Tot in oktober zou het duren voor de hand van Philippe Clement bij Club Brugge zichtbaar zou zijn. Zo zei Bart Verhaeghe het twee weken geleden in een radio-interview. Heeft de voorzitter zich vergist? Rond blauw-zwart hangt nu al een sfeer van triomfalisme, terwijl je natuurlijk in deze fase van de competitie niet te voorbarig mag zijn: Waasland-Beveren en STVV waren niet de sterkste tegenstanders. Maar dat Club Brugge met snel en beweeglijk voetbal op dit moment als een tgv door het kampioenschap raast, daar kan niemand naast kijken. Afwachten was het of dat ook op het Europese toneel lukt. Wat dat betreft moet de wedstrijd van dinsdagavond tegen Dynamo Kiev een eerste graadmeter zijn geweest.
Simon Mignolet moet bij Club Brugge rust brengen.
Maar veel belangrijker dan dat is de weg die bij Club Brugge wordt uitgetekend. Het ving al meer dan 60 miljoen euro op de transfermarkt en gaf beduidend minder uit, terwijl er een sterkere ploeg lijkt te staan dan vorig seizoen. En met de komst van Simon Mignolet is nu ook het laatste stukje van de puzzel ingevuld. Met Ethan Horvath beschikte Club niet echt over een doelman die punten pakt, nadat ook een eindeloze reeks voorgangers niet echt overtuigden. Mignolet moet achteraan rust brengen. De Limburger is een zeer professionele leider. Toen hij bij Liverpool op de bank belandde, prees trainer Jürgen Klopp geregeld zijn ingesteldheid. Zeker op Belgisch niveau beschikt Club Brugge nu over een sterke kern met veel variatiemogelijkheden. Met minder dan een titel zal niemand in Brugge tevreden zijn. Al was dat eigenlijk al zo vanaf het moment dat Philippe Clement bij Club tekende.
Nog een lange weg heeft Anderlecht af te leggen. Vreemd was het dat velen bij paars-wit vonden dat er na het bloedloze 0-0-gelijkspel op Mouscron in vergelijking met één week eerder progressie was geboekt. Terwijl Anderlecht toen tegen KV Oostende flitsend was begonnen en nu na de rust in wel zeer steriel voetbal verviel. Van onrust is er geen sprake bij Anderlecht. Vincent Kompany zal meer krediet krijgen dan wie dan ook, al dreigt de vraag of Anderlecht wel de spelers heeft om het voetbal op te dissen dat hij wil, hem nog een tijdje te achtervolgen. Maar Kompany mag dan een project hebben uitgetekend, hij is te slim om niet te corrigeren als het stroef blijft lopen.
Niet echt wervelend is KRC Genk aan het seizoen begonnen. Van de mentaliteit waarop de kampioen vorig seizoen dreef, viel er zaterdag in Mechelen niets te zien. Was het zelfoverschatting of laksheid? Kennelijk is het voor veel clubs niet evident om na een kampioenschap met dezelfde gretigheid door te gaan. Het mag geen afbreuk doen aan de verdienste van KV Mechelen. In de kolkende sfeer van het AFAS-stadion zullen nog veel clubs sneuvelen. Eigenlijk zou KV Mechelen een verrijking moeten zijn voor 1A. Maar de naweeën van de operatie Schone Handen blijven op de club wegen.
Intussen leeft Antwerp naar de Europese match van donderdag toe, bouwt Standard in een klimaat van relatieve rust aan de weg naar boven en stunt KV Oostende, door velen beschouwd als een degradatiekandidaat. Opvallend lovend is iedereen over de Noorse trainer Kåre Ingebrigtsen. Zaterdag kan de ploeg op zoek gaan naar haar grenzen. Thuis tegen Club Brugge.
Groter dan ooit lijkt dit seizoen de kloof tussen de top en de clubs die zullen vechten tegen de degradatie. Eupen dat tien doelpunten slikt, Waasland-Beveren dat op dit moment nergens staat, Cercle Brugge dat zoekt en tast, Zulte Waregem dat geen vorm krijgt. En wat is de bedoeling bij STVV, dat vorig seizoen aan de deur van play-off 1 klopte en waar Marc Brys kennelijk niet het materiaal heeft om de club verder uit te bouwen?
Veel vragen in deze nog prille competitie. Maar saai kun je het zeker niet noemen.
