Eind mei 2009 nam België deel aan de Kirin Cup. Een terugblik op een tijdperk waarin de Rode Duivels nog niet zo’n sterk merk waren als nu.

Op 17 juni zal België opnieuw een wedstrijd spelen op het wereldkampioenschap en dat na twaalf jaar afwezigheid op een groot toernooi. Twaalf jaar? Wel, eind mei 2009 nam België ook nog eens deel aan een landentoernooi: de Kirin Cup. We blikken terug op dat ietwat aparte toernooi met enkele betrokkenen van toen.

Voorselectie

We schrijven 1 april 2009. Alsof het om een aprilgrap gaat, lopen de Rode Duivels nog maar eens tegen een nederlaag aan. De troepen van René Vandereycken, bondscoach sinds 2005, gaan ten onder tegen Bosnië-Herzegovina (2-1). Voor Vandereycken wordt het de nederlaag te veel. Op 9 april wordt de Limburger ontheven van zijn functie. Zijn assistent Frankie Vercauteren wordt voorlopig benoemd tot interim-bondscoach.

Maar het seizoen zit er dan nog niet op, de bonzen van de KBVB lijken wel vergeten te zijn dat België eind mei uitgenodigd is voor de prestigieuze Kirin Cup, die elk jaar plaatsvindt in Japan. De Rode Duivels moeten het daar opnemen tegen Chili en thuisland Japan.

Op 18 mei geeft Vercauteren een voorselectie vrij waarop 34 namen staan. Onder hen debutanten als Yves De Winter (Westerlo), Joachim Mununga (KV Mechelen), BjörnVleminckx (KV Mechelen) en Toby Alderweireld (Ajax), maar ook enkele anciens en spelers die er in het verleden af en toe bij zijn geweest, zoals Stein Huysegems (Racing Genk), Brian Vandenbussche (Heerenveen) of Jeroen Simaeys (Club Brugge). En dan beginnen de moeilijkheden…

Van de opgeroepen spelers zijn sommigen geblesseerd (Björn Vleminckx, Jeroen Simaeys, Wesley Sonck, Vincent Kompany, Logan Bailly en Vadis Odjidja) en anderen zijn aan de slag met hun buitenlandse club (Eden Hazard, Kevin Mirallas, Sepp De Roover, Marouane Fellaini). Maar er zijn er ook die hun selectie weigeren of die niet worden vrijgegeven door hun club. “Zodra de lijst werd bekendgemaakt werd er om het kwartier wel een naam geschrapt”, zegt Olivier Renard, die destijds als tweede doelman mocht opdraven.

Afzeggingen

Veel clubs willen hun internationals niet laten vertrekken naar een vriendschappelijk toernooi en ook heel wat spelers zijn niet zo happig op een trip naar Japan. “Ik heb door die Kirin Cup heel wat bijgeleerd over de terbeschikkingstelling van spelers door hun clubs”, vertrouwt Jean-Marie Philips ons toe, die destijds technisch directeur van de voetbalbond was.

De directeur-generaal verwijt met name Standard en Anderlecht dat ze hun spelers niet lieten gaan. Bij paars-wit gaven de spelers zelf aan dat ze de selectie aan zich voorbij lieten gaan, terwijl de bond van Standard een fax kreeg dat het zijn spelers liever liet rusten na de barragewedstrijden om de titel tegen Anderlecht. “Er was geen enkele reden om toegeeflijker te zijn dan waartoe we echt verplicht waren”, legt Pierre François uit, die in 2009 technisch directeur was van Standard. “Als een club en haar spelers van mening zijn dat ze niet willen deelnemen aan een toernooi dat buiten de internationale kalender valt (de Kirin Cup werd niet gehomologeerd door de FIFA, nvdr), dan is het logisch dat ze de voorkeur geven aan een rustperiode. Daar hoeft niemand over te klagen.”

Uiteindelijk slaagt de bondscoach er toch in een selectie samen te stellen, zij het een erg jonge en onervaren. Er zijn een aantal nieuwelingen bij die voor het eerst het nationale shirt aantrekken, zoals Geoffrey Mujangi Bia (Charleroi), Jelle Vossen (Racing Genk), KevinRoelandts (Zulte Waregem), Ritchie De Laet (Manchester United), Ritchie Kitoko (Albacete) of Radja Nainggolan (Piacenza).

Frankie Vercauteren kijkt enigszins bitter terug op het avontuur in Japan. “Als het zo moest, dan hadden ze misschien beter vlakaf gezegd dat België niet ging. Als ik niet zo veel respect had gehad voor de spelers die wel meegingen, die de selectie aanvaard hadden en echt wilden deelnemen, dan was ik zelf ook niet vertrokken.”

Niettemin komen de Rode Duivels in Japan aan en de voorbereiding verloopt erg goed. “Er heerste een goede sfeer”, bevestigt Vercauteren. “Maar denk niet dat het Club Med was. Die spelers wilden echt het volle pond geven en tonen wat ze in hun mars hadden. Maar goed, ze hadden natuurlijk nooit samen gespeeld. Sommigen kende ik zelfs amper, die kwamen uit Spanje of Italië. Het was vooral mijn assistent Marc Van Geersom die links en rechts had rondgebeld, omdat hij sommigen kende van de U19 en de U21. Zelf had ik nooit een rapport van die jongens onder ogen gehad.”

Afstraffing

Voor Joachim Mununga was het ook de eerste selectie, nadat hij al wel voor de nationale jeugdploegen uitkwam. “De Kirin Cup was een beloning voor het harde werk tijdens het seizoen en toch ook een eer. Maar er zat natuurlijk weinig druk op de ketel en dat is ook normaal: het was een eindeseizoenstoernooi, nadien volgde er niets meer.”

De Rode Duivels speelden hun eerste partij op Japanse bodem tegen Chili. Tot ieders verrassing halen de Belgen tegen de sterke Zuid-Amerikaanse ploeg een gelijkspel, dankzij een goal van Kevin Roelandts. “Het was een bijzonder moment, het hoogtepunt uit mijn carrière”, bekent de spits die nu bij Maldegem in bevordering speelt. “Mijn doel tijdens het toernooi was hard mijn best doen om te mogen spelen en tonen wat ik kon. Ik had niet verwacht zo veel te spelen, maar Moussa Dembélé blesseerde zich en Frankie moest kiezen tussen Jelle Vossen en mij. Op dat moment was ik goed in vorm en dus mocht ik in de basis starten. Dat was onverhoopt voor mij. En dan maak ik ook nog ons enige doelpunt van het toernooi.”

Nadien krijgen de troepen van Vercauteren een afstraffing van Japan (4-0), maar dat was niet echt van groot belang. “Mijn beste herinnering aan het toernooi is dat ik met enkele kleppers op het veld gestaan heb”, zegt Mununga. “Ik herinner me dat ik Shunsuke Nakamura tegengekomen ben toen we tegen Japan speelden en dat ik onder de indruk was van zijn speldiscipline, die met die van de allergrootsten vergeleken kon worden.”

Gratis concert

Ook Olivier Renard kijkt met tevredenheid terug op de ervaring. Hij wil ook geen steen werpen naar degenen die geen deel wilden uitmaken van de selectie. “Iedereen die naar de Kirin Cup gegaan is, had er zin in. Je moet voor bepaalde spelers ook wat begrip hebben: ze spelen aan de Europese top, werken erg veel wedstrijden af en hebben al eens nood aan wat rust. Als het om een WK of een EK gaat, dan zal er geen discussie zijn, maar een toernooi met vriendschappelijke wedstrijden ligt wat moeilijker. Ik verwijt die jongens niets, want ik kan hen heel goed begrijpen. Het gaf trouwens aan enkele jongeren de kans om zich in de kern van de nationale ploeg te integreren, en mogelijks om erbij te blijven.” Dat was bijvoorbeeld het geval voor Alderweireld en Nainggolan. “Indertijd was Radja een belofte, nu haalt hij een heel ander niveau”, geeft Renard aan. “Idem voor Toby Alderweireld.”

De oud-doelman van Standard en KV Mechelen sluit af met een komische anekdote. “Er is een traditie bij de nationale ploeg – en ook bij veel clubs gebeurt wel zoiets – om een nieuwkomer een liedje te laten zingen. Aangezien er nu wel vier, vijf, zes nieuwkomers waren, hadden we recht op een heel concert. Echt plezant. Alleen was de kwaliteit van dat concert niet fameus”, schatert hij.

Al bij al is het een scenario dat je je vandaag nog amper kunt voorstellen, nu er zo’n hype hangt rond de nationale ploeg, nu Marc Wilmots de teugels strak in handen heeft en de Duivels zelf hun ambitie hebben teruggevonden. Het lijkt een verhaal uit een ver verleden. En toch is het maar vijf jaar geleden.

DOOR OLIVIER EGGERMONT – BEELDEN BELGAIMAGE

“Denk niet dat het Club Med was. De spelers die meegingen, wilden echt het volle pond geven.” Frankie Vercauteren