Slechts twee gesprekken, van telkens ongeveer twee uur, met algemeen directeur Hans-Joachim Watzke had succestrainer Jürgen Klopp (46) nodig om zijn overeenkomst – net als die van zijn vaste assistenten Zeljko Buvac (“een partner en vriend”) en Peter Krawietz – bij Borussia Dortmund te laten openbreken tot 2018. Niet alleen dwong de flegmatieke coach een loonsverhoging van maar liefst honderd procent af (van 3 naar 6 miljoen euro jaarlijks), met zijn contractduur is hij in de Bundesliga de sportief eindverantwoordelijke met de langst lopende deal. “Honderd procent BVB”, zo vertaalde Klopp zijn vernieuwde engagement. Alleen Ottmar Hitzfeld doet bij de traditieclub uit Noordrijn-Westfalen nog beter qua ononderbroken tijd, want de huidige bondscoach van Zwitserland was er aan de slag van 1991 tot 1997.
Op 1 juli 2008 begon de altijd enthousiaste voetballeraar Klopp aan zijn opdracht bij Borussia Dortmund. Hij deed dat toen met volgende begrippen: plankgasprestaties, voetbalwedstrijden aan een hoog tempo en vol overgave. En ondanks de moeilijke financiële positie tijdens zijn beginjaren hield Klopp woord. Met een (vaak noodgedwongen) jonge spelerskern mag er na amper vijf en een half jaar gerust over een bijzonder tijdperk worden gesproken, want Borussia Dortmund kan in die periode met twee Duitse titels, een dubbel én een finalestek in de Champions League – vorig jaar tegen Bayern München – een uitzonderlijk mooi rapport voorleggen.
Er wordt dus voluit de kaart van de continuïteit getrokken door sportief directeur Michael Zorc, want ook de oud-speler is al sinds 1998 betrokken bij de verdere uitbouw van Borussia Dortmund. De clubleiding hoopt met dit signaal bepaalde geïnteresseerde (Europese top)clubs af te schrikken, maar bovendien ook spelers te overtuigen om nog langer te blijven. Helaas zal dat vanaf volgend seizoen zonder de Poolse topschutter Robert Lewandowski (25) zijn, want de goaltjesdief – met een aflopend contract – maakte vorige week bekend dat hij in januari zijn nieuwe werkgever zal bekendmaken. Vermoedelijk wordt dat, met een jaar vertraging, grote concurrent Bayern München, ook al liggen enkele Engelse ploegen op de loer voor de scoremachine.
De kracht van Klopp als trainer is vrij gemakkelijk te definiëren: hij slaagt er als geen ander in met zijn grinta en charisma spelers te overtuigen om hun ego opzij te schuiven in functie van het collectief. Het laatste mooie voorbeeld daarvan is de omschakeling van Kevin Grosskreutz (25) van een vinnige flankaanvaller tot een rechtsachter met veel diepgang en loopvermogen, die ook zijn kans krijgt bij de Mannschaft van Joachim Löw. Ook in de razendsnelle ontwikkeling van Marco Reus (24) tot een absolute Bundesligatopper, naast de ontluiking van de Armeense international Henrikh Mkhitaryan (24) en de Gabonese aanwinst Pierre-Emerick Aubameyang (24), heeft de coach een groot aandeel. Het is dus niet alleen grote liefde tussen Klopp en de clubleiding, maar ook met de spelersgroep.
Klopp blijft vooral ook een voetbaldier, met een eigen specifieke en speciale mening over het spel. “Ik hou van het spel dat Arsène Wenger speelt met Arsenal”, verklaarde hij vorige week net voor de CL-confrontatie met de Gunners. “Ze hebben graag de bal en willen altijd voetballen. Het is vaak als een orkest. Hun spel is alleen als een rustig lied, vergelijk het maar best met een symfonie. Alleen: ik hou meer van heavy metal. Het typische Engelse gevechtsvoetbal, met regen, zware grond en vuile spelers.”
DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE
