Begin juli vertrekt Walter Meeuws naar de Verenigde Arabische Emiraten om technisch directeur te worden van Al Jazira. Waar moet hij op letten ? Sef Vergoossen, trainer aldaar, antwoordt.
1. Verander met mate
Sef Vergoossen : ” Gène Geeraerts, vroeger assistent-trainer bij Roda JC en ondertussen vijftien jaar trainer bij OFI Kreta, zei mij ooit : ‘Als je naar het buitenland gaat, moet je één ding zeker niét doen en dat is de cultuur van het land of de voetbalcultuur willen veranderen. Want dan loop je na veertien dagen huilend weg.’ Een voorbeeld : na het ontbijt zouden wij hier in Europa meestal een stukje gaan wandelen. Als je daar in de Arabische wereld dus iets niét moet doen, is het juist dat. Zeker niet als het warm is en de zon schijnt, want ze hebben een hekel aan de zon. Maar ik dacht : we kunnen toch een stukje wandelen ? Dus dan komt er een speler na een paar maanden – dan durven ze dat pas – voorzichtig vragen : ‘Coach, als het in Nederland regende, gingen jullie dan wandelen ? Waarom wij dan als de zon schijnt ( lacht) ?’ Dus we rijden nu met de bus naar een winkelcentrum en dat vinden ze fantastisch. Shirt in de broek, dat vraag je twee keer en daarna doe je dat niet meer, want zelf heb je ook de behoefte het te laten hangen. Vragen om altijd kousen te dragen op oefenkamp is nog zoiets. Eigenlijk vraag je iets doms, want ze leven altijd op blote voeten.”
2. Geld telt
“Ze hebben vandaag geld en morgen nog meer geld, hoor ik wel eens, maar ze zijn niet gek : er moet een sluitende begroting zijn. Maar je moet dan wel niet gaan bezuinigen op dingen waarvan zij denken dat ze het goed hebben geregeld. Wat wij uitgeven aan hotelkosten is bijvoorbeeld immens hoog. Ik hoef nochtans niet voor elke thuiswedstrijd het hotel in. Maar vanuit hun cultuur moet dat dus wel. Dat spel van inkomsten en uitgaven speelt daar net als in Europa met andere woorden ook, want de Australische manager die ze hebben, wil natuurlijk ook een sluitende begroting kunnen voorleggen aan de sjeik. Maar wat ze absoluut willen, daar betalen ze voor, anders past de sjeik wel bij. We beschikken zo over een fitnessruimte die helemaal computergestuurd is. Alles gaat op een kaartje.
“Het zijn, op een paar na, geen profvoetballers en in hun benadering blijken ze dat ook niet : ze leven, laat ik zeggen, mentaal op de status van een derdeklasser. Hun eerste vraag is : ‘Heb je een baan voor mij ?’ Liefst een baan met een lijn naar de sjeik, of bij de politie of de militairen. Wie zo’n behoorlijke baan heeft en aardig betaald wordt door de club en premies krijgt, zit aan misschien 10 à 12.000 euro per maand. Voor hen is dat behoorlijk geld omdat het leven daar weinig, al gauw de helft minder dan hier, kost. Plus : ze krijgen van de sjeik renteloze leningen en geld voor een kind om de bevolkingsgroei te stimuleren. Wij dachten in het begin dat het allemaal dikbetaalde spelers waren, maar dat is niet zo. Je hebt er ook schalen in, zoals hier. Je straft ze daarom ook niet zozeer met ze langer te laten trainen, wel met een geldboete.”
3. Sta op je strepen
“Er zat een keeper bij ons die 25 kilo te zwaar was. 25 kilo ! Daar zijn ze dan met zeven mensen aan bezig om die te laten beseffen dat dat niet kan, maar er verandert niks. Dan leg je uit waarom het beter is te stoppen en dat begrijpen ze dan ook. Maar de dag daarna komen ze met z’n tweeën weer vragen of hij niet nog een kans kan krijgen. Dan zie je dat ze toch een hechte groep vormen. Dan moet je op je strepen staan. Maar gegarandeerd dat er twee weken later wéér een komt proberen. De Arabier is van nature geen harde renner en het duurt ook even voor ze in de gaten hebben dat vijf uur ook daadwerkelijk vijf uur betekent.
“Als ze er dan zijn, dan zijn ze er ook honderd procent, moet ik zeggen. Hier in Europa moet je wel eens zeggen : ‘Kom op.’ Ginder moet je alleen maar afremmen. Ze zijn zeer enthousiast, maar het tactische is een stuk minder dan wij gewend zijn. Maar ze staan open voor dingen en zijn absoluut heel positief. De coach bepaalt en uitleggen waarom iemand niet speelt, ja, dat moet dus niet. Je hebt ginder gewoon te accepteren wat de coach zegt. ‘Coach, als je me nodig hebt, sta ik er weer’, zeggen ze.”
4. Maak je niet druk
“Soms heb je het idee dat ze niks doen met de dingen die je vraagt, maar blijkt alles toch geregeld, en soms denk je dat alles geregeld is, maar blijkt er niks gebeurd. Dat zijn allemaal processen die om je heen gebeuren en waar je niks van meekrijgt. Je weet vandaag absoluut niet wat er morgen gaat gebeuren. Een voetbalbond die professioneel denkt, vooruit denkt : dat is gewoon heel beperkt. Beperkt is ook de informatie die je krijgt, waarom ze iets zeggen of niet zeggen. We zijn bijvoorbeeld in januari begonnen met te vragen wanneer het seizoen daarop zou beginnen, alles bij elkaar misschien vijfentwintig keer. We maakten het zelfs zo bont dat we uit naam van een andere club lieten bellen, maar er kwam niets los. Als ze iets te melden hadden, zouden ze het laten weten. Maar je hoorde dus niks. Tot we veertien dagen geleden door kregen hoe het in elkaar zat. De kampioen en de bekerwinnaar spelen de Asian Cup, de Champions League, zeg maar. Maar die competitie loopt vanaf januari volgend jaar. Alhain kon nog naar de volgende ronde, in de derde week van september. Ze vonden dat die ploeg zich via drie competitiewedstrijden goed moest kunnen voorbereiden op de Asian Cup, want dat is samen met de nationale ploeg veel belangrijker dan de competitie. We hebben het hen niet duidelijk kunnen maken dat je gebaat bent bij een goeie competitie en dat de rest dan volgt. De competitie gaat dus niet zoals normaal eind september beginnen maar 31 augustus.”
5. Denk om de voorzitter
“In het structureel denken staan de Emiraten veel verder dan Qatar en Saudi-Arabië. In Saudi-Arabië heb ik wel eens gehoord van Jan Versleyen dat ze in één keer de competitie een maand stilleggen zonder dat iemand weet waarom. Uiteindelijk blijkt dan dat de ploeg die zogenaamd kampioen moet worden zoveel geblesseerde spelers heeft dat ze punten dreigen te verliezen. Dat is in de Emiraten uitgesloten, zegt Jan. Hij vindt Al Jazira een van de meest gestructureerde clubs. Onze voorzitter, Buti ( voluit Buti Bin Mohammed Al Qubaisi, nvdr), komt veel in Europa, ziet competitiewedstrijden, Champions League ook. Ik ga niet met hem praten over de basisploeg van Juventus vorig jaar, want hij weet het. Vraag hem niks over Heerenveen, want hij weet het ook. Je moet wel je stempel drukken als trainer – dat verlangen ze, want ze weten heel erg veel van je, van mij dat ik ook benaderd was door Ajax. Er is in Qatar en Saudi-Arabië geen voetbalcultuur zoals bij Al Jazira : je wordt veel beoordeeld û bij onze club niet, bij ons kijkt de voorzitter wat ruimer û door mensen die geen voetbalverstand hebben. Als ze je niet mogen, gaan ze bij de sjeik een verhaal vertellen en mag je ermee kappen, ook al heb je pas drie keer gewonnen.”
6. Houd rekening met het geloof
“De hele levensstijl wordt beheerst door de moslimgedachte, het bidden. Daar kom je heel langzaam achter, want ze gaan dat niet van te voren uitvoerig vertellen. Wij hadden bijvoorbeeld een heel trainingsschema uitgetekend van de eerste vijf weken, maar op de dag dat het ging beginnen, klopte er geen moer van, want het zat dwars door bidtijden heen. Je weet dat het anders is en je houdt er rekening mee en sommige dingen moet je gewoon ontdekken. Op trainingskamp vertel ik eerst altijd even over wat we gaan doen. Ik sta daar een verhaal te houden dat we afspreken om niet te roken of te drinken. Vervolgens begint er een aantal te lachen, zonder dat ik het door heb. Tot Dwight ( Lodeweges, zijn assistent, nvdr) mij achteraf komt zeggen dat ze sowieso geen alcohol drinken. Zij dachten dat ik een grapje maakte ( lacht).”
7. Breng geen slechte boodschap
“Zij brengen vanuit hun cultuur geen slechte boodschap. Een voorbeeld. Over het algemeen is het zo dat je de dag na de laatste wedstrijd te horen krijgt of je contract verlengd wordt of niet. Alles wat voordien is gezegd, vervalt. Een collega van mij kreeg de dag voor de laatste wedstrijd te horen dat zijn contract met twee jaar verlengd zou worden en dat er de dag nadien een feestje was. Maar op de dag van de wedstrijd zegt een journalist hem dat ze met hem niet doorgaan als trainer. Of nog een ander : twee maanden geleden bleek dat onze keeper door slechte knieën absoluut niet meer verder kon. Er zit een medische staf met vier fulltime mensen in dienst, die alle onderzoeken deden, maar erover gesproken met de speler hadden ze niet. Tja, wie gaat dat doen, jongens ? Niemand dus. Ik mocht dat niet regelen, dus dan bellen ze dokter Martens in Antwerpen op – met wie ze een goeie relatie hebben omdat hij er al spelers behandeld heeft – en die komt naar Abu Dhabi en dié gaat het uiteindelijk die jongen zeggen. Niet zíj.
“Ik wou voor ik op vakantie vertrok met de spelers praten, maar dat werd mij afgeraden. Want als ik er een zeg dat ik hem niet meer kan gebruiken, dan kan de manager er niet meer mee handelen, want dan hebben ze al een heel slechte boodschap gekregen. Dus geven ze liever de boodschap anders : je kan daar en daar gaan voetballen. Die rechte lijnen van ons kennen ze gewoon niet.”
8. Wees voorzichtig
“Voor Walter ( Meeuws, nvdr) zat Rob Baan daar als hoofd van de jeugdacademie en van daaruit is hij technisch directeur geworden, met verantwoordelijkheden over het eerste elftal en scouting. Er komt wel een nieuw hoofd jeugdopleiding, daar waar Rob ook nog de uitvoering in handen had. Walter belde me onlangs dat hij de dag voordien had getekend als technisch directeur. Ik kreeg diezelfde dag de voorzitter aan de lijn, maar die vertelde me niks en de dag erna vertelde de voorzitter van het voetbalcomité het mij wel. Sommige dingen gaan heel erg vreemd. Bij scouting bijvoorbeeld hadden we al heel snel in de gaten dat je bij bepaalde clubs niet moest gaan scouten, want als daar een sjeik zit die toevallig een halfbroer of broer is van de onze, dan blijf je van die spelers af.
“Heel vreemd is dat ze mensen van buiten inhuren om structuur aan te brengen en wat visie op langere termijn, maar op het moment dat je zover bent om er concreet uitvoering aan te geven, gaan ze niet blind mee en pakken ze wat dingen terug. Wil je, zoals Rob Baan wou, een aantal coaches die lui zijn, niet zo bekwaam of betrouwbaar weg hebben, dan zijn ze het ermee eens. Maar het gebeurt dus wel niet, hé. Spreek je over bezuinigen en mag er iemand weg, dan mogen zij dat bepalen, maar dan gaat er dus geen weg. Het ligt toch wel gevoelig, zeggen ze dan. Maar wát er zo gevoelig ligt, daar kom je niet achter. Maar als ik zelf mensen ga ontslaan die een ander heeft aangesteld, dan wordt die daar door z’n overste op aangekeken, want dan hij heeft hij zogezegd de verkeerde mensen aangesteld.”
9. Geniet van het stadion
Sef Vergoossen : “Al Jazira’s stadion heeft een heel moderne hoofdtribune, met alle faciliteiten, twee warming-uphallen met kunstgras bijvoorbeeld, een jacuzzi niet voor vijf, maar voor vijftien mensen en niet één, maar twee. Koudwaterbaden, warmwaterbaden… Alles. In dat stadion zitten ook veertig woningen. Wel, op 15 april zeiden ze tegen die mensen dat op 15 mei iedereen eruit moest om het nochtans al fantastische stadion te verbouwen. Iedereen in rep en roer, maar ze kregen geld om elders een woning uit te zoeken. Alleen kwamen ze op 5 mei ineens zeggen dat ze zich vergist hadden, dat het 7 mei is dat iedereen eruit moest. Iedereen weer in paniek, maar dan krijgen ze dus meer geld om sneller een woning te vinden. De sjeik betaalt dat wel. Op 7 mei om kwart voor negen spelen we de laatste thuiswedstrijd en om negen uur staan er vijftig sloopmachines klaar. Vier dagen later is alles weg. In zestien maanden zal dat klaar zijn. Gegarandeerd. Uiteindelijk kom je er dan ook achter waarom ze dat doen : in januari 2007 is er de Gulf Cup, het EK in Nederland en België, zeg maar. Er is strijd tussen Dubai en Abu Dhabi, dus dan willen ze een stadion dat zo mooi is dat het niet anders kan of de opening en de finale worden daar gespeeld. Dan praat je over om en bij het miljard dollar. De hoofdtribune blijft staan en wordt de kleinste tribune. Er komen twee torens op de kop van 28 etages hoog, met hotels, winkelcentra, fitnesscentra, wooneenheden… Allemaal marmer, het mooiste van het mooiste.”
door Raoul De Groote
‘We hebben het de bond niet duidelijk kunnen maken dat je gebaat bent bij een goeie competitie.’
‘We rijden nu met de bus naar een winkelcentrum en dat vinden ze fantastisch.’
