Nu de transfergekte even achter de rug is, wat zijn de lessen? ‘Het reglement brengt de integriteit van de competitie in gevaar’, meent Jesse De Preter van het sportmanagementbureau Atticus.
4.430.000.000 euro. Zoveel gaven de clubs uit de vijf grootste Europese competities deze zomer uit. Een som om van te duizelen, beseft ook Jesse De Preter. Hij aanziet een en ander met lede ogen, maar nuanceert ook, want er wordt gefocust op het verkeerde, vindt hij. De Preter: ‘Als ik mensen uit de voetbalsector commentaar hoor geven, of analisten, gaat het altijd over de 222 miljoen euro voor Neymar. Daar heb ik nog het minste probleem mee. Met andere bedragen heb ik dat wél. Voor Neymar vind ik dat perfect verantwoord. Eigenlijk is dat een voorbeeld van hoe het zou moeten. Iemand heeft een contract en daarin staat een som om dat contract te verbreken. Als iemand dat bedrag betaalt… So be it. Wat mij vooral stoort, is dat men daarmee wil aantonen dat je de fair play regulations makkelijk kunt omzeilen. Daarop zeg ik: neen! Die kan je niet makkelijk omzeilen. Die regels werken redelijk goed.’
Ze werken goed, maar zijn wel verkeerd. De Preter: ‘Het hele transferreglement brengt de integriteit van de competitie in gevaar. De sommen zijn te hoog. Kan een club als PSG zich dat veroorloven? Ja. Via hun eigenaar, sponsor, mecenas, hoe je het ook noemt. Maar is het normaal dat je tegenwoordig veertig miljoen euro moet betalen als je in de Premier League een gemiddelde verdediger wil halen? Daarop is mijn antwoord: neen. En dat is het probleem. De business wordt er op die manier echt niet ethischer op.’
Hoe raken we daaruit? De Preter: ‘Via een nieuw transferreglement. Het feit dat er transfersommen mogen worden gevraagd, is op zich aberrant. Iedereen schermt altijd met het vrije verkeer van werknemers in Europa. In 2001 is er een politiek akkoord gepubliceerd op de website van de Europese Unie. Dat akkoord houdt in dat de Europese commissie aan de wereldvoetbalbond toelaat om die transfersommen niet aan te vallen, onder een aantal voorwaarden. Als je maar voldoende besteedt aan jeugdopleiding, enzovoort. Ik stel nu vast dat de rechtvaardiging van die beperking op de vrijheid van verkeer is weggevallen. Het geld wordt niet proportioneel geherinvesteerd in jeugdopleiding, je hebt enorme problemen qua transparantie, er komen clubs onder druk te staan en dat leidt ertoe dat bepaalde groeperingen een transfercarrousel beginnen te controleren. Ofwel stoppen we met hypocriet zijn en zeggen we dat Neymar een goeie deal was. Ofwel gaan we naar een nieuw reglement en stap je af van het vrij onderhandelen van transferprijzen. Die laatste reguleren via factoren als restwaarde van het contract, status van de speler, de competitie waar hij speelde, die waar hij naartoe gaat, … Er moet ook een beperking komen op het aantal transfers per mercato én op het aantal spelers dat je überhaupt onder contract mag hebben, of je ze nu uitleent of niet.’
De Preter concludeert: ‘Als er niks verandert, is dit niet de laatste zomer der records. Dan wordt dat volgende zomer opnieuw zo, want dan komt de WK-gekte er weer bij. Als iedereen zich hier mee akkoord verklaart, gaan we naar een NBA binnen Europa en is de rest alleen nog goed om spelers op te leiden.’
Peter T’Kint
