Vier media-watchers geven beurtelings hun mening over de voetbalactualiteit : Gui Polspoel (Canal+), Peter Vandenbempt (VRT-radio), Dirk Deferme (VTM)en Frank Raes (VRT-tv). Deze week blikt Dirk Deferme terug op de voorbije week.

De week begon met het ontslag van Robert Waseige bij Standard.

Dirk Deferme : Ik zou daar geen te zware woorden in de mond voor willen nemen, want met 1 op 15 voelde hijzelf na de wedstrijd tegen Club Brugge ook al de bui hangen. Die man in die situatie, in die stad, in die club, met alles wat er rond hangt, daar kon hij niet tegenop. Dat gaf hij al aan door de woorden virtueel bestuur in de mond te nemen enzovoort. Wat mij toch weer opviel, is dat hij ook in die hele donkere periode in zijn carrière, denk ik, echt op de verkeerde plaats de vijanden zocht en vond. En dan bedoel ik in de eerste plaats de pers. Het vermogen om op een normale manier met de pers te converseren heeft hij niet meer. Misschien is dat iets wat hij al lang heeft opgegeven, omdat hij te vaak bij de pers met zijn hoofd tegen de muur is gelopen. Ik vind ook dat je in dit geval toch niet helemaal op de man kunt spelen. Het is tenslotte al jaren moeilijk om er een ploeg op de rails te zetten, waarom dan alle heil van Robert Waseige verwachten ? Om een oplossing voor alle problemen te vinden, is er vaak in de sector trainers gezocht, maar heel vaak ligt de oplossing niet in die hoek.

Wat moet er dan gebeuren ?

Voor dat soort verenigingen, bedrijven ook, is er dikwijls maar één goeie oplossing : tabula rasa maken en helemaal opnieuw beginnen, maar dat is iets wat in het voetbal natuurlijk ondenkbaar is.

Dinsdag opende RC Genk thuis de Champions League met 0-0 tegen AEK Athene.

Gezien de toch weinige ervaring met dit soort situaties kon je heel goed zien dat die ploeg daarvoor perfect klaargemaakt was. Ik had het gevoel dat al die spelers, die hele club eigenlijk, perfect wisten wat ze konden verwachten. Ik had het al zien en voelen aankomen in hun wedstrijd tegen Lommel. Plots zat er daar een soort van rustige rijpheid in die ploeg, iets wat vorig seizoen wel eens ontbrak. Voor een stuk kon je dat ook wel terugzien tegen Athene, maar zoals verwacht kon worden, was dat natuurlijk een paar niveaus hoger dan in onze competitie. Wat ook wel opviel, was dat van een aantal spelers de techniek eigenlijk onvoldoende is voor zeg maar de groep onder de zeer brede Europese top. Van Dagano bijvoorbeeld zie je dan plots dat de ballen bij de aanname hem net iets te ver van de schoen springen en dat je op dat niveau niet de gelegenheid krijgt om dat te herstellen met je fysieke sterkte. Het balbezit en het combineren voorin was heel lastig, maar ik vond het toch een hele goeie première. Woensdag is natuurlijk de échte vuurprof tegen een Real Madrid, een ploeg waarvan je weet dat die veel, veel beter is. De kwestie wordt : hoe daar mentaal mee omgaan ? Word je overklast en verlies je met zware cijfers, dan ook gaat het erom : hoe verwerk je dat ?

Een beetje spijtig is dat Genk nu nog moet zoeken naar de beste samenstelling van zijn verdediging. Een ontzettende tegenvaller is, denk ik, dat Soley zich zo moeilijk aanpast aan het spelen achterin bij Genk. Jos Daerden zegt : “Wij zien hier een andere speler dan we gescout hebben.” Het lijkt Soley vooral aan zelfvertrouwen en een bepaald soort voetbalverstand te ontbreken. Een stabiele verdediging is natuurlijk heel belangrijk.

Ook na het gelijkspel in Charleroi, waar vooral Dagano de kansen onbenut liet, blijft Genk voor mij een titelkandidaat, zoals ook Brugge en Anderlecht dat zijn, maar we kunnen natuurlijk niet wegsteken dat Brugge momenteel de indruk geeft er echt een stuk bovenuit te steken.

Woensdag verloor dat Brugge weliswaar slechts met 3-2 op Barcelona, maar raakte zowat geen bal.

Ik refereer naar de woorden van Gert Verheyen heel kort na de wedstrijd : wie dit niet verwacht had, weet niet waar het over gaat. Daarmee bedoelde hij vooral : wat Barcelona kan en wat ook Real Madrid kan. Dat niveauverschil is gigantisch en Brugge heeft dat aan den lijve ondervonden. Zo’n groot verschil in balbezit kan ik mij zelfs niet voorstellen tussen de betere Belgische eersteklasser en een ploeg uit bijvoorbeeld derde. Ook de wil om dat af te dwingen, het vermogen om op die manier te voetballen en op die manier het verschil te maken, is duidelijk aanwezig in het spel van Barcelona. De tegenstander wordt gewoon suf getikt en zelfs Englebert en Simons kwamen elk duel te laat. Dat is een andere planeet, dat is een andere wereld.

Is er in Brugge waarlijk nù al een polemiek over Stoica ? Directeur Antoine Vanhove vindt zijn tijd gekomen, trainer Trond Sollied vindt dat het nog weken te vroeg is voor een basisplaats.

Ik denk dat Sollied gelijk heeft – en dat hij ook het best geplaatst is om dat in te schatten. Met alle respect, maar Stoica heeft in zijn invalbeurt in Barcelona géén indruk gemaakt. Hij kreeg daar natuurlijk ook niet de kans toe, want Stoica is een speler die uitblinkt in een ploeg die de bal heeft.

Na een gelijkspel tegen AA Gent en een nederlaag in Antwerp verloor Anderlecht in de eerste ronde van de Uefacup met 0-1 van het Noorse Stabaek.

Het lijkt er op dat die ploeg nog altijd kampt met de problemen van vorig seizoen. Het kan haast niet anders of het moet in de spelersmix zitten. Als je al die spelers naast elkaar zet, dan moet je daar zeker een heel goed elftal van kunnen maken. Maar als je ze dan alle elf samen op een veld zet, dan klikt het heel soms, maar net zo vaak niet. Ik kan me niet voorstellen dat iemand als Hugo Broos niet veel beter kan zien wat er schort dan wij als buitenstaanders allemaal, maar als ik lees dat hij nu nog aan zoeken is, geef je voor een stuk aan dat het er waarschijnlijk niet is.

Gaat Anderlecht eruit ?

Ik denk dat de kans daartoe toch minstens vijftig procent is.

Moeskroen-Praag werd 2-2 na een 0-2 tussenstand.

Pas toen die eerste bal erin ging, merkte je dat ze erin gingen geloven en dat het dan wel kon. Ik denk met de woorden van Lorenzo Staelens dat ze iets teveel op het veld zijn gekomen met een instelling van : dit is een onoverkomelijke tegenstander, hier gaan we niet voorbij kunnen. Moeskroen kan zich in Praag zelfs plaatsen, denk ik, maar moet het er wel heel erg sluw spelen. Ze beschikken over spitsen die een goal kunnen maken en die in vorm zijn, zeker met Mbo Mpenza.

In Mechelen is het leven inmiddels nog altijd zoals het er is. Na een staking van vier dagen hervatten de spelers de training met de garantie dat juli betaald was en ook augustus dat weldra zou zijn.

Dat houdt niet op, hé. Op een bepaalde manier begint dat echt bijna zielig te worden, en dan heb ik het uiteraard niet over de spelers en over Stéphane Demol. Sportief zou dit KV Mechelen geen vogel voor de kat mogen zijn, maar over KV Mechelen zal niet op maar naast het veld beslist worden.

Thomas Buffel scoorde alweer voor Feyenoord.

Ik kan me niet voorstellen dat hij in de volgende selectie van de nationale ploeg zou ontbreken. Zeer overtuigend tegen Twente, lof vanuit alle hoeken, van Van Marwijk tot Van Hooijdonk, een goeie wedstrijd tegen Juventus en nu wéér scoren : ik zie niet in waarom je iemand die een basisplaats heeft bij een Uefacupwinnaar uit de selectie zou laten.

René Vandereycken verloor alweer met Twente.

Twente was dan ook niet echt een ploeg waar het lekker binnenkomen was, maar wel een waarvan je weet dat er heel hard gewerkt zal moeten worden. Dan is de vraag of zo’n club het geduld kan opbrengen, want ze komen er wel, zeker met René Vandereycken. Twente is ook niet een club als Standard die hoeft te panikeren als de punten er op een gegeven moment niet zijn. Dat is een kwestie van ambities ook. Of Twente nu twaalfde of achtste eindigt, maakt volgens mij niet zoveel uit.

door Christian Vandenabeele

‘Het lijkt Soley aan zelfvertrouwen en voetbalverstand te ontbreken.’