Bryan Ruiz scoort aan de lopende band bij FC Twente en staat straks voor twee cruciale WK-kwalificatie-wedstrijden met Costa Rica. ‘Ik hoop dat ik in Nederland even goed mijn draai zal vinden als in België.’

Nou, goeie voetballer! Wel spijtig dat hij in de 92e minuut tegen FC Utrecht de 3-2 maakt. Ik ben fan van Utrecht, moet u weten. Misschien moet ik dat verdovinkje toch maar achterwege laten.” De Nederlandse tandarts van Bryan Ruiz lacht hartelijk en verdwijnt terug in zijn kabinet. De klink van de deur – van alle deuren hier trouwens – heeft heel toepasselijk de vorm van een tandenborstel. Met een kop dampende koffie en een trits mooie dames in witte doktersjassen als gezelschap is het prettig zitten in de ruime wachtzaal van de tandartsenpraktijk in Holten, een landelijk dorpje in de provincie Overijssel. Een van de witte dames is wat in de war. Ze heeft de fiche van de Costa Ricaan vast, wijst naar de namen Ruiz González Bryan Jafet en vraagt: “Kunt u mij nou zeggen wat zijn voornaam is?”

Een halfuurtje later komt Bryan grimassend weer tevoorschijn. De beugel die vorig seizoen in het UZ Gent op zijn tanden gemonteerd is, moet elke maand door een tandarts opnieuw aangeschroefd worden en door de verhuis naar Nederland dateerde zijn laatste tandartsbezoek al van juli. “Telkens ze dat aanschroeven, heb ik drie à vier dagen pijn aan mijn tanden en moeite met eten.” Aan de wedstrijd te zien die hij twee dagen daarna thuis tegen VVV speelde, viel dat nogal mee met die pijn. Hij scoorde het eerste doelpunt en gaf de assist voor het tweede. Twente won met 2-1.

Het is die dag hectisch voor Bryan Ruiz: een voormiddagtraining, een dringende afspraak bij de bank, een urgent tandartsbezoek, naar de kapper (“mijn haar is veel te lang”), een nieuwe salon die bij hem thuis geleverd wordt … Kortom, voor het bij de club al weken vastgelegde interview met Sport/Voetbalmagazine had hij eigenlijk geen tijd, maar dat wisten ze bij FC Twente niet. “Nou, ik ga ervan uit dat u wel een oplossing zult vinden met Bryan”, probeert Richard Peters, de chef communicatie, het probleem te minimaliseren.

Nochtans ziet het er allemaal erg professioneel uit op het Twentse trainingscomplex in Hengelo, een gezapige gemeente op een steenworp van Enschede. FC Twente traint eigenlijk in een heus stadion, het Fanny Blankers-Koen Stadion met 15.000 zitjes. Het veld waarop het eerste elftal oefent, heeft net dezelfde afmetingen als dat van het stadion De Grolsch Veste in Enschede. Bovendien heeft het oefenterrein ook … veldverwarming. Kortom, aan alles is te merken dat voorzitter Joop Munsterman (58), sinds 2004 bij FC Twente aan de slag en ooit begonnen als schoonmaker bij het plaatselijke dagblad, erg ambitieus is.

Na de korte fotosessie in het Fanny Blankers-Koen Stadion heeft Bryan een voorstel: van De Lutte, waar het gezin Ruiz in een residentiële wijk woont, naar de tandarts in Holten is het wel eventjes rijden. Waarom geen interview onderweg in de auto? Ja, waarom niet eigenlijk? Met zeventig kilometer per uur luidt de eerste vraag:

Toen je bijna van FC Twente was, kwam Zenit Sint-Petersburg plots op de proppen. Was de interesse van Zenit reëel?

“Ja, en dat was een heel mooie optie. Maar Rusland is een beetje ‘verwijderd’ van Europa. Het is gemakkelijker om naar een Europese topclub door te stromen vanuit Nederland dan vanuit Rusland.

“In Nederland waren Heerenveen ( met Sollied, nvdr) en AZ ook geïnteresseerd, maar Twente was de enige club die de transfersom kon betalen. Het is bovendien een ploeg die aan het groeien is. Een goed gesprek met trainer Steve Mc Claren heeft me dan helemaal overtuigd.

“Ik zit hier ook omdat ik weet dat Twente spelers verkoopt aan betere clubs. Net zoals ik Gent als een springplank naar een betere ploeg zag, zie ik Twente als een opstap. Vorig seizoen verkocht Twente Eljero Elia aan Hamburger SV en verhuurde het Marko Arnautovic aan Inter. Zoiets is hier dus mogelijk en dat is wat ik wil.”

Nederlandstalige juf

Je zegt altijd dat je als voetballer wilt evolueren. Wat kun je in Nederland leren?

“Dat zal de tijd moeten uitwijzen. Je zou kunnen zeggen dat het voetbal overal hetzelfde is, maar elke competitie heeft toch haar specifieke kenmerken. In vergelijking met België wordt er in Nederland sneller gevoetbald en is het allemaal veel tactischer.”

In Gent was je wel kapitein, hier moet je herbeginnen.

“Ja, maar zo ging het ook toen ik in België belandde. Je begint van nul af aan – bij Gent misschien zelfs onder nul – en klimt dan op in de hiërarchie. Ik hoop het hier ook tot kapitein te schoppen. Bovendien weten de andere spelers dat Twente een grote som voor mij betaalde ( met vijf miljoen euro is hij de duurste transfer uit de geschiedenis van Twente, nvdr), dus beseffen ze wel dat ik iets kan. Maar wat ik in Gent liet zien, moet ik hier nog allemaal bevestigen. Ik ben me volop aan het aanpassen aan het voetbal en het leven in Nederland. Slecht ben ik hier niet begonnen, maar ik ben er zeker van dat ik veel beter kan.”

Mis je Gent niet?

“Natuurlijk. Ik heb er goede vrienden en die mis ik. Nu, op drie uur sta je van Enschede in Gent. Als ik even tijd heb, rijd ik naar Gent om bij mijn vrienden te zijn: Roy ( Myrie, nvdr), Roberto ( Rosales, nvdr) en Ronald ( Vargas, nvdr). Dan gaan we samen een hapje eten of zo. Met Roberto en Ronald speel ik graag een spelletje voetbal op de PlayStation. Niet met Roy, want die kan dat echt niet, hoor. Ongelooflijk! Ronald speelt steevast met Manchester United, Roberto met Real Madrid en ik met Inter.”

Niet met Twente?

( lacht) “Nee nee, maar dat ga ik in de toekomst zeker eens doen.”

Twente kon zich niet plaatsen voor de poules van de Champions League. Hoe erg vind je dat?

“Ja, dat is natuurlijk niet mooi. Maar we spelen nu in de Europa League en dat is toch ook al wat. De sfeer als die van de uitwedstrijd tegen Fenerbahçe bijvoorbeeld ( die Twente won met 1-2, nvdr) had ik nog nooit meegemaakt en mijn rechtstreekse tegenstander heette Roberto Carlos.”

Bood hij je geen contract aan bij Real Madrid?

“Nee, maar hij is dat nu aan het regelen. Zeker weten!” ( lacht)

Spreekt iemand bij Twente Spaans?

“Nee. Er zit een Braziliaan bij de club ( Douglas, nvdr) met wie ik wel wat kan praten, maar dat is toch niet hetzelfde. Verder spreekt Kenneth Perez een klein beetje Spaans, omdat een van zijn ouders van Spanje is. Van de mensen die de club omringen, kent niemand een woord Spaans. Dat is toch een verschil met België, hoor. Maar goed, ik trek me uit de slag in het Engels. En ik besef dat het nu hoog tijd wordt om Nederlands te leren. De juf van m’n zoontje Ma-thyas ( bijna twee jaar, nvdr) spreekt immers alleen maar Nederlands.”

Net als Messi

Je volgt het Belgische voetbal nog van nabij. Wat vond je van de fout van Witsel op Wasilewski?

“Een heel spijtige zaak. Zoiets wens je niemand toe. Ik denk niet dat Witsel de bedoeling had Wasilewski zo te raken. Ik hoop dat Wasilewski goed revalideert.

“Ik heb natuurlijk een paar keer zelf tegen de Pool gespeeld. Op het veld is hij inderdaad wel een beetje de ‘slechterik’. Maar dat is ook logisch: tijdens de wedstrijd zijn we vijanden en vecht ieder voor zijn ploeg. Wasilewski is een sterke en heel goede mandekker, maar een echt slechte ervaring heb ik met hem nooit gehad.”

Vind je niet dat voetballers, en vooral dan technische spelers, meer beschermd moeten worden door de scheidsrechter?

“Ja, dat zou veel beter zijn voor het spektakel. Net zoals je spelers hebt die het veld opkomen om mooie dingen te laten zien, heb je er die komen om te bikkelen. Die zijn er in Nederland, die zijn er in België, ze zijn overal.”

Na een aanslag blijf je altijd kalm. Hoe doe je dat?

“Ik denk dan bij mezelf: dat is voetbal. Als je niet bereid bent om te incasseren moet je iets anders gaan doen. Kijk bijvoorbeeld naar Lionel Messi. Die wordt toch ook geregeld onderuitgehaald. Wel, hij reageert ook niet. Dat is hetzelfde bij mij. Ik weet dat het gaat gebeuren. Het is gewoon kwestie dat te aanvaarden.

“Maar volgens mij is er nog altijd een soort van erecode tussen spelers: het kan niet de bedoeling zijn om een ander zijn been te breken. Ik ben in mijn carrière ook nog nooit een voetballer tegengekomen die met dergelijke intenties op het veld staat.”

Er was in België ook de affaire-Preud’homme. Die werd een paar wedstrijden naar de tribune verbannen omwille van zijn gedrag naast de lijn. Hij is duidelijk iemand die niet altijd kalm blijft. Hoe stond jij daartegenover?

“Tja, het is nog altijd beter dat een trainer zo tekeergaat dan dat een speler het doet. Iedere trainer en iedere speler heeft zijn manier om te reageren, Preud’homme beleeft het voetbal nu eenmaal heel intens. Ik vel daar geen oordeel over. Scheidsrechters moeten dat maar doen. Voor mij blijft hij een groot trainer.”

De beste die je al gehad hebt?

“Van elke trainer leer je wel iets. Ik zeg altijd: zelfs van Leekens, die me bij Gent op de bank liet en geen vertrouwen gaf, heb ik iets geleerd. Net zoals ik van Trond en Michel iets opgestoken heb en nu van Steve McClaren. Hij praat veel met zijn spelers en is altijd vrolijk. Ik heb hem ook graag als persoon.”

Hoe blik je nu terug op die drie jaar bij Gent?

“Een heel fijne ervaring. Ik heb er veel geleerd en vrienden gemaakt. Ik had geen betere beslissing kunnen nemen dan weg te gaan uit Costa Rica en naar een club als AA Gent te trekken. Het is één grote familie en ik kon het met iedereen goed vinden. Dat familiale aspect miste ik hier bij Twente in het begin wel een beetje, maar stilaan merk ik dat het hier ook aanwezig is. Ik hoop dat ik in Nederland even goed mijn draai zal vinden als in België.”

Altijd bereid

Je was met Costa Rica goed begonnen aan de WK-kwalificatiecampagne, maar ondertussen verloren jullie een paar keer en staan jullie pas vierde in de Concacaf-groep. Na de nederlagen werd coach Rodrigo Kenton onlangs vervangen door de Braziliaan René Simões. Was die trainerswissel noodzakelijk?

“Nee, dat denk ik niet. Er resten ons nog maar twee wedstrijden en ik denk dat we die ook tot een goed einde hadden kunnen brengen onder Kenton. Als we thuis tegen Trinidad & Tobago ( 10 oktober, nvdr) en uit tegen de Verenigde Staten ( 14 oktober, nvdr) winnen, zijn we erbij op het WK. De eerste wedstrijd winnen we normaal, maar tegen de Verenigde Staten, dat is andere koek.

“Nu, stel dat we pas vierde worden in de groep, dan spelen we nog een barragewedstrijd tegen de vijfde uit de groep van Zuid-Amerika. Dat kan dus Argentinië zijn …”

Als Costa Rica zich plaatst, zal het België in Zuid-Afrika niet tegenkomen. Bij ons zijn bepaalde spelers niet meer gemotiveerd om voor de nationale ploeg te spelen. Begrijp je dat?

“Nee, dat begrijp ik niet. Wij zijn trots om voor de nationale elf te voetballen. Ik zal er altijd het maximum geven.”

Als Twente je zou verbieden om een wedstrijd voor de nationale ploeg te spelen, zou je dat dan respecteren?

“Het hangt ervan af wat voor wedstrijd Costa Rica speelt. Als het om een WK-kwalificatiewedstrijd gaat, ga ik in elk geval! Een vriendschappelijke wedstrijd is wat anders. Maar in principe ben ik altijd bereid om voor de nationale ploeg te spelen.”

Hoe belangrijk is dat WK voor jou?

“Heel belangrijk. Een WK opent ook vele deuren. De ogen van de hele wereld zijn immers op je gericht.

“Ik wil naar een betere ploeg in een betere competitie. En aanwezig zijn op een WK kan daarbij helpen.”

Je bent nu 24. Hoelang wil je bij Twente blijven?

“Maximaal twee jaar. Hopelijk, als ik het hier echt goed doe en ik mezelf in de kijker kan spelen, maar eentje.”

door steve van herpebeeld michel gouverneur (reporters)

Ik had geen betere beslissing kunnen nemen dan naar een club als AA Gent te gaan.