IN PLAATS VAN DERDE DOELMAN TE BLIJVEN BIJ RC GENK VERKOOS JEUGDINTERNATIONAL KOEN CASTEELS DEZELFDE PLAATS IN DE HIËRARCHIE BIJ DE DUITSE EERSTEKLASSER TSG 1899 HOFFENHEIM.
De juiste basis
“Mijn transfer afgelopen zomer kwam er eigenlijk na een vertraging van zes maanden, want tijdens de winterstop vorig seizoen was er al sprake van een overgang. Deze keuze gebeurde weloverwogen, vooral omdat ik hier werd overtuigd door een concreet sportief plan dat ze me voorlegden. Een bezoek aan hun trainingscomplex en stadion – ze hebben hier echt alles – overhaalde me snel.
“Ik had bij Genk een goede band met doelmannentrainer Guy Martens. Hij hamerde veel op de plaats waar je moet staan als de bal vertrekt. Het verfijnen van de details, ieder individueel die paar procenten beter maken. Maar qua techniek boekte ik in de jeugdreeksen de meeste vooruitgang onder Gilbert Roex: hoe exact de bal te pakken, naar voren te duiken, of je loopwijze als de bal zich in de lucht bevindt. Alle facetten die je in je latere loopbaan automatisch doet en uitvoert, maar waar het zo belangrijk is de juiste basis mee te krijgen. Nooit had ik echter het gevoel dat ik bij Genk ooit de nummer één kon worden. Omdat zij me dat duidelijk maakten op het einde van 2010. Wie me die boodschap overmaakte, is niet zo belangrijk. Als jonge gast is dat een ferme mentale klap, die eventjes blijft hangen. Gelukkig kon ik snel terugvallen op enkele alternatieven. Het was beter te kiezen voor een club waar ze wel volledig in me geloofden.
“Bij Hoffenheim is de bedoeling om me heel geleidelijk voor te bereiden op het grote werk. Tom Starke is 31 en Daniel Haas 28. Dat zijn de twee ervaren doelmannen die me voorafgaan. Met mijn 19 moet ik nu vooral met de ogen stelen. Die raad krijg ik dagelijks mee van ZsoltPetry, een voormalige Hongaarse international die in de jaren negentig in België nog uitkwam voor AA Gent en Charleroi. Vanaf het begin oordeelde hij dat de agressiviteit in mijn spel moest verhogen. Hij opteert voor de moderne wijze: ik moet niet constant naar de hoeken zweven en het spektakel verzorgen, maar me laten gelden in mijn strafschopgebied. Die confrontatie was hard, maar correct. Ik kon me dus vinden in zijn uitleg.”
Feedback
“Wekelijks speel ik nu – om mijn ritme te onderhouden – mee in de Regionalliga, wat overeenkomt met onze vierde klasse, met de U23. Daarnaast mocht ik bij de bekerwedstrijden tegen FC Köln en Borussia Mönchengladbach op de invallersbank van de eerste ploeg zitten. De eerste doelman was toen immers buiten strijd met een hersenschudding. Ik schrok ongelofelijk van het niveau bij die zogenaamde beloften, waar wij in competitie treden met onder andere Bayern München. Dat ligt, met alle respect, een pak hoger dan de invallerswedstrijden in België. Wij draaien mee in de subtop, maar de druk bestaat om toch mee te strijden voor de promotieplaatsen. Tegen FC Nürnberg mochten we zelfs op het hoofdveld spelen in het stadion, wat een mooie ervaring betekende.
“Alles kan altijd beter, ook mijn eigen verrichtingen. Dat leer ik toch uit de feedback van de doelmannentrainer, die samen met de hoofdcoach en zijn assistent-trainer regelmatig komt kijken. Als de verplaatsing niet te ver is, dan is Zsolt Petry er meestal bij. Ideaal voor het vertrouwen en als steun, want elke wedstrijd wordt met de camera opgenomen. Achteraf worden specifieke fases heel nauwkeurig besproken. Mijn progressiemarge zit goed, maar ik kan en moet nog veel bijleren. Ongeduldig worden heeft geen enkele zin. Natuurlijk is het leuk om op de bank te mogen zitten, want dat smaakt altijd naar meer, maar bij Genk bewees ik ook sereen te kunnen omgaan met dergelijke situaties. Ik zal nooit schreeuwen om iets.”
Verschrikking
“De eerste twee maanden was het een verschrikking om bij een afwerkingsoefening op doel in de goal te moeten staan. Ik stond vaak in een schiettent. Geen enkele bal kwam in het midden terecht, maar alles werd bijzonder goed en hard genoeg geplaatst in de hoeken. In de wedstrijdjes gaat alles ook veel sneller, je handelingen en denken moeten dus ook sneller. Ondertussen is die omschakeling er gekomen, gaat alles veel beter dan bij het begin. ( lacht) Twee tot drie keer per week trek ik samen met de andere doelmannen met de krachttrainer naar de fitness. Ondertussen won ik ongeveer vier kilo aan spiermassa bij.
“Er wordt veel belang gehecht aan spelhervattingen en het meedenken met de verdediging. Wij trainen veel op terugspeelballen, waarbij je dan moet proberen in één tijd met een zuivere trap de bal de andere kant op te sturen. Of als je een hoge bal van op de flank plukt, snel naar het einde van het zestienmetergebied te lopen en dan het spel zo snel mogelijk op gang te brengen.
“Ik zal de komende weken en maanden zelf bepalen hoe snel mijn vooruitgang zal leiden tot een stijging in de hiërarchie. Heel bewust tekende ik een vierjarig contract, met de bedoeling om het stapsgewijs te brengen tot de positie van titularisdoelman. Met Markus Babbel kregen we sinds begin februari een nieuwe trainer voor de A-kern. Hij is als ex-international een naam in het Duitse voetbal, met een palmares waar je van achterover valt. Onlangs noemde hij het eens op: zestien seizoenen Bayern München, vier titels, een Europese beker en nog veel andere prijzen. Het blijkt dus een man met een schat aan ervaring. Aangezien hij zelf alles op een heel hoog niveau meemaakte, kan hij perfect aanvoelen en inschatten wat de spelers voelen en denken. Hij praat alleszins veel met de spelers, wat toch voor een goed gevoel zorgt.”
Stroefheid
“Ik blijf het Belgisch voetbal op de voet volgen. De terugval van Genk dit seizoen was voor mij normaal, maar bleek toch groter dan voorzien. Gelukkig konden ze na die periode van stroefheid alsnog de play-offs halen. Zo’n boerenjaar als vorig seizoen beleef je maar uitzonderlijk eens. Bij wijze van spreken gingen toen alle schoten van Jelle Vossen binnen. Bovendien vertrokken er met ThibautCourtois en Marvin Ogunjimi toch twee sterkhouders. Thibaut ken ik al van mijn elfde, we zaten altijd samen in de ploeg en chatten of sms’en nog geregeld. Hij greep voluit zijn kans en had eigenlijk nooit last van stress. Bij Genk was Thibaut altijd mijn kamergenoot. Afleveringen van FC De Kampioenen bleken voor hem net voor de wedstrijd de ideale afleiding. Wat hij momenteel realiseert bij Atlético Madrid verdient alleen maar lof en bewondering. Een juiste keuze, zo blijkt, dat hij werd verhuurd door Chelsea. Ik was wel verwonderd dat Logan Bailly terugkeerde tijdens de winterstop. Hij dwong zelf zijn nieuwe kans af, wat een mooie opportuniteit betekende. Ik ben blij voor hem, want het is een gast met enorm veel potentieel. Dat weet je als je anderhalf jaar lang dagelijks met zo iemand en met Sinan Bolat traint. Het is alleen spijtig dat zijn loopbaan niet verliep zoals hij had gewenst. Mijn voorbeeld als doelman was Edwin van der Sar door de soberheid in zijn spel en de volle concentratie. Een absolute topkeeper.”
DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE
“Het was beter te kiezen voor een club waar ze wel volledig in me geloofden.”
