door Koen Meulenaere

Dinsdag 28/1

Barcelona, dat is nog eens een goed geleide club. Hoewel er de voorbije drie jaar voor zes tot zeven miljard frank nieuwe spelers zijn gekocht, zakt het stilaan naar de degradatiezone in de Primera División. Aan Louis van Gaal, eerder al eens Catalonië uitgejaagd en tegen alle gezond verstand in teruggehaald na zijn mislukking met de Nederlandse nationale ploeg, moet het vier miljoen euro opstapvergoeding betalen. De totale schuldenlast van de club benadert – ondanks honderdduizend socio’s en een bloeiende merchandising – stilaan die van Real Madrid, inmiddels overgenomen door de stad. Dat de amateurs van Anderlecht en Brugge daar eens een voorbeeld aan nemen.

Voorzitter Joan Gaspart heeft naar verluidt in drie jaar tijd 120 miljoen euro in de club gepompt. De vraag is of hij in ruil een hypotheek op de gronden van Nou Camp heeft afgedwongen. Zoniet is Willy Van den Wijngaert niet langer de grootste dwaas in het Europese voetbal.

Woensdag 29/1

Interessant interview in Humo van onze vriend Rudy Lanssens met de dames De Clercq en Nys. Wenst gij de sportman te kennen, cherchez la femme. Dat blijkt in uw eigen blad elke week in de rubriek ‘Partners’. Al hebben wij de indruk dat de reguliere VM-redacteurs in hun gretigheid de mooiste vrouwen eerst hebben genomen, zodat de kwaliteit toch een beetje diminuendo gaat.

Patricia Thomaes en Isabelle Nijs zijn de echtgenotes van respectievelijk Mario De Clercq en Sven Nys. Wij meenden eerst een significante hint te zien in het feit dat Isabelle wel als Nys wil worden aangesproken, terwijl Patricia de naam Thomaes laat prevaleren op De Clercq, wat iedereen trouwens zou doen. Maar zo is het niet. Want bij Nys (of Nijs) is het Nys-Nijs. Sven met een Griekse y en Isabelle met iejee.

Iedereen weet dat de twee mannen elkaar niet kunnen luchten, en dat geldt gelukkig ook voor de twee vrouwen. Aanvankelijk zou Patricia naar Isabelle komen, in Tremelo-Baal, maar de dag voordien belde ze af. Iets vaags over de ziekte van een collega. Waarna Isabelle meteen uit haar krammen schoot en, vanop de achtergrond nog wat opgejut door Sven, de zaken duidelijk stelde aan de overdonderde Rudy Lanssens : “’t Is altijd iets met die De Clercqen. Ik ben in elk geval niet van plan om naar Wortegem-Petegem te rijden.” Zodat uiteindelijk twee afzonderlijke interviews in plaats van één gezamenlijk werden gemaakt. Dat zal een lelijke streep door de rekening van de Lanssens zijn geweest, geloof ons.

Middenin het interview staat het : de dodelijke steek van Thomaes naar Nijs. De vraag was hoe beide dames de door slijk besmeurde kleren van hun echtgenoot telkens weer schoon krijgen. Mevrouw De Clercq : “Isabelle zet alles een nacht in de week. Dat kan je wel doen met een gewone merkentrui, maar niet met Mario’s witte trui van wereldkampioen.”

Is dit briljant, in al zijn boosaardigheid, of is dit niet briljant ? We moeten het zeggen zoals het is : alleen een vrouw kan zo gemeen zijn. De arme Isabelle blijkt tot overmaat van ramp ook nog lid te zijn van de toneelkring van Tremelo. Heet ongetwijfeld ‘Het Damiaan-gezelschap’, zoals alles in Tremelo naar Jef De Veuster verwijst. Behalve de taverne van Miel Van Kest, die verwijst naar Miel Van Kest.

Donderdag 30/1

éois Colin in De Standaard : “Filip De Wilde is een uitzondering in de wereld van de voetballers. Hij leest boeken en kwaliteitskranten.”

Dat staat er ! Letterlijk ! Wij doen nu tekstanalyse, exegese zou De Wilde zeggen. Hij leest kwaliteitskranten. Welke ? De Zürcher Zeitung ? Le Monde ? De Herald Tribune ? El País ? De Frankfurter Allgemeine ? The Times ? Of wacht eens even… zou éois misschien De Standaard bedoelen ? Dat kan haast niet anders. Nu gaan we redeneren volgens de wetten van de logica. Als De Wilde een uitzondering is, en als we ervan uitgaan dat het gros der voetballers het Nieuwsblad leest, moeten we dan uit die twee premissen niet de conclusie trekken dat Het Nieuwsblad volgens éois geen kwaliteitskrant is ? Maar waarom heeft hij er dan zelf vijfentwintig jaar voor geschreven ? Of is het pas na zijn vertrek en de komst van Frank Buyse dat…

éois zou dat ook gezegd hebben, van die regenboogtrui die je niet in lauw water kan laten weken.

‘Ik ben niet van plan om naar Wortegem-Petegem te rijden.’