SCHALKE 04 BEËINDIGDE NA VIJFTIEN MAANDEN DE TWEEDE AMBTSERMIJN VAN DE NEDERLANDSE COACH HUUB STEVENS. HET VLOOG UIT DE DUITSE BEKER TEGEN MAINZ EN ZAKT VERDER WEG IN DE BUNDESLIGA.
Voelde uw ontslag aan als verraad door technisch directeur Horst Heldt?
“Samen hadden we duidelijk aangegeven na de winterstop om de tafel te gaan zitten om over een eventueel nieuw contract te praten. Zowel de club als ik zouden daarvoor de tijd nemen. En Heldt benadrukte altijd dat ik de eerste Ansprechpartner was. Na het verlies tegen Freiburg was Heldt in zijn benadering terughoudend en twijfelde hij. Natuurlijk waren de resultaten niet goed, maar ik had niet verwacht dat die zouden leiden tot een breuk. Zeker als je kijkt over heel de periode en de omstandigheden waarin ik sinds vorig jaar september moest werken.”
Met jeugdtrainer Jens Keller als interim-coach wordt gehoopt op het bekende schokeffect. Dacht u zelf nog voor de ommekeer te kunnen zorgen?
“Ja, natuurlijk. Had ik gemerkt dat ik niet het optimale uit de spelersgroep kon halen, dan was ik zelf wel naar de clubleiding gestapt. In de selectie was rust en kalmte.”
Na uw eerste periode in Gelsenkirchen, van 1996 tot 2002, had u veel krediet. Dankzij de UEFA Cupzege in 1997 bent u zelfs uitgeroepen tot Schalkes Trainer van de Eeuw. In hoeverre was het nu lastiger werken?
“Mijn eerste periode werkte ik met een veel kleinere technische staf, met mensen die allemaal op één lijn zaten. Nu had ik te maken met een team dat deels was samengesteld door mijn voorganger Ralf Rangnick en zelfs Felix Magath. Dat was in het begin niet altijd prettig werken. Na mijn terugkeer wist ik dat ik meer te verliezen dan te winnen had. Het bereiken van de Champions League bleek een noodzaak, terwijl er financieel vrijwel niets mogelijk was. Toch was ik van waarde. Veel overbodige spelers lieten we afvloeien, in de Bundesliga en Europa behaalden we resultaten én ook de financiële situatie van de club verbeterde.”
Sinds 2002 was u de laatste trainer die bij Schalke 04 zijn contract had uitgediend. Welk gevoel overheerst nu?
“Ik loop al wat langer mee en ga hier goed mee om. Dat we uit elkaar gaan, is heel vervelend. Maar dit ontslag doet niets af aan de mooie jaren. Bijna acht jaar was ik trainer van Schalke 04. Ik blijf iemand met een blauw-wit hart. Ook deze tweede termijn gaf mij plezier en energie. De kans bestaat dat het als trainer mooi is geweest. Mocht ik nog ergens willen instappen, dan moet het wel héél bijzonder zijn.”
DOOR VINCENT OKKER
