In amper twee jaar tijd van de Belgische tweede klasse naar een vaste stek in de Premier League en de nationale ploeg. Weinig voetballers die zo rap naar de top doorstootten als Simon Mignolet (23), de keeper van Sunderland Association Football Club. Reconstructie van een blitzcarrière.

Brustem, begin jaren negentig. Naast het huis van Stefaan Mignolet en Bernadette Stippelmans ravotten de negenjarige Wouter en zijn vier jaar jongere broer Simon op een weide die hun ouders speciaal voor hen huren. Op het kort gemaaide gras staat een voetbalgoal, door oom en buurman Fritz Geerts uitgegraven op het terrein van VV Wellen, dat zonevreemd verklaard is. Hier, in de Brandhoutstraat van het ‘Mooiste dorp van Haspengouw’, kiemt het voetbaltalent van Simon Mignolet, die niet veel later bij de duiveltjes van VV Brustem Centrum begint. Na drie jaar trekt hij naar KSK Tongeren, bekend om zijn goede jeugdopleiding. Maar omdat het seizoen erna het lidgeld vervijfvoudigt, verhuist Mignolet opnieuw, naar Sint-Truiden, waar hij bij de cadetten door zijn grote gestalte als verdediger of verdedigende middenvelder uitgespeeld wordt.

Door rugproblemen – Mignolet groeit te rap – moet hij zijn loopwijze aanpassen, waardoor hij nauwelijks vooruit raakt. “Om zijn lenigheid te verbeteren, liet ik hem een keer per week keeperstrainingen volgen bij Sporting Aalst ( bij Sint-Truiden, nvdr)”, vertelt vader Stefaan. “Omdat Sint-Truiden hem door zijn fysieke problemen na drie jaar aan de kant schoof, begon hij in Aalst als doelman. Na amper twee maanden trainen onder Rudi Vanrusselt stond Simon al in de Limburgse selectie en na een jaar klopte Sint-Truiden weer aan de deur. Geen gemakkelijke beslissing, aangezien ze hem als huisvuil op de straat gezet hadden, maar Simon was te goed om bij Aalst te blijven.”

Na twee jaar bij de scholieren en de UEFA’s van Sint-Truiden, begint de 18-jarige Mignolet – ondanks een aanbieding van PSV – in het seizoen 2006/07 in de A-kern als derde doelman. Op het einde van dat seizoen staat de Brustemnaar in twee matchen zonder inzet, thuis tegen AA Gent en op KSV Roeselare, voor het eerst onder de lat en het seizoen erop, 2007/08, start Mignolet als tweede keeper na Frank Boeckx.

Na een 0 op 21 moet die echter zijn plaats afstaan. Poll Peters, toenmalig keeperstrainer: “Frank had tegen Cercle Brugge én in een belofte-interland vijf goals geïncasseerd en had bovendien zijn auto perte totale gereden. Simon rook zijn kans. In een schietoefening op training pakte hij de ene bal na de andere. ‘Wanneer gaat hij er een binnenlaten?’, vroeg Peter Delorge. ‘Als hij moe wordt zeker?’, antwoordde ik. ‘Wanneer zal dat zijn?’ ‘Dat weet ik niet.’ En dan waren we al twintig minuten bezig … Het was hét moment om hem te brengen.”

De 19-jarige Mignolet moet zich tegen Zulte Waregem al na drie minuten omdraaien. Een afgeweken schot, tekenend voor het desastreuze seizoen van Sint-Truiden, dat na veertien jaar in de hoogste klasse weer naar tweede degradeert. Fritz Geerts: “Te weinig kwaliteit, geen vertrouwen … Moeilijk voor een jonge gast om dan je draai te vinden, ook omdat Simon in een schietkraam terechtkwam. Hij heeft niet veel punten gepakt, maar had ook weinig schuld aan de vele nederlagen.”

Vader Stefaan: “Zijn enige blunder was in de zespuntenwedstrijd tegen KSV Roeselare, toen hij een vrijschop van Koen De Vleeschauwer loste en Kenny Thompson kon binnentikken. De kritiek van de supporters was striemend. Simon zat die week héél diep, elke dag moesten we op hem inpraten. Niet zonder resultaat: 2-3-winst op AA Gent en vooral een match zonder fouten. Gelukkig, want als het in Gent was misgelopen … Die match was misschien wel de belangrijkste uit zijn carrière.”

Weg bij Sint-Truiden?

Na de degradatie is er binnen de club echter twijfel over Mignolet. Stefaan: “Er was zelfs sprake dat hij moest vertrekken en dat Frédéric Herpoel of een Zwitserse keeper zou komen. Simon schermde zelf met interesse van Bergen en Tubeke, maar wilde bij Sint-Truiden blijven, omdat hij zijn studie politieke en sociale wetenschappen in Leuven wilde voorzetten.” Het is uiteindelijk Guido Brepoels, de nieuwe trainer die overkwam van KSVK United Overpelt-Lommel én in zijn zog keeper Tom Muyters meenam, die aandringt om Mignolet te houden. “Een streekjongen, een trainingsbeest, intelligent én talentvol. Waarom zou je die laten vertrekken?”, zegt Brepoels. “Nochtans was iedereen ervan overtuigd dat hij Muyters zou laten spelen”, aldus Stefaan. “Maar Simon maakte in de voorbereiding zo veel indruk dat Guido niet naast hem kon kijken.”

Meteen wordt duidelijk dat Mignolet veel aan vertrouwen gewonnen heeft. Poll Peters: “Toen Simon als een van de eerste spelers een tegenstander moest analyseren – een gewoonte van Brepoels – maakte hij grote indruk op zijn teammaats door zijn uitstraling en de tactische zaken die hij aanhaalde. Alsof hij al tien jaar trainer was.”

Ook op het veld gooit de Brustemnaar hoge ogen. Samen met topschutter Ibrahima Sidibe is hij de drijvende kracht achter de titel in tweede klasse. “Simon heeft toen zeker tien à vijftien punten gepakt”, zegt ploegmaat Giel Deferm. “Hij moest nochtans niet veel werk opknappen, maar als het moest, dan stond hij er. Ik herinner me vooral twee fe-no-me-na-le handreflexen tegen Antwerp en Namen.”

Ook Poll Peters was geïmponeerd: “Na sommige reddingen dacht ik: dit is niet normaal. Toen al had Simon drie superkwaliteiten: een fenomenale reflex, onklopbaar één tegen één en bijzonder sterk in de lucht.” Volgens manager Guy Vandersmissen was het eerste jaar in de hoogste klasse en het kampioensseizoen in tweede cruciaal voor Mignolets ontwikkeling. “In eerste kreeg hij veel werk in het zestienmetergebied, in tweede speelde Sint-Truiden ver van het doel, moest hij meevoetballen en negentig minuten lang geconcentreerd zijn. De ervaring van die verschillende speelwijzen heeft hij meegenomen naar zijn tweede seizoen in eerste.”

Dat seizoen, 2009/10, vervangt Jos Beckx, de keeperstrainer die bij Racing Genk Thibaut Courtois kneedde, Poll Peters. “Simons trainingen waren indrukwekkend. Een grote werkijver ook, niets was hem te veel.” Vooral in afwerkingsvormen etaleert Mignolet zijn klasse. “Van de twintig ballen pakte hij er zeventien of achttien”, vertelt ploegmaat en boezemvriend Peter Delorge. “We werden soms radeloos, want je mocht pas douchen als je kon scoren. Sommigen hebben lang moeten wachten hoor. Dat vond Simon heel leuk, zeker als ik aan de beurt was.” ( lacht)

Gestopte penalty

Voor Sint-Truiden start de terugkeer in eerste met een onverhoopt 2-2-gelijkspel in Standard. Alweer is Mignolet de held, want in de slotminuut stopt hij een penalty van Axel Witsel. Een enorme boost voor het vertrouwen van de Truiense keeper, die op maandag meteen te gast is in Extra Time. Vader Stefaan: “Al die persbelangstelling verbaasde hem: ‘Als ik die penalty niet gestopt had, dan was ik nog altijd dezelfde Simon hoor …'”

Het sprookje van Sint-Truiden blijft duren: op 12 september komen de Kanaries, na 2-1-winst tegen Anderlecht, voor het eerst in 44 jaar aan de leiding van de hoogste klasse. Een week later winnen ze weer, tegen KV Kortrijk (0-1), met Mignolet in een glansrol. Karim Belhocine trekt de haren uit het hoofd als de bezoekende keeper in de 85e minuut met een zoveelste sublieme redding zijn kopbal uit het doel slaat. Georges Leekens, toen nog trainer van KVK, na de match: “Mignolet pakt hier in zijn eentje zes punten.” STVV-voorzitter Roland Duchâtelet: “We hebben de beste doelman van het land!”

Hoewel Sint-Truiden plots de pedalen verliest – het behaalt amper vijf op dertig, waaronder zeven nederlagen op een rij – blijft Mignolet, nog altijd maar 21, een hoog niveau halen. Onder meer in Charleroi (0-0), begin december, behoedt hij zijn ploeg met verscheidene mirakelsaves voor een zware nederlaag. Pas een week later, thuis tegen KV Kortrijk, laat de Limburgse doelman zich voor het eerst op een zware fout betrappen, wanneer hij een corner uit zijn handen laat glippen en Leon Benko makkelijk kan binnentrappen. Fritz Geerts: “Op dat moment zei ik: nú zul je zien hoe sterk Simon is. Een kwartier later kapte hij ijzig kalm een aanvaller uit. Die blunder had hij al uit zijn hoofd gezet.” Vader Stefaan: “Twee jaar ervoor belandde hij na zijn fout tegen Roeselare in een diepe put, maar na de match tegen Kortrijk rechtte hij meteen de rug. De kritiek in de pers liet hem koud. Toen zag je dat hij rijper geworden was.”

“Ik had vaak het gevoel: laat ze maar trappen, Simon pakt ze toch”, vertelt coach Guido Brepoels. “Hét moment is de match op Anderlecht, begin februari. In de 89e minuut kwamen we met 1-2 voor. Bloedstollend, maar in de slotminuten plukte Simon de bal aan de tweede paal autoritair uit de lucht, hoog boven Romelu Lukaku. Als je dát op zo’n moment durft en kúnt, dan ben je een topkeeper.”

Dat hebben ook heel wat buitenlandse clubs opgemerkt, want scouts van PSV, Lille, Sunderland, Twente, Utrecht, Udinese en Valen- ciennes zitten bijna wekelijks in de tribune. “Simon bleef daar opvallend rustig onder”, herinnert Peter Delorge zich. “Zijn ploegmaats waren zelfs meer bezig met zijn transfer dan hij. Hij moest óns kalmeren, want wij waren gek van hem, zeker omdat hij zich niet als vedette gedroeg. Simon is uitzonderlijk omdat hij zo gewoon is.”

Niet naar PSV

Al tijdens het najaar van 2009 is er concrete interesse van Sunderland AFC, dat getipt werd door Nico Vaesen, de Limburgse ex-doelman die voor het makelaarskantoor StarFactory de contacten in Engeland onderhoudt en bij Birmingham City een aantal jaren onder Sunderlandmanager Steve Bruce speelde. Verschillende keren zien de vaste Europese scout van The Black Cats én kee-perstrainer Nigel Spink Mignolet aan het werk. Vaesen: “In die supermatch op Charleroi deed Spink al na een halfuur zijn map dicht. ‘Ik heb genoeg gezien …'”

Sunderland bindt de strijd aan met PSV, maar hoeft niet veel moeite te doen om Mignolet, die al van jongs af van de Premier League droomt, te overtuigen. Vader Stefaan: “Natuurlijk hadden wij als ouders liever dat Simon voor PSV – amper een uurtje rijden – koos. We vroegen ons af of hij het wel zou redden in het noorden van Engeland, want tot vorige zomer moest hij thuis alleen slapen en eten, hé. Toen Simon het nieuws vertelde, was dat een schok, maar we hebben meteen gezegd dat we hem honderd procent zouden steunen.”

Begin juni 2010 is de deal rond. Sint-Truiden krijgt anderhalf miljoen euro voor Mignolet, die een contract voor vijf seizoenen tekent. “Simon besefte dat hij de strijd moest aangaan met Craig Gordon, de Schotse keeper voor wie Sunderland in 2007 ruim tien miljoen euro betaald had”, zegt Guy Vandersmissen. “Maar we wisten ook dat Gordon heel blessuregevoelig is. Vroeg of laat zou Simon zijn kans krijgen.”

Het werd vroeg, want nog voor de eerste oefenmatch breekt Gordon zijn arm. “De club heeft toen getwijfeld of ze nog een keeper zouden halen”, vertelt Nico Vaesen. “Steve Bruce wilde Simon niet verbranden door hem té vroeg te brengen.” Die twijfel ebt echter weg wanneer Mignolet Bruce overtuigt in oefenmatchen tegen Benfica, Hoffenheim en Leicester City.

Held tegen Manchester City

Op zaterdag 14 augustus maakt de Limburger zijn debuut in de Premier League tegen Birmingham. Ondanks twee tegendoelpunten (2-2) wordt de Brustemnaar uitgeroepen tot ‘Man van de match’. Twee weken later behalen TheBlack Cats hun eerste zege van het seizoen: 1-0 tegen Manchester City. Mignolet speelt zich in de kijker met een wereldreflex op een poging van Emmanuel Adebayor, kort voor affluiten. Terwijl de Togolees naar het hoofd grijpt, stapt Vincent Kompany op zijn Belgische landgenoot af: “Waarom laat je die bal niet gewoon binnen?”

In de volgende thuismatch tegen Arsenal slikt Big Si een van de domste goals uit zijn carrière. Anton Ferdinand knalt bij het uitverdedigen domweg tegen Cesc Fàbregas, waardoor de bal met een boog van ruim veertig meter over Mignolet in doel verdwijnt. “Nu sta ik zeker op YouTube. Zo’n pietgoal krijg ik nooit meer binnen”, lacht hij groen na de match. Belangrijker is dat hij een punt voor zijn ploeg redt (1-1) door met wuivende armen Tomás Rosicky te intimideren waardoor de Tsjech een penalty over knalt. “Met dank aan Jos Beckx, die mij die Dudekbeweging geleerd heeft.”

Mignolet blijft de goede prestaties aaneenrijgen – onder meer drie opeenvolgende clean sheets – en houdt zelfs de opnieuw fitte Gordon op de bank. Eind oktober incasseert hij echter een ferme uppercut na 5-1-verlies tegen Newcastle United. Veel heeft de Brustemnaar zich nochtans niet te verwijten, want met twee supersaves behoedt hij zijn ploeg voor een nog grotere afstraffing. Ondanks het zware verlies weigert Steve Bruce meteen een knieval te doen. Hij posteert Mignolet nog een wedstrijd (2-0-winst tegen Stoke City) in het doel en haalt Gordon pas de week erna, voor de uitmatch op Tottenham, weer van de bank.

Bruce geeft zijn jonge keeper een duidelijke uitleg. Vader Stefaan: “Sunderland had voor Gordon meer dan tien miljoen euro betaald en wilde hem weer in de etalage zetten. Simon wist dat het niet met zijn prestaties te maken had en apprecieerde dat Bruce geen smoesje verzon. Hij was ontgoocheld, maar zei dat hij er alles aan zou doen om hem weer van gedachten te doen veranderen.”

Compliment van Wenger

Gordons terugkeer loopt echter niet gesmeerd. Hij sukkelt met zijn knie, waardoor Mignolet eind februari tegen Everton, na bijna vier maanden op de bank, weer onder de lat staat. Zijn comeback draait uit op een 2-0-verlies, maar de week erna beleeft Big Si een absoluut hoogtepunt wanneer hij, een dag voor zijn 23e verjaardag, in een vol Emirates Stadium Arsenal met enkele puike reddingen op 0-0 houdt. Nico Vaesen: “Ervoor had Simon al de harten van de Sunderlandsupporters veroverd, maar nu kende heel Engeland hem, want de match werd uitgezonden op Sky TV. Zelfs Arsène Wenger gaf hem een compliment.” Steve Bruce en keeperstrainer Nigel Spink gaan nog een stapje verder: “Jammer dat Simon geen Engelsman is, want dan zou hij zeker in aanmerking komen als nationale doel- man …”

Ondanks de opsteker op Arsenal breekt voor TheBlack Cats een moeilijke periode aan, want na drie nederlagen op een rij dreigen ze weg te zakken in het klassement. Hoewel Mignolet na zijn interlanddebuut tegen Oostenrijk en Azerbeidzjan in België niets dan lovende commentaren krijgt (zie kader), wordt de druk over het Kanaal groter. Steve Bruce blijft voor de match tegen Birmingham echter achter zijn jonge doelman staan. “Simon is de laatste speler die we iets moeten verwijten. Zonder hem hadden we tegen Manchester City (5-0) met nog zwaardere cijfers verloren”, aldus Bruce, die Mignolet omschrijft als ‘ our find of the season‘.

De Sunderlandtrainer is minder positief wanneer de Limburger tegen Birmingham (0-2) tweemaal in de fout gaat. Vander-smissen: “Simon twijfelde bij de eerste goal iets te lang toen verdediger Phil Bardsley de bal aan hem liet, waardoor Sebastian Larsson er zijn voet nog tegen kon plaatsen.” Ook het tweede doelpunt, een schot vanop ruim twintig meter, had Mignolet moeten pareren, vindt de Engelse pers. Bruce laat vallen dat Gordon misschien zal terugkeren voor de laatste vijf matchen van het seizoen, maar moet dat plan laten varen wanneer de Schot onder het mes moet en vier tot zes maanden out is. Big Si mag blijven staan, maar weer falen in de belangrijke match tegen Wigan Athletic is geen optie. Vader Stefaan: “Die week zag ik voor de eerste keer een beetje stress op het gezicht van Simon, maar hij liet zich niet uit zijn lood slaan.” Sunderland wint met 4-2 – onder meer dankzij een paar prima reddingen van zijn Belgische keeper – en is definitief uit de gevarenzone.

Het prima debuutseizoen van Mignolet, die door de vele powertraining vier kilo bijkwam, gaat ook bij de Sunderlandsupporters niet onopgemerkt voorbij, want die verkiezen hem twee weken later tot de ‘Beste jonge speler van het seizoen’, amper twaalf maanden nadat hij in België uitgeroepen werd tot ‘Doelman van het jaar’. “En twee seizoenen nadat hij voor duizend supporters in tweede klasse speelde, hé”, merkt vader Stefaan op. “Soms vragen we ons af of het niet té goed en té snel gaat. Maar zolang het duurt, kunnen wij er alleen maar volop van genieten.”

DOOR JONAS CRETEUR

“Een streekjongen, een trainingsbeest, intelligent én talentvol. Waarom zou je die laten vertrekken?” Guido Brepoels

“Na sommige reddingen dacht ik: dit is niet normaal.” Poll Peters

Coach Steve Bruce omschrijft Mignolet als “our find of the season”.