Germinal Beerschot miste zijn competitiestart. Dat zat er een beetje aan te komen.
Donderdagochtend. Aan de Wilrijkse Pleinen kijkt Jos Verhaegen aandachtig hoe de spelers van Germinal Beerschot zich in het zweet werken. Ook vrijdagmorgen staat hij er. De aanwezigheid van de voorzitter komt trainer Marc Brys goed uit. Dan steken de spelers een tandje bij : het oog van de meester maakt de paarden vet. Dat is ook nodig, want het loopt nog erg stroef. Zo stroef dat Brys de donderdagmiddagtraining schrapt omdat de spelers onvoldoende scherp zijn en hij het nut niet inziet van een bijkomende, slappe training. De trainer is niet blind voor de signalen die hij al opvangt voor de thuiswedstrijd tegen Westerlo. Die zijn niet goed en dat is balen, want na de bekerwinst zijn de verwachtingen op het Kiel hoog gespannen. Op de persconferentie werd de beker van België trots uitgestald, de club heeft met Danny Geerts een echte persverantwoordelijke aangetrokken, zoals de Uefa dat vraagt van Europees voetballende ploegen. Ook de spelers lopen fier met een trainingsjas waarop zelfbewust ‘bekerwinnaar 2004-2005’ staat, maar die status kunnen ze op het veld nog niet waarmaken. Aan de media is gevraagd om de ploeg niet langer grijze muis te noemen, maar kleur moeten de spelers eerst zelf brengen. Dat lukt nog niet.
Momenteel is de ploeg niet klaar voor een stap hoger, stelde de trainer vrijdag al vast. Germinal Beerschot heeft de start gemist. Het was niet klaar voor de competitie. Wat tegen Charleroi verkeerd ging, werd in de eerste thuiswedstrijd niet gecorrigeerd. Na Westerlo kon Marc Brys er niet om lachen. Ronduit barslecht noemde hij de prestatie van zijn team, zonder excuses te zoeken. Goeie wil genoeg, maar de omschakeling van achter naar voor verloopt niet vlot. Te zelden krijgt Germinal Beerschot voldoende mensen in de zestien meter. Westerlo toonde hoe het wel moet : bij de eerste dag van de voorbereiding was het al helemaal klaar met zijn huiswerk. De enige nieuwkomer, Björn De Wilde, moet geduldig wachten op een kans in een goed ingespeeld team. Bij Germinal Beerschot kan een nieuwkomer niet snel genoeg het veld op. Verhaegen had er vorige week nog goeie hoop op : “We hebben een betere ploeg dan vorig jaar.” Zijn trainer corrigeert hem meteen : “Straks zullen we een betere ploeg hebben.”
De trainer baalt al een hele tijd. Op 27 juni wilde hij graag met een complete groep aan de slag, die heeft hij vandaag nog niet, terwijl het Europees avontuur wenkt. Vrijdagavond kwam nog een Tunesische spits aan de aftrap met de reserves. De 25-jarige Ashraf El Khafaoui liet geen grootse indruk. Hij trainde vorige week mee, de achttiende tester al sinds de eerste training. Sinds Brys Germinal Beerschot traint, zag hij van al die testers enkel bij Victor die meerwaarde.
Jos Verhaegen ziet dat ook. Dit jaar zit de nieuwe voorzitter er met zijn neus op. “Op training zie je veel.” De spelers bewonderen zijn balcontrole wanneer hij een verloren bal stopt en weer terugspeelt. Speelt Jos straks toch in de spits, zoals een paar weken geleden een spandoek suggereerde ? Ooit deed hij dat, in tweede klasse bij Olse Merksem. Een talent was hij, technisch vaardig, een beetje à la Jef Jurion, maar véél te traag. Een beetje zoals Louis van Gaal, dus ? “Veel minder goed”, zegt Jos, naar gewoonte bescheiden.
Na de donderdagochtendtraining roept Marc Brys de nieuwe voorzitter even apart. De spelers willen hem spreken. Niet om hem te vragen om in de spits te gaan staan, zo blijkt. Op papier hééft Germinal Beerschot zijn nieuwe spitsen. Donderdag is de naam van de nieuwkomer nog niet bekend, maar glunderend haalt Verhaegen een papier uit zijn jas met een contract, waarvan hij de naam angstvallig afdekt. De nieuwe speler heeft al getekend, maar de club nog niet, zegt hij geheimzinnig. Een journalist dringt aan. Of hij het die donderdag mag weten ? Verhaegen : “Misschien zeg ik het, misschien niet.”
’s Anderdaags heeft de Gazet van Antwerpen na intensief speurwerk de identiteit achterhaald van de man waar Germinal Beerschot al zeven weken mee onderhandelt : de 31-jarige, 53-voudige Roemeens internationaal Adrian Ilie, jarenlang een van de toppers in de nationale ploeg en na een jaar bij FC Zürich zonder ploeg wegens geblesseerd. Via Guy Vandersmissen kreeg Verhaegen de tip. Vandersmissen voetbalde in de nadagen van zijn carrière nog voor Germinal, maakte het Europese debuut van die club tegen Celtic Glasgow mee en bleef contact houden met Verhaegen, die hij wel eens aan zee ontmoet. Het gevolg is dat Marc Brys van alle kanten gefeliciteerd wordt met een nieuwe spits die hij zelf nog niet eens te zien kreeg.
Precies de blessure van Ilie maakt dat de Antwerpse club lang aarzelde om te tekenen. Ilie landde pas maandag in België en onderging een medisch onderzoek en zou mits een gunstig advies ten vroegste inzetbaar zijn in de thuiswedstrijd tegen Gent.
Een andere nieuwe spits debuteerde al zaterdag. Verhaegen kan alvast niet verweten worden dat hij zijn contacten niet onderhoudt. In het begin van de zomer ontmoette hij Didier Dheedene, vorig jaar bij Austria Wien en voorheen jarenlang bij Germinal Ekeren. Dheedene tipte Verhaegen dat Dosin Dosunmu uit Wenen weg wilde, waarop de machine werd ingeschakeld.
Tot donderdagochtend hoopte Brys met twee spitsen te kunnen uitpakken. Jurgen Cavens vindt hij complementair aan Dosunmu : “Jurgen is balvast en heeft oog voor zijn medespelers, Dosunmu heeft snelheid en diepgang.” Dat plan lukte niet. Donderdag al gaf Cavens, die weer last heeft aan de enkel, forfait. Een cortisonekuur was het enige alternatief voor een operatie maar houdt de spits wel drie weken aan de kant. Tegen het Europees debuut hoopt Cavens weer inzetbaar te zijn.
Bij gebrek aan spitsen moest Dosunmu zaterdag voorin helemaal alleen de wei in. Van conditionele achterstand, waar de andere nieuwkomers mee te maken hebben, was in zijn geval geen sprake. Aan de snelle Nigeriaan zal Germinal Beerschot nog plezier beleven, maar zaterdag kreeg hij te weinig steun.
Het clubdevies Tene quod bene indachtig, greep Brys tegen Westerlo terug naar het succesrecept dat vorig jaar zorgde voor het behoud en de beker. Van die opstelling stapte hij even af na een stroeve voorbereiding, om op Charleroi aan te treden in een 4-4-2, met dubbele bezetting op de flank. Met de komst van Igor Lolo en Jonas De Roeck wil Brys snel terug naar het systeem van vorig jaar waar de nieuwkomers de afgelopen weken zo’n moeite mee hadden.
Dat staat nog niet op punt.
Zo is iedereen overtuigd dat Sezer Öztürk een uitstekende voetballer is, maar hij krijgt nu al te veel druk op zijn schouders, bleek zaterdag opnieuw. Özturk klaagde bij zijn aankomst al over de zware trainingen. Een opmerkelijke uitspraak toch van een speler uit de Bundesliga, een competitie die toch bekend staat om het hard labeur op training. Dat komt, zegt clubdokter Chris Goossens, omdat Germinal Beerschot van alle eersteklassers het zwaarst traint. Niet qua intensiteit, wel qua duur. Gemiddeld komen de spelers op het Kiel per week aan twintig uur. Dat is veel meer dan de andere eersteklassers en ongeveer het dubbel van wat Öztürk bij Leverkusen deed, rekende Goossens na. Zoals hij voorspelde, lag de jonge Turk al na een week in de lappenmand met een spierblessure. Nu wordt hij stilaan klaargestoomd. Over een maand zal hij er staan, belooft de dokter.
Straks komt het allemaal goed, maar op dit moment heeft de ongeduldige aanhang daar geen boodschap aan. Als het komende weekend op Anderlecht ook misloopt, mag Germinal Beerschot tegen AA Gent niet meer falen. Dat zorgt voor extra druk, voelen de spelers ook aan.
Een uur na de wedstrijd tegen Westerlo stapt Pieter-Jan Monteyne in zijn eentje naar buiten. Vlak achter hem wordt Björn De Wilde door jonge supporters tegengehouden. Zij willen een handtekening. De Wilde praatte in het tussenseizoen met Germinal Beerschot, maar hoorde daarna niets meer. Niet goed genoeg, giste hij zaterdagavond voor de om hem heen samentroepende pers. Wel goed voor twee extra punten voor Westerlo én een wrang gevoel op het Kiel.
Geert Foutré
‘Van alle eersteklassers traint Germinal Beerschot het zwaarst.’ (Chris Goossens)
Als het op Anderlecht ook misloopt, mag Germinal Beerschot tegen AA Gent niet meer falen.
