die er al waren, staf- en directieleden die van invloed kunnen zijn op bepaalde zaken. Maar om er echt te kunnen slagen, zal het volgens mij nodig zijn om zelf zijn beslissingen te nemen.”

Paolo

“Ik zal je een anekdote vertellen over een discussie die zich hier afspeelde. Sira ( Siramana Dembele, T3, nvdr) zei tegen Sérgio ( Conceição, T2, nvdr): ‘Mbaye is een flankspeler.’ Waarop Sérgio repliceerde: ‘Neen, hij is een centrale speler.’ Ik bedoel: omdat ik bij Gent anderhalf jaar op de flank speelde, denken velen dat ik een flankspeler ben. Momenteel sta ik weer op de flank maar het seizoen is nog lang en alles blijft mogelijk. Ik kan op links of op rechts voetballen, diep in de spits zoals Mémé en in steun van de diepe spits zoals Cyriac. Maar als ik elke match titularis ben op links zal ik ook tevreden zijn. Het liefst speel ik in het centrum, maar als de eerste poort die opengaat die op de linkerkant is en als je kwaliteiten beantwoorden aan wat er daar gevraagd wordt, waarom dan niet?”

Waarom zetten trainers je zo vaak op de flank?

( lacht) “Dat is een goede vraag. Onder meer omdat ik over het volume beschik om daar te spelen waarschijnlijk. Misschien omdat ik op de eerste meters niet even snel ben als Mémé en Cyriac.”

Waarom slaagde Elimane Coulibaly er bij Gent in om zijn plaats centraal voorin af te dwingen en jij niet?

“In België gebruiken veel ploegen een systeem waarbij de bal van achteren naar voren getrapt wordt en middenvelders er snel uitkomen om ‘de tweede bal’ te winnen. Dat is iets anders dan proberen te combineren doorheen de linies. Voor de rest ben je afhankelijk van de keuze van de trainer: voor de ene ben je de perfecte spits en voor de andere ben je dat niet. Ik kwam naar Gent met de belofte van Michel Preud’homme dat ik gehaald was als centrumaanvaller, maar in het begin bleek er een probleem op rechts te zijn, kwam ik daar terecht en leverde ik er goede prestaties. Uiteindelijk stond ik in anderhalf seizoen slechts drie of vier keer in het centrum. Als Coulibaly dan drie wedstrijden na elkaar scoort, ga je hem niet op de bank zetten en daar iemand anders proberen. Hij centraal en ik op rechts, voor Preud’homme was dat de juiste combinatie.”

Francky Dury verklaarde onlangs in Sport/Voetbalmagazine: ‘Coulibaly en Arbeitman zijn rasechte centrumspitsen, Mbaye heeft ook de kwaliteiten om vanaf de flank te spelen.’ Ben je geen rasechte centrumspits?

“Dan vraag ik mij af: waarom zit een rasechte centrumspits die een miljoen euro kostte als Arbeitman op de bank? Ik hoop dat hij toch eens een paar ballen in het net zal leggen, zodat Gent iets terugkrijgt voor het geld dat het in hem investeerde.”

Waarom speel je bij Standard met het nummer 99?

“Ik hou van het nummer 9, maar dat shirt droeg Luigi ( Pieroni, nvdr) al toen ik hier aankwam. Daarom koos ik voor 99. Dat heeft wel iets, vind ik.”

Waarom hou je van het nummer 9?

“Omdat 9 het nummer van de diepe spits is. Maar nu ben ik meer dan een 9, ik ben twee keer 9.” ( lacht)

Bestaat ‘Paolo’ nog, het jongetje dat in de straten van Dakar naar Paolo Rossi werd genoemd?

“Jazeker, die kleine jongen in mij laat mij toe om naturel en verstandig te blijven.”

Dróómt ‘Paolo’ nog?

“Hij belééft nu zijn dromen. Toen ik in Kiev op het veld stond en de hymne van de Champions League hoorde, dacht ik bij mezelf: dit is een droom voor jou. Ik hoop dat het zo lang mogelijk mag duren.”

Droomde je ooit van Standard?

“In zekere zin wel, want toen ik naar België kwam, was het echt een ploeg om van te dromen: een verdediging met Marcos, Sarr, Onyewu en Dante, voorin Jovanovic en Mbokani, Axel ( Witsel, nvdr) en Steven ( Defour, nvdr) die in topvorm verkeerden en formidabele ambiance die mij deed denken aan het Stade Vélodrome in Marseille. Na twee landstitels was het vorig seizoen veel minder, maar eens het helemaal klikt, moeten we ook met dit potentieel in staat zijn om mooie dingen te realiseren.”

Voor de wedstrijd tegen AA Gent zei Axel Witsel in Het Laatste Nieuws: ‘We gaan voor de titel én de beker.’

“Bij het begin van het seizoen vroegen mensen zich nog af of Standard wel play-off 1 zou halen. Nu we in de klassering wat zijn geklommen, moeten we erg opletten en de voeten op de grond houden. Om te kunnen spreken over de dubbel moet je op z’n minst eens een reeks overwinningen neerzetten en daar zijn we nog niet in geslaagd. De titel win je buitenshuis en om op verplaatsing veel meer punten te pakken, zal er meer mentaliteit en collectiviteit nodig zijn.”

Voel je geen gemis als je op televisie AA Gent in de Europa League bezig ziet tegen Rijsel, Sporting Lissabon en Levski Sofia?

“Neen, ik kreeg zo’n degout van wat er gebeurde dat het mij koud laat. Nochtans droomde ik er eind vorig seizoen van.”

DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE – BEELDEN: MICHEL GOUVERNEUR (REPORTERS)

“Ik ben vooral blij dat ik weg ben bij Gent.”

“Om echt te kunnen slagen bij Gent zal het volgens mij nodig zijn dat Dury zelf zijn beslissingen neemt.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content