Opvallend snel stapte Georges Leekens na het zwaar teleurstellende 1-1-gelijkspel tegen Turkije over de pijnpunten heen. Hij leek aanvankelijk te begrijpen dat de slecht in de wedstrijd zittende Eden Hazard na zijn vervanging kwaad van het veld stapte, terwijl de bondscoach in wezen van dat soort nukkigheden gruwelt. Hij vond dat de matige Axel Witsel op zijn gemiste strafschop na een goeie wedstrijd had gespeeld en zei dat de middenvelder van Standard bij het nemen van die penalty zijn verantwoordelijkheid had opgenomen. Alsof je dat niet mag verwachten van een rijkelijk betaalde voetballer die naar een buitenlandse (top)club lonkt en in de belangstelling staat van AC Milan.
Positivisme om een ploeg na een uppercut weer op te krikken. En dan wordt er al eens gebakken lucht verkocht. En worden er al eens tegenstrijdige uitspraken gepleegd. Over Timmy Simons bijvoorbeeld die sukkelde met de adductoren, daardoor niet bij machte was een strafschop te trappen, maar toch 90 minuten op het veld bleef staan. Of over Dries Mertens die volgens Leekens echt in bloedvorm verkeert, dat ook demonstreerde, maar toch pas na een uur mocht opdraven.
België verdronk dus niet in patriottisme afgelopen vrijdag in en rond het Koning Boudewijnstadion. Twintig minuten goed voetbal viel er te zien, nadien namen de nochtans niet flitsende Turken rustig het commando over. Er was bij de Rode Duivels geen beweging meer, geen power, geen duelkracht. Dat er in de laatste twintig minuten toch weer druk werd uitgeoefend en Witsel met een gemiste strafschop de kans op de zege verkwanselde, had voor een deel ook te maken met de vreemde tactische optie van het technisch veel betere Turkije: het tikte in die fase van de wedstrijd de bal rond, zonder de intentie in de zestien meter te verschijnen. Guus Hiddink werd er achteraf niet over aangesproken door de Turkse verslaggevers, die alleen maar wilden weten of de bondscoach nu al dan niet naar Chelsea zou gaan.
Heel moeilijk wordt het voor de Rode Duivels om alsnog via barragewedstrijden de poort naar het EK 2012 te openen. De weer met veel flair voetballende Vincent Kompany zei achteraf dat dit elftal veel toekomst heeft en in een groeiproces steekt. Dat verhaal moet inmiddels aan de 26e aflevering toe zijn. En er komen er ongetwijfeld nog bij als op 11 oktober, na de laatste kwalificatiewedstrijd in Duitsland, blijkt dat er met de voorbereiding op het WK van 2014 mag worden begonnen. Gegarandeerd klinkt het dan dat de fundamenten er staan en dat er verder gebouwd moet worden.
Het 1-1-gelijkspel tegen Turkije zorgt voor een gevoel van ontnuchtering nadat de euforie in de aanloop naar die match stelselmatig werd opgedreven. Iedereen ging daarin mee. Ook de anders bedachtzame Georges Leekens, die onderstreepte hoe hard er in de voorbereiding was gewerkt en hoeveel gretigheid er in de ploeg stak. Het is eigen aan deze tijd dat er nog weinig tijd wordt genomen voor reflectie.
Deze ploeg heeft mogelijkheden, maar het moet allemaal wel gekaderd worden. De minpunten vallen niet te overzien. Het gebrek aan een spelbepalende middenvelder openbaarde zich al evenzeer als lacunes in de defensie. Op de flanken blijft het behelpen voor Leekens. Met Toby Alderweireld en Jan Vertonghen posteerde hij daar het centraal verdedigingsduo van Ajax. Er was ook een manco aan power en felheid. Dat de ploeg na 20 minuten terugviel en plots ruimte weggaf, mag absoluut niet op dit niveau. Het heeft te maken met volwassenheid. Die moet er ook naast het veld zijn. Dat Eden Hazard haast een staatszaak maakte van zijn vervanging duidt niet echt op veel zelfkennis.
Aan dat soort zaken zal gewerkt moeten worden. Het is verontrustend dat een ploeg zich niet kan optrekken aan een vroeg doelpunt en een droomstart. Zelfs niet in een kolkende arena. Fundamentaal is het om dat soort zaken ten gronde te analyseren. Veel belangrijker dan te blijven praten over de gemiste kansen en de niet benutte strafschop. Want dan ben je met momentopnames bezig. En niet met het werk in de diepte.
DOOR JACQUES SYS
Het is verontrustend dat een ploeg zich niet kan optrekken aan een droomstart.
