Zondag staat de Grote Prijs van Francorchamps op het programma. Ferraririjder Fernando Alonso (31) komt er als leider in de WK-stand aan de start. Een portret.

De carrière van Fernando Alonso is eigenlijk te danken aan een misverstand. Zijn vijf jaar oudere zus Lorena moest immers niets weten van de kart die hun vader José Luis voor haar verjaardag had gekocht. Een teleurgestelde vader zette dan maar zijn toen driejarige zoon Fernando in het wagentje. Die had weliswaar een kussen op het zitje en blokjes aan de pedalen nodig, maar hij was voortaan niet meer uit het nieuwe speeltje weg te krijgen.

Toen hij twaalf was, zag el Nano – ‘de dwerg’ zoals zijn bijnaam in Asturië luidde – ook al duidelijk zijn loopbaan voor zich. Hij haalde de ene na de andere titel in het kartcircuit bij de kadetten en junioren in zijn regio – rond de stad Oviedo – en hij wilde hogerop. Maar zijn ouders hadden geen geld voor het reizen in het Europese circuit: zijn vader was mecanicien bij een dynamietbedrijf en zijn moeder bediende bij een supermarkt. Dus versierde hij dan maar voor zichzelf een zitje in het kartingteam Iame. Dat hij daarvoor als Spaans juniorenkampioen nog jongere collega’s hun droom moest afnemen, deed hem weliswaar geen plezier, maar het was nodig om zijn doel te bereiken.

Geen dank

In de loop der jaren hebben enkele Spaanse grootheden zijn talent helpen ontwikkelen, onder wie de voormalige grandprixrijder Adrián Campos (51). Vandaag vraagt iedereen zich af hoe snel Alonso hun bijdrage zal vergeten: dankbaarheid is immers niet bepaald een eigenschap van de man die zich in 2005 tot jongste wereldkampioen aller tijden kroonde in de Formule 1. Alonso is het prototype van een egoïst. Als in het team niet alles naar zijn zin verloopt, staat hij snel op zijn achterste poten. De vele lof die hij al kreeg toen hij nog in de Formule Nissan actief was, is zijn levensmotto geworden: “Ik ben de beste.” Wie dat niet inziet, zal het toch moeten ondervinden.

Zijn Formule 1-carrière is gelardeerd met heel wat intriges en schandaaltjes. Opmerkelijk daarbij is dat daarvan niets bij hem is blijven hangen. Met zijn charme weet hij zich steeds weer de rol aan te meten van een onschuldig lammetje, dat nooit van iets weet. Achter de schermen gaat het er echter heel anders aan toe. Zonder enig compromis eist hij binnen het team de nummer 1-positie op en hij schrikt er niet voor terug om zijn teamgenoot het bloed van onder de nagels te pesten en zichzelf alle privileges toe te eigenen. Hij slaagt er daarbij altijd in om als winnaar uit de bus te komen.

Fernando Alonso dicteert de wet en laat zich door niemand iets voorschrijven. Dat heeft ook zijn ex-vrouw Raquel del Rosario ervaren. De bevallige zangeres van de Spaanse groep El Sueño de Morfeo leerde Alonso kennen tijdens een radioprogramma van Cadena SER in 2005 en trouwde een jaar later met hem. Maar aangezien ze hem naar zijn mening te veel aan de leiband wilde houden, vroeg hij in de herfst van 2011 de scheiding aan. In menig opzicht doet Alonso terugdenken aan de onvergetelijke Ayrton Senna: hij krijgt steevast wat hij wil of neemt het desnoods zelf, en hij krijgt er nog lof voor ook.

Dezelfde eigenzinnige houding legt hij ook in de auto aan de dag. Er is geen enkele rijder die zoveel druk legt op de vooras van de wagen als de Spaanse non-conformist. Met bijna gewelddadige bewegingen stuurt hij de wagen aan zoals hij wil. De auto moet maar zo worden afgesteld dat die dat aankan. Maar voor het feit dat Ferrari te veel kracht legde op de vooras, moest niet piloot Alonso het gelag betalen, maar wel technisch directeur Aldo Costa (51), die ondertussen overigens naar Mercedes is overgestapt. De Italiaan is niet het enige slachtoffer van de intriges van Alonso bij Ferrari. Na de foute strategische inschatting van Alonso in de race in Abu Dhabi, die hem in 2010 de titel kostte, kreeg de zeer goed georganiseerde teamleider Chris Dyer de wacht aangezegd. Tot vandaag zijn er stemmen die zeggen dat Alonso toen niet alles heeft geprobeerd om Vitali Petrov voorbij te steken. Alonso werd na Petrov zevende in de race en strandde in het eindklassement op vier punten van Sebastian Vettel, die de nieuwe wereldkampioen werd. De Spanjaard zou van de situatie geprofiteerd hebben om iedereen die hij als zwakke schakel in het team beschouwde, daarna opzij te kunnen schuiven.

Commandotoon

Alonso leeft in zijn eigen wereld. Tijdens langeafstandsvluchten speelt hij op zijn laptop urenlang poker. Kaarten is immers zijn hobby en hij heeft al op jonge leeftijd tal van trucs geleerd. Daarmee vermaakt hij af en toe vertegenwoordigers van de Spaanse media, als hij voelt dat hij die weer op zijn hand moet krijgen.

Hij beheerst dan ook perfect het spel met de media. Hij weet dat hij op zijn landgenoten kan rekenen om zijn kijk op de dingen ook bij de buitenlandse journalisten, bij wie hij niet altijd in de bovenste schuif ligt, over te brengen. Toch is de band met de media uit zijn thuisland op zijn minst dubbelzinnig. Toen de berichten over zijn nakende scheiding opdoken, eiste hij van een roddelblad een schadevergoeding van 75.000 euro. Er mocht over die scheiding alleen geschreven worden wat ‘de koning van Asturië’ zelf wilde. Maar om te vermijden dat men daar schande over zou spreken, vroeg hij om het geld van de schadevergoeding door te storten aan Unicef, de organisatie van de Verenigde Naties die zich wereldwijd inzet voor het welzijn van kinderen. Uiteindelijk zag hij toch ook weer snel van die eis af. Het typeert hem ten voeten uit: hij is impulsief en onvoorspelbaar.

Ondertussen heeft hij al laten uitschijnen dat hij zijn carrière bij Ferrari wil beëindigen. De tifosi hebben hem ook in hun hart gesloten en zien in hem de enige echte opvolger van Michael Schumacher, omdat hij met hart en ziel het merk Ferrari verpersoonlijkt. Zijn eerzucht zorgt ervoor dat alles in zijn leven ondergeschikt is aan de Formule 1. Dat maakt van hem voor zijn werkgevers iemand met wie het niet gemakkelijk samenwerken is. Een vrije avond is voor de medewerkers een zeldzaamheid, want ook om 11 uur ’s avonds stuurt Alonso nog soms via mail of sms bepaalde data en analyses door – op commandotoon.

Naast Ferrari en kaarten heeft Alonso nog een andere hobby: wielrennen. Zo hielp hij in 2009 bij het opzetten van een team voor zijn landgenoot Alberto Contador. Misschien is het ook niet eens zo verwonderlijk dat hij vooral geïnteresseerd is in een sport die ook voortdurend door schandalen wordt dooreengeschud.

DOOR NORBERT OCKENGA – BEELDEN: IMAGEGLOBE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content