Als het slecht gaat, betaalt de trainer het gelag. Bergen zette vorige week José Riga op straat. Boet hij voor de fouten van anderen? Een doorlichting van de machtsstructuur van de Henegouwse club.

De Koninklijke Albert-Elisabeth Club daverde vorige week nog eens op zijn grondvesten. Forse investeringen tijdens de winterstop brachten niet het gewenste resultaat en na het verlies op KV Mechelen gooide José Riga maandag de handdoek. Dezelfde dag nog werd de naam van zijn opvolger bekendgemaakt: AlbertCartier, nog maar pas aan de deur gezet bij Brussels. Ze hadden bij Bergen nochtans lessen getrokken uit de periode met Sergio Brio. Er zou stabiliteit komen. Geen sluipschutters meer die vanuit de coulissen schoten op alles wat bewoog. Maar goed, crisissen zijn in het voetbal blijkbaar onvermijdelijk. Achterklap ook. Na de nederlaag tegen Brugge schreeuwden de supporters al luid om het ontslag van Riga. En terwijl de club officieel nog zijn trainer verdedigde, kon je al optekenen uit de mond van een bestuurslid dat hij niet verstond waarom iedereen, media incluis, de Bergencoach zo beschermde. “Zijn resultaten zijn minstens even pover als die van René Vandereycken. En die krijgt bakken kritiek over zich heen, maar aan Riga raakt men niet …”

Is Riga alleen verantwoordelijk voor de crisis? Uiteraard niet, in het verleden slaagde de coach er al in om het schip de orkaan door te loodsen. Volgens mensen die het kunnen weten, is niet iedereen binnen de club even competent … Een overzicht.

Voorzitter

Drie jaar geleden, na het afscheid van Sergio Brio, greep voorzitter DominiqueLeone in. Hij herschikte het organigram van de club. Mensen gingen, mensen kwamen, en nog anderen kregen een nieuwe functie. Neem nu Geo Van Pyperzeele. Hij verloor zijn macht als sportief directeur en werd beheerder. In die tijd heette dat een ingreep om de club professioneler te maken. En kijk, wie duikt drie jaar later opnieuw op als sportief directeur? ‘Van Pyp’ …

Na de nederlaag tegen Brugge zette die al meteen de media op het verkeerde been. Omdat het een tijdje duurde voor Riga de media te woord kon staan, deed Van Pyperzeele dat dan maar in zijn plaats. “De coach is heel ontgoocheld, aangeslagen zelfs.” Hij liet ook verstaan dat Riga dacht aan ontslag nemen. Een uur later klonk het uit de mond van de trainer heel anders. Hij was ontgoocheld ja, over het resultaat, maar de moed verloor hij zeker niet.

Dominique Leone is al vijf jaar voorzitter. Hij pompte ruim vijf miljoen euro in de ploeg, maar het resultaat bleef uit. Bergen zakte in mei 2005 al een keer uit de eerste klasse en is nu ook weer bedreigd. “De man kan geen belangrijke beslissingen nemen en hij vraagt iedereen om advies”, hoor je van insiders.

De voorbije twee weken blies Leone warm en koud over Riga. De ene dag mocht hij gaan, een andere moest hij blijven. Na Brugge hield hij hem de hand boven het hoofd, een week later gooide hij hem toch buiten. “Hij houdt van zijn spelers en zijn staf, reageert vaak te emotioneel.”

Administratief en commercieel heeft Leone een duidelijke visie: alles op de uitbouw van zijn stadion zetten en een stevige prijzenpolitiek voeren. Hij is ook niet te beroerd om burgemeester Elio Di Rupo onder druk te zetten. Na de periode Brio trok Di Rupo zich op het voetbalvlak wat terug. De stad kwam nog wel tussen in de uitbouw van het stadion, maar je zag hem niet meer zo vaak. Tot Leone dreigde zich terug te trekken als Di Rupo niet met meer steun over de brug kwam. Er volgde prompt een rondetafel waarin werd gezocht naar investeerders. De twee mannen vonden dat Bergen een ploeg in de eerste klasse moest hebben.

Sportieve cel

De rechterhand van Leone bij Bergen is Alain Lommers. Ook die ligt onder vuur. Lommers ruilde in 2003 een functie bij Sodexho voor de job van algemeen directeur bij Bergen, maar telt in de streek weinig vrienden. “Het is een Brusselaar die in de buurt van Edingen woont en dat ziet de Bergense gemeenschap niet zo graag”, legt een insider uit. Bergen blijft een provinciestadje, een vreemdeling is er nog een indringer.

Zijn tegenstanders vinden dat Lommers zich te veel inlaat met het sportieve en dat hij daarin te weinig referenties kan voorleggen. Jos Daerden had er indertijd al problemen mee: “Het is niet aan hem om mij te zeggen of ik al dan niet in 4-4-2 kan spelen.”

Soms is Lommers zelfs harder dan zijn directe baas. Toen het contract van IvanMilas moest worden verlengd, wilde Lommers maar één jaar extra geven. Tot Leone, in een vlaag van sentiment, zei: “Allez, Alain, geef hem twee jaar.” Waarna Milas anderhalf jaar niet meer speelde.

Het was ook Lommers die ‘uitlegde’ waarom Van Pyperzeele in zijn oude functie terugkeerde: “Ken jij andere technisch directeurs die vrij zijn op dit moment?” Van Pyperzeele is wél een man van de stad en houder van enkele goed draaiende cafés op de Grote Markt in Bergen. Onze insider voegt daaraan toe: “Van Pyperzeele staat dicht bij de politieke macht in de stad en dat kan de club gebruiken.” Kortom, je hebt hem beter als vriend dan als vijand. Alles wat hij al 50 jaar lang doet voor de club, doet hij uit liefde. En dus krijgt hij de voorkeur van Leone.

Maar hoe kan je met een halftijdse technisch directeur goeie zaken doen tijdens de mercato?

Onze insider: “In Bergen werken ze alleen maar op basis van cv, dvd en goeie relaties met spelersmakelaars. Normaal is dat niet, neen. Ze zoeken al twee maanden naar een spits die scoort en de enige piste die werd gevolgd, was die van Mohamed Dahmane. Jean-Paul Colonval werkte ook al op die manier.”

Colonval was de vorige technisch directeur. Hij hielp mee aan de promotie, maar gaf dit seizoen zijn ontslag, geraakt in zijn trots door de kritiek van de supporters. Intern was hij ook niet onbesproken, want de kleedkamer had geen vertrouwen in hem. “Voorbijgestreefd.”

Colonval probeerde iedereen ervan te overtuigen dat de transfers tijdens de vorige winterstop een succes waren. Adriano Duarte kon zich inderdaad opwerpen als vaste waarde, maar spelers als Christian Landu-Tubi of Daniel Wansi faalden.

Typerend voor het transferbeleid van de voorbije jaren. Vorig seizoen heette het nog dat dit kwam omdat men als kampioen in de tweede klasse onvoldoende tijd had gehad om de promotie voor te breiden. Dat excuus geldt nu niet meer.

Wie de club van nabij volgt, ontmoet ook geregeld Mario Leone, broer van. Als teammanager ‘het oog’ van de voorzitter. Als er iets in de kleedkamer gebeurt, haast de man zich naar de telefoon om dat te melden aan de voorzitter. Op die manier weet die wat er beweegt in en rond de club en wil hij de gieren die in de periode Brio graag rond de club cirkelden, op afstand houden. Vervelend gevolg: niemand vertrouwt Mario Leone nog.

En wat met de jeugd? Bergen is een club die aan- en verkoopt, met een weinig performante opleiding. Om dat te veranderen werd Christophe Dessy aangesteld. “Ik verdenk Leone ervan dat hij hem heeft aangesteld om grote schoonmaak te houden bij de jeugd”, zegt iemand die nauw betrokken is bij de jeugdopleiding. Dessy heeft de naam streng te zijn. Té streng. Maar voor Leone is dat een kwaliteit. De voorzitter houdt van mannen met regels.

Albert Cartier weet wat hem te doen staat … S

door stéphane vande velde