SK Beveren heeft weer een jonge doelman met toekomst. Het werk van Theo Custers, die zijn werk graag wat meer gerespecteerd wil zien. ‘Als ik volgend seizoen geen profcontract krijg, ben ik weg, want nu werk ik voor een armoeloon.’

Het was even sukkelen, maar vorig seizoen bracht Beveren weer een topkeeper in het voetlicht. Dankzij zijn spectaculaire manier van keepen vestigde Barry BoubacarCopa weer wat aandacht op de keepersreputatie van geel-blauw. Dit jaar loopt het voor de Ivoriaan wat minder, maar zijn afwezigheid werd goed opgevangen door Mark Volders, die, na anderhalf jaar lappenmand, Beveren met sterke prestaties voorbij Lev- ski Sofia en in de poules van de Uefabeker hielp. En alleen dankzij alert reageren vorige zomer kon vermeden worden dat een toptalent van zestien, DavinoVerhulst, vanuit de jeugd naar Engeland verhuisde.

Het is allemaal mee het werk van Theo Custers, gewezen doelman van de nationale ploeg en deeltijds keeperstrainer op de Freethiel. Voetbal is zijn leven en dus vindt hij het ontzettend gaaf om er weer bij te horen. Misschien, bedenkt hij, dat hij door zijn kopje uit te werken zichzelf wat uit dit leventje bonjourde, maar nu is hij blij terug te zijn. Want “die andere wereld”, zoals hij de horeca omschrijft, is misschien wel een aangename wereld, maar je moet het er te veel mensen naar de zin maken. Hier kan hij zich beperken tot een paar kee- pers. En bovendien is overdag leven veel aangenamer, ook tussen Afrikanen. “Kleur of stand heeft voor mij geen betekenis, ik voel me overal thuis. Zij hebben een bepaalde ingesteldheid die wij niet kunnen veranderen. Als we zwaar op onze bek gaan, heb ik het soms moeilijk met hun houding, maar dan doe ik de ogen toe.”

Voor ons wil hij de drie doelmannen graag binnen de clubtraditie plaatsen. “Davino wordt in november 17 en is iemand die over twee jaar in België de top kan halen en in het buitenland mee kan. Ik voorspel nu niet dat hij internationaal zal worden, maar met wat werken en succes komt dat wel. Het profcontract is er vroeg, maar volkomen terecht. Er moet aan gewerkt worden, maar dat doen we, elke week zes, zeven uur privé. Davino kreeg in de voorbereiding even zijn kans, maar het was te vroeg. Dat snapt hij, want hoewel hem het statuut van tweede keeper was beloofd, heeft hij niet gemord toen Volders kwam en speelde.”

Mark Volders kwam uit niemandsland. Custers : “Uit de voddenmand. Mark moet nu even niet naar het heden kijken, maar naar de toekomst. Hij is zeer ambitieus, moet het de eerste kee- per moeilijk maken en kan dat ook. Ik vond dat Volders er tegen december zeker moest staan, zijn geluk was dat hij iets vroeger in de ploeg kwam. In mijn ogen is Volders opnieuw een keeper voor eerste klasse. Daarom heb ik ze hier al gebrieft dat het tijd wordt dat ze met die jongen praten. Copa heeft voor drie jaar getekend, maar je weet nooit of die niet vertrekt. Mark is er klaar voor en ligt goed in de groep, ook bij de zwarte jongens. Als die hier nog twee jaar kan blijven, is Davino klaar en intussen kan je weer een jonge keeper opleiden. Zo zie ik het.”

Copa heeft het moeilijk om zijn niveau van vorig seizoen terug te vinden. Dat heeft zijn redenen. Custers : “Bevestigen is moeilijk, voor iedereen, op elk niveau. Copa moest na vorig seizoen nog zes, zeven weken extra doorgaan omwille van interlands, maar vrat er zijn kas op, omdat hij niet mocht spelen. Had maar twee weken vakantie. Miserie. Zag dat er hier maar 8, 9 spelers rondliepen en vond zichzelf ‘nog niet klaar’. Kreeg een weekje vakantie extra, ging nog eens naar Parijs, naar hier, naar daar. Hij werd nooit rustig, ook omdat zijn contract maar niet getekend raakte. Er zijn dingen gebeurd, achter de schermen, waar ik het fijne niet van weet, maar de speler had het gevoel dat er niet in stond wat was afgesproken. Resultaat : het goeie gevoel daar ( wijst naar het veld) was er niet. Anders heeft hij nooit wat, nu zocht hij altijd iets. Dat wreekt zich. En vervolgens, net toen ik voelde dat de echte Copa terug was, raakte hij geblesseerd. Pech.”

Bovendien heeft hij zijn karakter. Er waren vorig seizoen ook al afwezigheden. “Hij leeft ervoor, maar is tegelijk zeer familiaal. Als ze vandaag bellen van Abidjan, Portugal of Parijs met problemen, dan durft hij alles achter zich te laten en morgen op het vliegtuig te stappen. Niemand houdt hem dan tegen. Jean-Marc ( Guillou, nvdr) zou hem aan zijn verstand moeten brengen dat hij daar een middenweg moet zoeken, dat hij eens nadenkt over de gevolgen van zo’n beslissing.”

Tristan Peersman koos onlangs voor zijn zwangere vriendin, in plaats van voor Anderlecht-Bremen. Timmy Simons liet Duitsland-België voor wat het was en ging naar de bevalling van zijn eerste. Gaat de mens niet terecht boven het werk ? Custers : “Elk zijn beslissing. Ik was niet bij de geboorte van mijn dochter, vanwege de nationale ploeg. Ik vind het geweldig als je dat durft, maar wij deden het toen niet. Altijd spijt van gehad, maar ik koos voor mijn job. Maar goed, Copa heeft alles om een grote te worden. Misschien mist hij body, dat kan, en misschien houdt hij weinig of geen rekening met de rest. Hij is dus een echte keeper, een eenzaat. Zó’n souplesse zag ik trouwens zelden. Uit stand springt hij op deze tafel. En waarom zou een Afrikaan geen goeie keeper zijn ? Ik ben er destijds bij Espanyol nog door eentje ( Thomas N’Kono, nvdr) uit de ploeg gebonjourd.”

Een voordeel voor Copa, zegt Custers, is ook dat hij heel laat met keepen begon. “Hij kan bijgevolg heel goed meevoetballen. Hij blijft wel vaak op zijn lijn, maar noem er mij drie die wél uit de goal komen. Ze spelen allemaal zo graag op hun lijn, omdat er veel volk in de verdediging staat. Wurm je maar eens langs vijftien man. Laat de ruimte en de doelman zal wel komen, hoor. Op Stack kon ik daarvoor ook zo kwaad zijn. Hij kon zich niet gedragen als een prof, Engelsen feesten graag. Dat verwijt ik hem niet, ik heb ook altijd graag gefeest. Hij had wel een geweldige mentaliteit om te trainen. Mijn type keeper. Copa kan ik niet aan, die heeft te veel souplesse in zijn lijf. Onze kleur heeft dat niet. Copa is een elastiek die je uittrekt en die gaat. Misschien teert hij daar wel iets te veel op. Die bal toch kunnen halen in de winkelhaak en dus niet anticiperen voor hij in die hoek komt. Zo hebben we er vorig jaar ook wel een paar binnen gekregen.”

Zijn keepers doen het goed, maar toch mist hij respect. “Financieel krijg ik het niet en volgend jaar wil ik dat veranderd zien. Als ik geen prof kan worden, stop ik ermee. Ik wacht niet langer tot juni, dit was de laatste keer. De foefkes, dat ze niet wisten dat mijn contract afliep… Dan ben je niet met mij bezig.”

De opmerking die je op de club hoorde bij de twijfels over verlenging, was dat hij onvoldoende met de jeugd bezig was. Custers : “Ik zit hier twintig uur per week. Davino is zestien en met hem hou ik me al twee jaar bezig. Maar met kikvorsen werk ik niet. Als ik ze niet kan scouten, hoef ik ze niet. Ik wil niet werken met jongens die anderen voor me kiezen en dan de pispaal zijn als het niks wordt. Dát is hun frustratie. Graag zou ik hier een keeperschool starten. Guillou zegt ja, Herman ook, en nu moet ik nog naar de jeugd om de toestemming te krijgen. Anders kan ik niet op hun velden oefenen of geen cabine krijgen. Beveren heeft de naam keepers te brengen. Als we dat verder willen zetten, moet het gebeuren op een professionele manier. Ik hou niet van amateurs, want ik ben gefixeerd op succes. Ik ben slechts kee- perstrainer, maar ik vind wel dat ik iets bréng. Een ander zal zeker drie keer meer kosten, maar ik verdien slechts een armoeloon. ( Schamper.) Dat me ’s anderendaags door een deurwaarder ook nog wordt afgepakt. Dat begrijp ik niet aan België, dat frustreert me.”

Dat heeft nog te maken met dat “andere leven”. Na Antwerp, Espanyol en het WK ging het sportief bergaf, via KV Mechelen, over Bornem en Sterrebeek tot in Farciennes. “Tot mijn 41e bleef ik in de goal. Op het einde was het niveau om te lachen, ik stond dikwijls zat in de goal en we pakten nog niks.” Kon zijn imago hem dan niks schelen ? “Nooit bij stilgestaan. Ik heb graag geleefd en leef nog, als ik zin heb om pinten te pakken, doe ik dat. Maar ik kan ook drie maanden geen pinten pakken.”

Nadien volgde een héél moeilijke periode. “Vijf jaar ben ik zonder identiteitskaart gebleven. Waarom ook niet ? Mijn nieuw verblijf was amper geregi- streerd en er stond al een deurwaarder voor de deur. Waarom zou ik dan een adres willen. Vijf jaar had ik van niemand last. Ik heb aan de maatschappij niks gevraagd. Aan niemand. Dan moeten ze me met rust laten. Ik ben indertijd failliet gegaan, dat klopt, maar moeten ze je daar tien jaar later nog mee confronteren ? Door mijn echtscheiding is mijn zaak naar de kloten gegaan. Je kan niet op je eentje twintig uur per dag werken. Ik ben uit het dal gekomen, op mijn manier. Beveren heeft me een kans gegeven, voor een armoeloon. Toch ben ik de club daarvoor bijzonder dankbaar.”

Of hij ooit depressief is geweest ? “Ja. Een maand of drie. Ik heb wel nooit aan de pillen gezeten, noch aan de shit… Daarvoor had ik karakter. Maar ik kan begrijpen dat sommige mensen er onderdoor gaan. Ik heb ook zes, zeven weken in de bak gezeten. Als jonge gast zei ik altijd dat ik eens in de gevangenis wilde zitten. Wel, ik héb dat gedaan. Mijn geluk was dat ik er na tien dagen al in de keuken stond en daar heb ik me, hoe erg het ook klinkt, rot geamuseerd. Het was rot voor mijn vriendin en mijn kindjes, maar minder erg voor mij. Het ging om een weigering tot betaling van alimentatie ja, omdat ik vond dat het niet meer nodig was. Door haar ging mijn zaak kapot. En ik betaal niet, ze mag het op haar buik schrijven.”

Hij heeft in zijn leven alles meegemaakt, besluit Custers. “Ik ben rijk én arm geweest, ik denk niet dat iemand me nog kan raken. Wel als ze aan mijn kinderen zouden komen. Ik heb er nu twee kleintjes, van zeven en negen. Ik wilde mijn oudste zoon meenemen, maar dat zag men hier niet zitten. Daarom speelt hij nog bij Lierse. Als doelman ja. Ik laat hem zich amuseren tot zijn tiende en als hij dan wat kan, neem ik hem onder mijn hoede. Hij speelt niet onder de naam Custers. Dat bespaar ik hem. We dollen er vaak over. De naam Custers moet hij verdienen ( lacht).”

door Peter T’Kint

‘Davino Verhulst kan over twee jaar de top halen in België.’

‘Als ze vandaag bellen van Abidjan met problemen, dan zit Copa morgen op het vliegtuig. Niemand houdt hem dan tegen.’