HOERA!

Ik word geacht elke week iets zinnigs of onzinnigs of ludieks neer te pennen over de Jupiler League. Niets over Mourinho of Ronaldinho en consorten. Nee, over onze nationale competitie dus.

Eén grote inktzwarte bladzijde hieronder zou nu op haar plaats zijn. Ik schrijf niks, ik rebelleer. Want anderen uit heel de wereld gaan straks massaal over ‘nationale trots’ berichten. Het kleine België is groot wereldnieuws. Zoals bij de zaak-Dutroux. Lierse wordt bekender dan Chelsea, en er volgen nog ploegen. In wat het corruptste land van de wereld lijkt, wordt de competitie misbruikt om de gokmaffia – van een ongekende omvang – irrationele bedragen te laten verdienen. Vréselijk ! Plaatsvervangende schaamte, grote verontwaardiging en diepe treurnis maken zich van ons meester. Maar ook… hoera, driewerf hoera. Ik voel grote blijdschap. Eindelijk. De augiasstal, met onoverzichtelijk veel drek erin, kan nu eindelijk worden uitgemest. En alle ratten zullen op de mesthoop de stank die ze hebben aangericht levenslang opsnuiven.

Tot nu toe was het zo dat ‘vermeende’ omkoopaffaires met de mantel der liefde, en bij gebrek aan bewijzen zo snel mogelijk vertikaal werden geklasseerd. Dat is de schuld van de voetbalbond. Ter verdediging wil ik wel aanvoeren dat ze niet over de middelen beschikken om adequaat op te treden. Dat brengt wel met zich mee dat iedereen die al eens over het muurtje heeft gepist het gevoel kreeg daar straffeloos mee weg te komen. Vandaar dat de Chinees Ye zo makkelijk ‘slachtoffers’ vond. Niemand die ook maar één seconde vreesde te zullen hangen. Wisten ze veel dat een keer toegeven aan de verleiding gelijkstond met nooit meer terugkunnen. Of zijn die verhalen van ontvoering van familieleden, doodsbedreigingen of gemaskerde gangsters uit de lucht gegrepen ? Zijn ze niet eerder het logische gevolg van het knappe werk van het gerecht dat blijkbaar de koord rond de nek van alle verdachten stevig heeft dichtgesnoerd alvorens handelend op te treden ?

Maar hopen nu dat dat gerecht – onafhankelijk, zonder ‘invloeden’ van eender waar – de kanker tot op het bot kan uitroeien. Op die manier krijgen we voor het eerst sinds lang weer een kerngezonde competitie. Dan kan ik weer schrijven over de kampioen in spe, omstreden strafschoppen, razende voorzitters en opkomend jong Belgisch talent. Zoals die zevende keeper van Lierse (Jochem Tanghe) die nu alle Chinezen op zijn blote knieën mag bedanken. De ene zijn dood is…

Intussen wordt het nog even bang afwachten of de patiënt al niet ten dode is opgeschreven omdat de ‘slepende ziekte’ niks heel heeft gelaten. Laat ons met zijn allen bidden dat genezing nog mogelijk is.

WIM DE CONINCK

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content