Het uur van de waarheid

HAPPYMESS van het prettig gestoorde collectief Compagnie Barbarie. © FRANKY VERDICKT
Els Van Steenberghe
Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

Wat is goed theater? Na deze week is dat niet langer een onmogelijke vraag.

‘De enige bescherming tegen de wereld is een grondige kennis ervan’, wist de Engelse filosoof John Locke. Daarom organiseert kunstencentrum Monty deze week Kennis is macht. De aanleiding van de avond is de hernieuwde belangstelling voor het intellect, voor parate kennis (in plaats van ‘internetwijsheid’) en de herwaardering van de orale traditie. Zestig topspecialisten uit diverse sectoren staan u gratis te woord. U schuift voor maximaal dertig minuten aan een tafeltje met een kenner aan. U kunt zo veel bollebozen spreken als de avond lang is. Regisseur en artistiek leider van het Toneelhuis Guy Cassiers vertegenwoordigt de podiumkunsten. Hij zal u verklappen wat goed theater is.

Een voorbeeld van goed theater is Zomergasten (2010), de chaotische, droogkomische enscenering van Maksim Gorki’s toneelstuk door het Antwerpse collectief STAN. De productie toont hun liefde voor repertoirestukken. Deze week gaat STAN in première met Oogst, een creatie die hun passie voor repertoire nog sterker uitstraalt. De idee voor Oogst ontstond in 2009. Toen vierden Jolente De Keersmaeker, Sara De Roo, Damiaan De Schrijver en Frank Vercruyssen het twintigjarige bestaan van hun collectief. Ze deden dat met twee theatermarathons die elk 24 uren duurden. Daarin speelden ze – geflankeerd door collega’s met wie ze de afgelopen twee decennia de toneelvloer deelden – fragmenten uit het toneelrepertoire. Ook bevriende muzikanten en dansers stonden mee op de scène. Die marathonervaring smaakte naar meer. Oogst is daarom een minimarathon. Per ‘oogstavond’ worden de STAN-leden vergezeld door enkele verrassingsgasten. Samen dansen en musiceren ze en vertolken ze teksten van onder meer Oscar Wilde, Harold Pinter, Anton Tsjechov en William Shakespeare. Of dat goed theater zal opleveren, leest u binnenkort. De tekstkeuze is alvast veelbelovend.

Voor wie ‘goed’ te gewoon is, raden we het ongewone Happymess ( ) van Compagnie Barbarie aan. Dit prettig gestoorde collectief bestaat uit zeven vrouwen. Deze overdosis oestrogeen zorgt voor geflipt theater waarmee de dolle dames door Vlaanderen reizen. In 2007 verbaasden ze met Underwasser wasserwasser. Een zotte, woordeloze voorstelling waarin ze zeven topzwemsters speelden. Ze lieten zich hierbij inspireren door Yaron Zilbermans documentaire Watermarks (2004) over acht Weense topzwemsters tijdens de (fascistische) jaren 1930. In 2009 onderzochten de dames het fenomeen van ‘het toerist willen zijn’ in Too far east is west. Nu, in Happymess, eisen ze het recht op om ongelukkig (en onwetend) te zijn. Voor hen geen kennis maar een zakdoek, graag.

INFO: WWW.MONTY.BE, WWW.STAN.BE EN WWW.COMPAGNIEBARBARIE.BE

Els Van Steenberghe

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content