Fabio Van den Bossche staat voor zijn vierde deelname.

Zat je nog in de pampers toen je je eerste zesdaagse bezocht?

Fabio Van den Bossche: Nee, maar veel scheelde het niet. Ik was vijf of zes toen ik voor de eerste keer meeging met mijn papa. Die was verzorger in het Kuipke, voor grote namen als Erik Zabel en Kenny De Ketele. Een anekdote waar ik vaak aan herinnerd word, is dat mensen de kleine Fabio zagen slapen in de catacomben. Blijkbaar passeerde het halve Kuipke daar, maar ik sliep rustig verder.

Ik kom uit een wielerfamilie. Mijn pépé is Willy De Geest (twee keer top tien in de Ronde van Vlaanderen, nvdr). Na zijn carrière startte hij een zaak in wielerkledij. Van jongs af zat ik alle dagen in de koers.

We zagen je in de lange ontsnapping van de Ronde van Vlaanderen van 2020, als jongste deelnemer uit het pak.

Van den Bossche: Op dinsdag had ik nog een medaille gehaald op het EK omnium voor beloften, zondags stond ik aan de start in de Ronde. Zonder verwachtingen: niets moest, alles mocht. Het gaf me vleugels. Die ontsnapping was kicken, een van mijn mooiste dagen als coureur. Jammer genoeg stond er geen volk aan de kant, want het was een coronaeditie.

Ook op de weg heb ik mooie vooruitzichten, maar mijn hart ligt op de piste. De combinatie van de twee is zwaar, maar de afwisseling prikkelt. Zolang ik de puzzel qua kalender gelegd krijg, blijf ik piste en weg mixen.

Baanwielrenners staan in het wegpeloton bekend om hun stuurmanskunst.

Van den Bossche: Positioneren, de juiste momenten aanvoelen: voor een pistier komt dat van nature. Het is een sterk punt dat ik mezelf bijna spelenderwijs heb aangeleerd. Nu zijn de steile bochten van het Kuipke zelfs voor iemand die goed kan sturen van een hoger niveau. Buitenlandse renners die voor het eerst naar Gent komen, weten niet wat hen overkomt.

We krijgen niet vaak de kans om in het Kuipje te rijden. Jammer. Het is er erg leuk koersen.

Iljo Keisse, de Keizer van het Kuipke, stopt.

Van den Bossche: Ik trok altijd naar het vak waar zijn hevigste fans zaten en droeg nog een shirt met ‘Supporter Iljo Keisse’. De zesdaagse draaide voor mij om Iljo, ik was zo content wanneer hij won. ’t Is raar om dan later te ervaren dat je idool een concurrent wordt.

Wat zijn je ambities dit jaar?

Van den Bossche: Het is mijn vierde deelname en ik word elke keer sterker. Hopelijk volstaat dat om dit jaar voor het podium te gaan, al moet je altijd afwachten hoe de benen voelen na de eerste dagen. Idealiter koppelen ze mij aan een rappe man, een echte puntenpakker. Versnellen kan ik, maar de eindspurt ontbreekt.