Het zomert in voetballand

De zomerparade van het voetbal trekt zich op gang. Sport/Voetbalmagazine nestelde zich een week in het spoor van Antwerp, Club Brugge en KAA Gent – de drie Vlaamse clubs die straks (wellicht) Europees spelen. Een tocht door de provincie, van het veld naar de feesttent, begeleid door vals getoeter.

Het had een vraag voor een sportquiz kunnen zijn. Waar, wanneer en tegen wie speelde Royal Antwerp FC zijn laatste Europese match? Antwoord: op de Bosuil, op 19 juli 1997, tegen FC Lausanne-Sport (2-2). Er zaten amper tweeduizend supporters in de tribune, George Kessler was trainer, op het veld stonden kerels die iconen bij stamnummer één zouden worden: Wim Kiekens, Rudi Taeymans – Taeye USA! – en sluipschutter Darko Pivaljevic – voor eeuwig en altijd de King. Voorzitter Eddy Wauters leidde de club met ijzeren hand, met advocaat Paul Bistiauxals zijn trouwe luitenant. Het duo was echter vooral bezig met palliatieve zorgen. Op het einde van het seizoen degradeerde The Great Old.

Antwerp FC keerde nog even terug, maar het zorgenkind verdween opnieuw naar de krochten van het voetbal. Dertien seizoenen zelfs. De promotie naar 1A, 11 maart 2017, werd op de Bosuil als Bevrijdingsdag gevierd. Amper twee seizoenen erna mag stamnummer één opnieuw Europa in. Euforie? Voor even. Tot de club woensdagavond het afscheid van Jelle Van Damme – ‘een van de steunpilaren van de rood-witte verdediging en een voortrekker in de kleedkamer’ – aankondigde. ‘De club en de technische staf hebben ervoor gekozen om een andere richting uit te gaan.’

Lees: de club hield vast aan László Bölöni, met wie Van Damme al maanden niet meer door dezelfde deur kon. Luciano D’Onofrio probeerde de twee begin vorig seizoen te verzoenen, nadat de verdediger aan de kant werd gelaten en vervolgens op Instagram pittig reageerde (‘Stilte is het beste antwoord op een gek’). Meer dan een zakelijke relatie zat er echter nooit in. Een beslissing werd noodzakelijk. De leeftijd had Van Damme ingehaald, terwijl Bölöni twee seizoenen op rij een mooi rapport – achtste en vierde plaats – kon voorleggen. En toch: nog voor middernacht hadden meer dan zevenhonderd volgers op Facebook hun gal gespuwd. De teneur: Bölöni out, pro Van Damme! Op de Bosuil is het nooit rustig.

MAANDAG 17 JUNI

Sinds vorig jaar in de Ghelamco Arena ook niet. Een moeilijke start, een trainerswissel, goede maanden, kwalificatie voor de bekerfinale en dan weer een dip, op de valreep een play-off 1-ticket, maar na een miskleun in het Koning Boudewijnstadion en een schamele 10 op 30 geen Europees voetbal. Tijd voor een charmeoffensief, weten ze bij KAA Gent. En dus staat in de perszaal de champagne gekoeld. Gastheer Patrick Lips verwelkomt journalisten en fotografen, daarna volgen Michel Louwagie en T1 Jess Thorup, enkele minuten later komt ook opperhoofd Ivan De Witte binnengestapt. Er zijn nog rangen en standen in Gent.

De persconferentie wordt voor het eerst live gestreamd, zodat supporters ook thuis kunnen volgen, een initiatief dat de club dit seizoen nog een paar keer wil herhalen. Want beseft De Witte: ‘We moeten meer uit onze ivoren toren komen.’ De club wil meer luisteren naar zijn supporters en ‘de binding verstevigen’, want het ongenoegen tijdens ‘het hobbelige seizoen’ had ook de bestuurskamer bereikt. ‘Onze communicatieaanpak was niet goed.’ De voorzitter verbaasde zich over de berichten op de sociale media, waarin werd gespeculeerd over de toekomst van de Deense T1, die pas in oktober aan boord gehaald was. ‘Hij heeft een contract ( voor nog twee seizoenen, nvdr) en we hadden al lang beslist dat we met Jess zouden doorgaan.’ De Witte proefde vooral veel goesting bij zijn coach.

’s Morgens had Thorup in Oostakker zijn eerste training van het seizoen geleid. Zonder Yannick Thoelen en Stallone Limbombe, beiden naar de B-kern gestuurd, en Birger Verstraete, voor om en bij de 3,5 miljoen euro naar 1. FC Köln. Inherent aan het Gentse businessmodel: talent opsporen en met winst doorverkopen. Daarvoor rekenen De Witte en Louwagie (nog meer) op sportmanager Peter Verbeke, vorig jaar in oktober weggeplukt bij Club Brugge, waar hij de scouting coördineerde.

‘Als een speler vertrekt, zoals Verstraete, dan heeft Peter namen van alternatieven klaar’, vertelde Louwagie, sinds jaar en dag leider van het internationale koophuis. Hij benadrukte dat niet iedereen te koop is. De voorbije maanden was er nochtans interesse voor Jonathan David en Giorgi Tsjakvetadze, door L’Équipe op plaats 32 en 47 in de lijst van 50 beste jongeren (U20) in Europa gezet. Louwagie zal echter niet overstag gaan. ‘Zelfs niet voor 25 miljoen. Of meer.’ (z ie kaderstuk)

Door de Afrika Cup en de Copa América draait de transfermolen overal traag, maar toch strikten de Buffalo’s al drie nieuwelingen: centrale verdediger Jan Van den Bergh (KFCO Beerschot, 24 jaar), en de rechterflankverdedigers Reuben Yem (AS Trencin, Nigeriaan, 21 jaar) en Alessio Castro-Montes (KAS Eupen, 22 jaar). Ook Mikael Lustig, einde contract bij Celtic en 75 interlands met Zweden op de teller, staat hoog op het Gentse verlanglijstje. Die transfer (tot 2022) wordt later op de week met succes afgerond. Nóg een rechterflankverdediger, al werd de 32-jarige Zweed de voorbije seizoenen ook geregeld in het centrum van de defensie uitgespeeld.

Het kwartet illustreert het pad dat KAA Gent de volgende seizoenen wil bewandelen. Een mix van jonge beloften en ervaren spelers, weggeplukt bij ‘de Belgische top of in het buitenland.’ En, zoals de T1 later zou benadrukken: vier verdedigers. ‘We moeten absoluut minder goals incasseren.’ Hij had de statistieken goed bestudeerd. KRC Genk en Club Brugge slikten in de reguliere competitie 31 en 32 doelpunten, zijn team… 45, als pas tiende beste defensie. ‘Een clean sheet is belangrijker dan zelf scoren.’

De ambitie van de club? Thorup: ‘Derde plaats en opnieuw de bekerfinale halen.’ De voorzitter hoopt op een vijfde opeenvolgende Europese campagne -, maar daarvoor is het wachten op een beslissing van het BAS. ‘Wat er ook beslist wordt, we zullen er ons bij neerleggen. Maar het zou een onverwachte meevaller zijn.’

Champagne! Terwijl de T1 nog eens iedereen breed glimlachend de hand schudt en Michel Louwagie met een stapel papieren onder de arm naar zijn bureau trekt, blijft Ivan De Witte nog even hangen. Enkele glazen belanden op het dikke tapijt, maar als scherven geluk brengen, dan is het seizoen in Gent goed ingezet.

DINSDAG 18 JUNI

Overal in het land worden spelers door een testbatterij gejaagd. En dat kan, weten ze bij Club Brugge, mooie beeldjes opleveren. ClubTV staat voor de blijde intrede van Philippe Clement op de parking van het Belfius Basecamp in Westkapelle, filmt zijn knuffel met Clinton Mata en Ruud Vormer en trekt mee naar de grote indoorhal en het AZ Sint-Jan. Spelers worden gemeten en gewogen, het vetpercentage wordt bepaald en er wordt bloed geprikt. Ze springen ver en hoog, ze rekken, ze trekken en ze duwen met gewichten, op de loopband staat de hatelijke maximale inspanningstest op het programma. ‘De kilootjes van de vakantie eraf rennen, niet Ritsie?’ lacht de geblondeerde Stefano Denswil naar Mats Rits. Vermakelijke televisie voor een supporter, die eerder al een virtuele rondleiding in het nieuwe oefencomplex kreeg. ‘En we zullen ook onze oefenwedstrijden live streamen’, belooft communicatiemanager Kirsten Willem.

Ook de eerste training van KAA Gent kreeg al een plaats in de virtuele wereld. ‘De eerste goal van het nieuwe seizoen komt op naam van Philip Azango! Steal van Jan Van den Bergh, snelle omschakeling via Sylla en bingo! Dat er nog veel mogen volgen dit seizoen!’ De binding met de fans nog verstevigen, elke dag weer.

In Deurne is er bij Antwerp op dat vlak nog werk aan de winkel. De sportieve heropstanding werd twee jaar geleden ingezet, naast het veld is de herstructurering nog in volle gang. En dat heeft, zeker na het vertrek van communicatiemanager Hilde Van Malderen, gevolgen voor het contact met de supporters. Wanneer de trainingen starten is op de officiële website niet meteen te vinden. En dat stamnummer één zondagmorgen oefent in Brasschaat, flitst pas op dinsdagavond op royalantwerpfc.be en de Facebookpagina van de club. Veel te laat.

‘We staan organisatorisch nog niet waar echte topteams staan, dat doe je stap voor stap’, zei Dimitri Huygen, Business en Communication Manager, onlangs aan Gazet van Antwerpen, nadat de club ook afscheid had genomen van zijn beloftecoach ( Luis Norton de Matos is vervangen door Gill Swerts), een sales manager en de coördinator voor de ticketing.

DONDERDAG 20 JUNI

Een dag na de Europese loting ( zie kaderstuk) niets dan tevreden gezichten op de Bosuil, waar de zon op de glazen façade ketst. We moeten denken aan de woorden van Erik Van Looy, van goed twee jaar geleden, toen de nieuwe Tribune 1 bijna was afgewerkt. ‘Als ik in het stadion naar de werken kijk, dan denk ik soms: gebeurt het nu echt? Na dertien jaar miserie, waarin we het licht aan het einde van de tunnel niet meer zagen, zijn we plots aan het bouwen. Ik kan het nog niet geloven, maar het is waar.’

En straks wordt verder gewerkt. De vroegere Tribune 4, met sinds begin de jaren negentig meer dan negenhonderd binnenseats, wordt nog dit seizoen verbouwd tot een jeugdcomplex met zittribunes. Tegen het seizoen 2020/21 zouden ook Tribune 2 (sfeer) en 3 (familie) afgebroken, heropgebouwd en met elkaar verbonden moeten worden.

Terwijl ook de spelers van The Great Old door de mangel worden gehaald, staat een lange rij aan de Ticket Corner. De affiches die op de sociale mediakanalen passeerden, speelden ook nu weer in op het samenhorigheidsgevoel bij de oudste club van het land. Verleng je abonnement op straffe verhalen. Verleng je abonnement op het grootste koor van ’t stad. Verleng je abonnement op familietradities.

Het is drukker dan de voorbije dagen, want straks hopen de supporters nog een glimp van de eerste veldtraining mee te pakken. ‘Ze zijn hier ergens’, kraait een puber, die op zijn smartphone enkele foto’s van de fysieke testen laat zien aan zijn vader. ‘Wachten, meniër. ‘k Ston ier al een eur te schildere, mor we kloage nie. Das giën avans‘, klinkt het bij een oudere man, die zich ook gedwee laat fotograferen. Een nieuwigheidje: wie een abonnement wil moet verplicht in de fotodatabase van de club, zodat Antwerp met de politie eventuele amokmakers sneller kan opsporen. En, in sommige gevallen, de schade op daders kan verhalen of boetes kan terugvorderen.

Het is vijf uur in de namiddag en de rijen worden steeds langer. Sommigen gaan een kijkje nemen op het hoofdveld. Heilige Grond. Onbereikbaar. En vorig seizoen uitgeroepen tot beste grasmat van het land. Dankzij een trio greenkeepers – Tim, Kris en Pieter – die voor de vele uren zaaien en maaien beloond worden met een tripje naar de koninklijke grasmat van Real Madrid.

Zestien, meer spelers zijn er niet op de eerste veldtraining van het seizoen. Een korte sessie op het gras, gevolgd door een duurloop van veertig minuten in Gemeentepark Bremweide. Lopen! Mochten de spelers het al vergeten zijn, de voorbereiding zal ook dit seizoen fysiek loodzwaar zijn.

Sinan Bolat kreeg na interlands met Turkije nog even vrij, Jonathan Bolingi zit met Congo op de Afrika Cup, Dieumerci Mbokani en Ivo Rodrigues worden pas maandag verwacht, het contract met William Owusu werd niet verlengd en David Simão is rond met AEK Athene. Didier Lamkel Zé is er ook niet. De jonge Kameroener is boos omdat hij nog geen verbeterd contract kreeg. En hij speelt het hard. ’s Morgens postte hij nog een filmpje vanuit Nice, waar hij zichzelf op enkele extra vakantiedagen trakteerde. Een linke situatie. Na de training komt Bölöni nog even langs. ‘We hebben in elke linie nog spelers nodig. En vooral Belgen’, is hij duidelijk. Of toch niet: onlangs tekende Li Haroan, een Chinees, een contract voor één seizoen, en de enige tester – Joé Kobo (SM Caen) – is een Fransman… En een persoonlijke vriend van Kylian Mbappé.

VRIJDAG 21 JUNI

Het Belfius Basecamp in Westkapelle, deelgemeente van Knokke-Heist, opent zijn deuren. Of nog niet helemaal. De verzamelde pers mag langs een van de vier oefenterreinen de eerste training volgen, supporters zijn nog niet welkom. En dat zal wellicht ook de volgende dagen, tijdens de werkzaamheden, zo blijven. Aan de hoeken van het nieuwe oefencomplex staan stewards, maar de grote open ruimte is amper te ‘bewaken’. Wanneer Philippe Clement ( zie kaderstuk) op enkele afwerkingsvormen traint, staan een handvol fans in de buurt van het doel. Het mag.

In september gingen de eerste betonbalken in de natte kleigrond, geen tien maanden later worden in het grote gebouw de laatste details ingevuld. De hotelkamers wachten op hun eerste slapers, de fitnessruimte en de grote ovalen kleedkamer – oogcontact! – zijn al volop in gebruik, in de kantoren zoekt iedereen nog zijn weg. ‘Twaalfduizend stappen op één dag’, zegt een medewerker. En ook daar enkele nieuwe gezichten. De bekendste is Katrien Meire, 34 frisse lentes, in het verleden bij Charlton Athletic en Sheffield Wednesday Chief Executive. Bij Club wordt ze de nieuwe C(hief) O(peration) O(fficer), de operationeel directeur.

Aan de muur, groot in het blauw en zwart: No Sweat, No Glory. Een ecoweetje: het regenwater wordt via het dak gerecupereerd en gebruikt om de terreinen te bewateren. En straks wordt op de site ook een padelterrein neergepoot. Binnen enkele weken komen ook de beloften en de U18 naar Westkapelle, voor de jongere spelers die rond het Jan Breydelstadion worden opgeleid moet het Belfius Basecamp halen een doel zijn.

Stipt om tien uur stapt de T1 op het veld, spelers hebben net de opwarming op het kunstgras in de grote indoorhal (40×50 meter) achter de rug. Stefano Denswil, Thibaut Vlietinck en Dennis – met neusmasker en nieuwe coupe – houden het op enkele rondjes, de 23 andere spelers beginnen aan de eerste spelvorm van de dag. ‘ Two touches!’ De stem van Clement klinkt nog wat schor, maar hij staat er middenin. Observeren, kijken hoe de zeven jonge beloften – vijf tekenden een verlengd contract – zich in de groep integreren. Saulo Decarli (Bochum) en Wesley zijn er niet meer bij – voor 25 miljoen euro aan Aston Villa verkocht -, de Ivoriaanse nieuwkomer Odilon Kossounou jaagt bij een trap naar het doel bijna de eerste bal uit het oefencomplex. Na een uur en drie kwartier mag iedereen naar binnen.

De ambitie van Clubs nieuwe T1? ‘De titel, zoals nog een paar clubs, en de groepsfase van de Champions League halen.’ Niet vanzelfsprekend. Op weg naar het kampioenenbal liggen twee voorrondes en enkele zware obstakels – Porto, Dynamo Kiev, Basel, Olympiakos, Krasnodar, Basaksehir, PSV, Viktoria Plzen… Eén voordeel: zelfs in het slechtste scenario ligt het ticket voor de Europa Leaguepoules klaar.

Net geen zestig kilometer landinwaarts begint KAA Gent aan zijn oefencampagne. De tegenstander is Koninklijke Racing Club Gent – de Ratjes -, dat ook dit seizoen in de tweede amateurliga speelt. De kortste verplaatsing van het seizoen, amper driehonderd meter in vogelvlucht van het oefencomplex naar het PGB Stadion. Tien euro voor een staanplaats, een zitje kost het dubbele. ‘ Nen topmats. Gent Sport! Allemoale Tupe te Goare!‘

De eerste officiële Gentse derby werd gespeeld in… 1904, in tweede klasse, exact tien jaar erna troffen de twee clubs elkaar op het hoogste niveau. De laatste derby’s in eerste werden gespeeld in 1953, toen ze nog als Royal Racing Club de Gand en ARA La Gantoise door het leven gingen. Wie volgens de lokale kroniekschrijver de ploeg van ’t stad is? De Ratjes wonnen twintig van de veertig officiële confrontaties, de Buffalo’s slechts dertien. Onomkeerbaar.

De dug-out van het amateurclubje is veel te klein voor de technische staf van de bezoekers. Peter Balette (T2) en keepertrainer Francky Vandendriessche bleven aan boord, de twee T3’s zijn ‘nieuw’: Frédéric Dupré werd uit de Gentse jeugdopleiding gevist, fysiektrainer Gino Caen werkte eerder al in Kortrijk, Oostende en Anderlecht. Gertjan De Mets, ex-speler van onder andere Club Brugge en Kortrijk, is de nieuwe videoanalist.

‘We zullen dit jaar meer op details werken’, belooft Jess Thorup. Thomas Matton zal twee tot drie namiddagen per week de traptechniek van de spelers bijschaven, de club zoekt nog een spitsentrainer en tijdens het seizoen wil de Deen geregeld een beroep doen op twee oude bekenden van zijn periode bij Midtjylland: de Poolse traptechniektrainer Bartek Sylwestrzak en Thomas Grønnemark – Throw-in Thomas -, inworptrainer bij Liverpool.

Michel Louwagie heeft woord gehouden: Peter Verbeke had na het vertrek van Birger Verstraete een naam klaar: in de namiddag tekende Elisha Owusu voor vier seizoenen. De 21-jarige Fransman werd opgeleid bij Olympique Lyonnais en speelde zich vorig seizoen in de kijker bij Sochaux (Ligue 2). ‘Een moderne defensieve middenvelder die agressief verdedigt en over een groot loopvermogen beschikt’, weet Verbeke. Hij komt nog niet in actie. De anderen eigenlijk ook niet… De goals van Vadis Odjidja en Al Masude – een van de vele jongeren op het veld – zijn de schaarse hoogtepunten in een wedstrijd zonder tempo en met veel slordigheden. De volgende dagen staan nog matchen tegen Zelzate, Merelbeke en Dikkelvenne op het menu. Voor de betaalde voetballer lijkt het op scrabbelen met dyslectici, marketeers noemen dat klantenbinding.

ZONDAG 23 JUNI

Louis De Winterstadion, Gemeentepark, 2930 Brasschaat. Een pareltje. Oase van rust, verscholen in het groen. Naast het stadion schittert de schietstand van de plaatselijke wipschuttersclub in de ochtendzon, de velden van Petanqueclub Hemelhof liggen er onberispelijk bij. Jeu de boules is weer hip. Het moet een hoogdag worden voor KFC Brasschaat, een tweedeprovincialer. En een heksenketel, zoals elk jaar met de komst van stamnummer één.

De gemeente is exclusief, van het duurste dat België te bieden heeft, maar het voetbal is een stuk goedkoper dan in Oostakker. Precies de helft van de prijs – vijf euro tot zestien jaar, tien euro voor volwassenen -, tenzij het iets exclusiever mag. Want ook hier moet de kassa rinkelen. Om 9.30 uur stonden de eerste vipgasten aan het luxebuffet. Verse fruitsla, yoghurt, charcuterie, kaas, spek en ei, muesli, pistolets en croissants, koffiekoeken, drank (fruitsap, wijn, cava, bier, frisdrank) en koffie of thee. Kostprijs: 75 euro per kop, voor kinderen slechts 25 euro. En ze krijgen er nog een springkasteel bovenop.

De sfeer lijkt op een verjaardagsbarbecue, inclusief de zatte nonkel. Een aperitiefje onder de bomen, wat bijpraten, een braadworst, voetbal kijken. Gezellig. En warm. Net geen 30 graden. Ook hier veel jonge beloften op het veld, van wie er twee opvallen: de 21-jarige Oekraïner Yehor Nazaryna schildert een assist tot bij Abdoulaye Seck en legt even later zelf de 0-3-eindstand vast, tussenin had Ruben Geeraerts – 17 pas – fraai binnengekopt. Minpunt: Daniel Opare wordt nog in de eerste helft, met een knieblessure, van het veld geholpen.

Iets meer dan honderd kilometer westwaarts, in een deelgemeente van Knokke-Heist, kreunt een medewerker van KFC Heist onder de zon én de stress die het jaarlijkse bezoek van Club Brugge met zich meebrengt. ‘De bus is op komst! Pas op, de bus is daar! Komaan jongens, de bus…’ Dat de bus daar is! Het is, zoals elk jaar, druk in Stadion De Taeye. Een pak weekendtoeristen breit nog enkele uurtjes extra aan het verblijf in de badstad, met wat geluk ontlopen ze straks ook de files.

In het stadion, op wandelafstand van de duinen, neemt de geur van gebakken ui en hamburgers de zilte zeelucht over. Tweeduizend toeschouwers, schat een steward. De zon speelt verstoppertje achter de wolken, maar het blijft broeierig heet. Achter het doel dendert de trein van Brugge naar Knokke voorbij, een plezante treinbestuurder zoekt met zijn luide claxon de aandacht. En de trompettist is er ook. Een beginner. Het applaus na elke poging is aandoenlijk.

‘Kijk, ze zijn daar!’, kraait een kleine, terwijl de spelers aan de opwarming beginnen. ‘Waar is de Hans?’ Een steekspel tussen de supporters. Hans Vanaken en Brandon Mechele sluiten pas op het oefenkamp in Garderen, begin juli, aan. Ook Marvelous Nakamba en Krépin Diatta (Afrika Cup), en het duo Dion Cools– Siebe Schrijvers (EK met de U21) is nog enkele dagen vakantie gegund. ‘Weinig nieuwe!’ We horen het verschillende keren. Club en zijn trainer willen er graag Nana Ampomah bij, maar Waasland-Beveren gaapt nog te wijd. ‘Er zullen nog spelers bij komen, maar ik verwacht geen gróte veranderingen meer in de groep’, zegt Philippe Clement. Tenzij er nog spelers, van het kaliber Nakamba of Dennis, vertrekken.

In de eerste helft breit Clement verder op de 3-5-2 van zijn voorganger (‘Dat willen we niet zomaar weggooien’), na de rust wordt dat een 4-3-3. ‘We moeten de beide systemen kunnen spelen.’ Het wordt opnieuw een doelpuntenkermis. 1-9. De doelpunten: op naam van Thomas Van den Keybus, Danjuma, Eric Appiah, Brendan Schoonbaert en Cyril Ngonge. Charles De Ketelaere, een geboren Bruggeling, mikt twee keer perfect in de kruising. Maar de twee goals van Jelle Vossen krijgen het meeste applaus. Amper gespeeld, maar o zo populair. ‘Jelle! Jelle!’ Ook opvallend: Heist had tegen Club nog nooit gescoord, Diego Bragard tekende voor de primeur. In ruil voor drie vaten bier mocht hij de penalty omzetten…

Club Brugge in de provincie, het blijft een happening voor al wie van blauw en zwart houdt. Vijftigers in een voetbalshirt, niemand die er nog van opkijkt. Het is opnieuw mooi geweest. Adieu en tot volgend jaar. De trompettist laat zich nog eens horen. Na zijn valse getoeter roepen er enkelen ‘olé!’

De zomer is in voetballand.