Gilles De Bilde maakt keuzes. Als voetballer, maar ook als mens. ‘Ik hoop dat ik een goed mens ben voor zij die voor mij belangrijk zijn. En de rest heeft wellicht een probleem met mij.’

Modieus jasje, een fiere vader die prompt op zijn zaktelefoon de foto’s van zijn tweeling toont, maar als voetballer een slecht gevoel. Net toen hij opnieuw fit was en bij Lierse een eerste keer in de basis stond, viel Gilles De Bilde uit met een verrekking. Hij wist niet wat hem overkwam, want dit soort blessures zijn ongewoon voor de Ket. “Jammer voor mij, maar ik vind het vooral jammer voor de trainer. Hij heeft voor mij zijn nek uitgestoken, en ik kan niks terug doen.”

Eind deze maand keert hij terug naar het Astridpark, misschien lukt het dan. In afwachting schotelen we hem een reeks dilemma’s voor, de ene al wat spitsvondiger of moeilijker dan de andere. Een onverteerbare opener bijvoorbeeld.

Boskamp-Ferrera

Gilles De Bilde : “Neen. Dat is niet schoon. Hier kan ik geen keuze maken. Het zijn allebei heel goeie en eerlijke mensen. Ik ken Boskamp iets langer dan Emilio, dat wel. De band die wij hebben, is ongelooflijk, al zien we elkaar nog nauwelijks. Het zijn wel héél verschillende karakters, de ene introvert, de ander extravert. Ze vergelijken als trainer is bijna onmogelijk. Ik heb Boskamp gekend in Anderlecht toen hij met bijna allemaal goeie spelers werkte, terwijl Ferrera het moet doen met iets minder kwaliteit. Tactisch is Emilio sterker dan Jan. Maar ik denk dat ze allebei even zot zijn van voetbal.”

Constant Vanden Stock-Roger Vanden Stock

” Constant. Ik heb bij hem altijd een beter gevoel gehad, omdat hij in mijn ogen meer van voetbal afwist dan zijn zoon. Hij was tegen de Ferrari, maar dat heeft niks te maken met het voetbal, wel met traditie, andere waarden. Ik kan me nog herinneren dat het heel stil werd in de kleedkamer telkens Constant binnenkwam. Bij Roger was dat toch anders. Roger heeft harde woorden over mij gezegd, maar wat precies weet ik niet. Mijn rendement was minder dan ze hadden verwacht, maar je moet ook de kans krijgen.”

Nilis-Degryse

” Marc hoor ik nog steeds, Luc minder. Marc stuurde me onlangs een foto via de gsm, vanuit San Siro. Luc zag ik vorig jaar tijdens de vakantie in Dubai. Marc geeft geen tips meer, neen. ( Lachend) Hij heeft me lang met verklaringen willen prikkelen, maar hij ziet nu in dat hij zich moet neerleggen bij de situatie.”

Baseggio-Zetterberg

“Twee grote middenvelders met kwaliteiten. Ze zouden in feite allebei altijd moeten spelen, maar of het kan… Dan moet je toch met mensen schuiven, denk ik. Ze hebben met drie achterin gespeeld tegen Celtic, misschien is dat altijd mogelijk, en dan zou het kunnen. Als mens ? Walter is wat losser, een beetje een flierefluiter, omdat hij jonger is, maar hij heeft zeker zijn charmes. Hij is bezig aan een sterk seizoen. Neen, niet éindelijk. Ik vind dat hij ook de vorige jaren sterke momenten had. Toen zakte hij iedere keer wat weg, dat is eigen aan zijn spel. Hij zal het nooit altijd kunnen brengen, dat moet je erbij nemen.”

Lierse-Aalst

“Op dit moment Aalst, omdat ik nog niet lang genoeg in Lier ben om erover te oordelen. Aalst was voor mij het begin van mijn carrière, alles zat mee en het was er plezant voor iedereen. Lierse is de herfst van mijn carrière. Er zijn raakpunten, de sfeer is losser, je voelt dat er minder druk is. Als er gewonnen wordt, is het goed ; verlies je, dan is dat jammer en kijk je uit naar de volgende wedstrijd. Veel minder op leven of dood.”

Orlans-Verschueren

” Verschueren. Ik heb nooit problemen gekend met Patrick, maar van Verschueren kreeg ik altijd steun, ook in moeilijke momenten. Hij heeft uitspraken gedaan over mij, maar daar werd vaak overdreven op ingegaan. Zijn afscheid ? Als hij ooit afscheid neemt… Gaan ze hem uit zijn bureau verwíjderen ? Ik denk niet dat die man afscheid kan nemen van het voetbal. Anderlecht is zijn leven. Soms keihard, soms met een klein hartje. Hij heeft een grote mond, kan gevaarlijk uit de hoek komen, maar miserie heb ik er nooit mee gehad. Als er wat was, riep hij me in zijn bureau : ‘Allez, Gilleke, we gaan eens twee minuten discussiëren.’ Dan had hij weer iets gehoord, waar ik had gezeten.”

Leekens-Waseige

” Waseige. Met Leekens zijn er dingen gebeurd die niet mooi waren. Een keer tijdens een selectie : ik zou in die barragewedstrijd in Ierland starten, maar nadien, zonder opgave van reden, kwam hij op die beslissing terug. Maar er zijn nog andere dingen gebeurd. Later kom ik daar allemaal nog wel eens op terug, volgend jaar breng ik een boek uit. Op vraag van uitgever Van Halewijk. Ik zie dat wel zitten, voor de familie en vrienden moet dat leuk zijn. Waseige selecteerde me voor Euro 2000, mijn enige toernooi. Dat is een gemis, dat ik geen WK meemaakte. Met Waseige kende ik nooit problemen, al was hij wel behoorlijk achterdochtig. Ik kan me een moment herinneren, waarop er allerlei dingen vanuit de spelersgroep zouden gezegd geweest zijn. Uiteindelijk bleek het allemaal niet waar, maar toch zat hij te zoeken en te vissen.”

Ceulemans-Advocaat

“Twee goeie mensen. Wat ik me vooral herinner van Advocaat, was zijn gedrag toen ik mijn grootvader verloor, een paar dagen voor Barcelona-PSV. Hij liet me zelf de keuze of ik zou spelen. Samen met de voorzitter en Frank Arnesen was hij ook aanwezig op de begrafenis. Ik koos voor spelen, maar zat zwaar in de put en dat merkte hij op training. Toen ik even met mijn gedachten elders zat, klemde hij mijn hoofd plots vast en trok het tegen zijn zij. Een mooi gebaar. Let op, hij kon ook keihard uit de hoek komen, agressief zelfs als je niet deed wat hij vroeg. Caje was losser. Dat was anders, hij gaf me mijn kans. De vorige trainer, Van de Velde, zag het niet in mij, toen zat ik meer op de bank.”

Sheffield-Birmingham

“Bij Aston Villa had ik gerust een jaar of twee langer kunnen zitten. Daar was het iets beter, de club, het leven… Voor wie van Sheffield komt, is alles beter. Birmingham leek op Brussel, een moderne stad. Sheffield was oud en koud, een mijnwerkersstad.”

Vanderhaeghe-Hasi

” Yves heb ik gekend bij Aalst en een beetje in de nationale ploeg. Met Besnik heb ik nog steeds contact. Een eerlijke jongen, daar kun je wat aan kwijt. Heel open, sociaal en joviaal in de omgang. Hij heeft meer offensieve kwaliteiten dan Yves, misschien speelde dat in zijn nadeel. En het is een buitenlander, dat speelt ook mee. Plus : het is een makkelijke jongen, die nooit gaat klagen. Ach, wat beslist soms allemaal een keuze.”

Armani-Bikkembergs

” Dirk, uiteraard, dat kan ik hem niet aandoen. Giorgio ken ik niet zo. ( Lacht) Dirk kloot ik soms met Versace-kleding. Ik vind het leuk op de catwalk : je hebt zoveel schijnwerpers op je dat je de mensen haast niet ziet. Het toffe eraan is dat het een totaal andere wereld is.”

Hugo Boss-Hugo Broos

“Dat is een goeie ! Hugo Boss ken ik uiteraard niet, maar Hugo Broos eigenlijk ook niet zo. Wij hebben andere standpunten, en voor mij was het jammer dat het niet klikte. C’est la vie.”

Ministerie van Justitie-Justitie-paleis

“( Denkt even na, en begint dan te lachen) Uiteraard denk ik nog terug aan de beide, het is een deel van mijn leven. Iets meer dan een jaar heb ik er gewerkt, bij toffe mensen. Ik was er klerk-typist, behandelde naturalisatieaanvragen. Op dat moment was dat plezant. Van negen tot vijf. Ik zie het mezelf nu niet meer doen, maar toen was dat ideaal. Ik had een inkomen en in Aalst nog een inkomen als semi-prof. De trainingen waren ’s avonds, ik moest overdag wel iets doen. Uiteraard is profvoetbal veel plezanter, maar het is niet dat ik er tegen mijn zin zat. In het Justitiepaleis zat ik iets meer tegen mijn goesting.”

Porte de Namur-Porte d’Alost

“Welke keuze moet ik hier maken ? Op de ene plaats in Brussel kom ik zelden, de andere was een vergissing die deel uitmaakt van mijn leven.”

Chicago Bulls-Chicago Fire

“Dat aanbod uit Amerika kwam op een ongelegen moment. Ils was zwanger, ik zou alleen naar ginder moeten, dat was geheel onaantrekkelijk. In Chicago was ik al een paar keer en de stad beviel me niet zo. New York had me wel aangesproken, maar nu evenmin, door die zwangerschap. Michael Jordan heb ik één keer ontmoet. Met de papieren van een journalist raakte ik tot in de kleedkamer, samen met vijftig andere journalisten troepten we tot bij zijn plaatsje in de kleedkamer, dat afgeschermd was met een geel hek. Ik heb geen vraag gesteld, stond met mijn mond vol tanden toen hij te voorschijn kwam. De nacht voor die wedstrijd zijn we nog gaan stappen. En wie kwam om vier uur ’s morgens de tent binnen ? Dennis Rodman en zijn bende. Wij zijn nog voor hen vertrokken, maar ’s avonds was hij wel de beste op het veld. Ongelooflijk.”

Ferrari-Ford

“Puur esthetisch zeg ik Ferrari. Maar ik snap waar je op aanstuurt. Het is jammer wat die mensen overkomt, maar nieuw is het niet. Remember Renault of Sabena, je zal er als koppel maar werken. Het is nog niet gedaan, vrees ik, het gaat overal slecht. Ik ben daar zelf niet echt mee bezig, maar anderzijds heb ik nog genoeg vrienden buiten het voetbal die met die realiteit worden geconfronteerd. Mijn beste vrienden zijn maten van vroeger, jongens die 1000 of 1500 euro per maand verdienen. Eentje verloor gisteren nog zijn werk. Reorganisatie, zeven man buiten en hij is erbij. Of ze dan hulp vragen ? Neen, ze hebben hun eergevoel, dat zouden ze te makkelijk vinden.”

Breugelpark-Astridpark

“Tja… Het Breugelpark maakte me tot wie ik ben, iemand met goeie en slechte kanten. Ik zou mijn jeugd niet willen ruilen, ondanks alle miserie en wat ik heb gezien. Dat sterkte me in mijn beslissingen, mijn keuzes, mijn manier van handelen en zijn. Sterk, maar onafhankelijk. Ik stond al vrij jong alleen. Dat heeft niet alleen met het Breugelpark te maken, maar ook met de scheiding van mijn ouders. Wie ik ben ? Sterk karakter, maar ook eigenzinnig, koppig. En ik hoop een goed mens, voor de mensen die voor mij belangrijk zijn. Die rechtuit tegen me zijn. De rest heeft een probleem met mij, want ik laat dat duidelijk merken.”

Vandenbroucke-Van Petegem

” Frank. Ik had hem gisteren nog aan de telefoon. De dag voordien zag ik Patrick Lefevre. De band met Frank kwam er spontaan, via SEM ontmoetten we elkaar en dat contact bleef. We gingen geregeld samen weg en we bellen vaak. Frank is gene gewone. Geen slechte jongen, zeker niet, maar soms heeft hij een flash… Hem helpen ? Dat is mijn taak niet, denk ik, maar gisteren hebben we wel een half uur aan de telefoon gehangen en heb ik geprobeerd hem een paar dingen te zeggen. Maar met zijn sportieve carrière hoef ik me niet te moeien. Ik ken zijn relatie met de ploegleider niet helemaal. Misschien gebeurden er dingen die die kapotmaakte. Dat kan allemaal. Frank kent ook niet alles tussen mij en mijn trainers. Ik hoop alleen dat hij nu een goeie keuze maakt, en vooral dat hij een beetje beter traint. Ik train graag, bij momenten. Je doet iets graag, als je je goed voelt, of als je wordt geapprecieerd. Dat geldt voor ieder mens, denk ik. Misschien zijn wielrenners vaak alleen, maar die keuze maken zij. Van één ding ben ik intussen zeker : als topsporter moet je zelf sterk in je schoenen staan, je moet niet rekenen op anderen om je dingen te zeggen. Ik ben er intussen ook achter dat fietsen hard is ( grijnst). Met Eddy Merckx en zijn kliek gingen wij twee keer per week fietsen, tochtjes van 70, 75 km aan 32 km per uur. Na verloop van tijd ging het beter, maar in het begin zag ik af. Eddy krijg je er niet af, terwijl die toch wat gewicht moet meezeulen.”

Henin-Clijsters

“Vind ik héél erg, nu we een keer twee wereldtoppers hebben zou ik tussen hen moeten kiezen. Zielig. Je zou die twee moeten koesteren, maar nu worden dingetjes gezocht om ze tegen elkaar uit te spelen. Typisch Belgisch. En dan die belachelijke strijd Wallonië-Vlaanderen.”

Kinderen-honden

“Mijn kinderen gaan voor, maar ik ga mijn twee dobermannen nu zeker niet anders behandelen. Mijn ouders hadden ook twee honden, en daar zijn nooit problemen van gekomen. Je moet wel voorzichtig zijn, ik zal bijvoorbeeld mijn tweeling nooit alleen bij de honden achter laten. Omgekeerd zal ik er ook voor zorgen dat mijn honden niet jaloers worden op de kinderen. Een beest voelt dat. De tweeling verblijft nog in het hospitaal omdat ze te vroeg werden geboren. In afwachting van hun thuiskomst – ik hoop over een week of twee – raden ze ons nu wel aan om elke dag een pamper mee naar huis te nemen en die te leggen op plaatsen waar ze veel komen. Op die manier wennen ze aan de geur. Wegdoen kan ik de honden niet, daarvoor zie ik ze te graag. Ik heb ze nu al acht, negen jaar, ze maken deel uit van het gezin.”

Bekend-onbekend

“Bekendheid, herkend worden heeft me nooit gestoord. Misschien is dat Brussels, daar lak aan hebben. Volgens mij is het vervelender voor mensen die met je mee zijn. Gisteren waren we met vrienden op de Night of the Proms. Die hadden veel meer last van het gestaar dan ik.”

Flic-voyou (Flik-gangster)

“Gangster. Waarom ? Mijn jeugd misschien. Ik denk dat relaties tussen boefjes echter zijn. Pas op, ik ben geen gangster en ik ben niet tegen de flikken, verre van, die moeten er zijn. Voor wie ik stem ? Mag ik dat zeggen ? Ik vind dat alle partijen hier en daar een waarheid verkondigen, maar niemand heeft dé waarheid. Dat kan ook niet, denk ik. Nu heb ik VLD gestemd, maar ik denk niet dat ik vier jaar geleden ook voor die partij koos. Onlangs zat ik aan tafel met een paar mensen van de VLD en toen vroegen ze of politiek niks voor mij is.”

En ?

De Bilde : “Wat denk je ?”

door Peter T’Kint

‘Ik vind het leuk op de catwalk : je hebt zoveel schijnwerpers op je dat je de mensen haast niet ziet.’

‘Flik of gangster ? Gangster. Ik denk dat de relaties tussen boefjes echter zijn.’

‘Als topsporter moet je zelf sterk in je schoenen staan, je moet niet rekenen op anderen.’