“Een leuke opsteker na mijn goede invalbeurt tegen Lierse, waar ik een voet had in de drie goals en ook nog eens matchwinnaar werd”, omschrijft Bjorn De Wilde zijn gevoel na zijn eerste basisplaats, die hij van Marc Brys kreeg voor het thuisduel van afgelopen vrijdag tegen Standard.

Een gebroken knieschijf eind januari tegen RC Genk, toen hij op het punt stond zijn contract te verlengen bij Westerlo, betekende het begin van een lange lijdensweg voor De Wilde. “Ik dacht even aan het einde van mijn carrière, want het is een veel voorkomend verschijnsel bij auto-ongelukken”, vertelt de spits. “Gelukkig was er dokter MichelRousseaux, die me weer de moral gaf. Ik ben een perfectionist. Ook Lieven Maesschalck mocht dat ervaren. Tijdens mijn revalidatie kreeg ik veel steun van hem, maar ook van Emile Mpenza, Kevin van Dessel en Khalilou Fadiga, met wie ik me dagelijks van halfnegen tot minstens vier uur afpeigerde.”

Germinal Beerschot gooide in juli de Gentenaar een reddingsboei in de vorm van een contract tot het einde van het seizoen. “Ik aanvaardde niet meteen het eerste het beste voorstel. Zonder pretentieus te willen klinken, kan ik toch terugvallen op indrukwekkende statistieken. Die cijfers staan er, zwart op wit. Met SV Roeselare praatte ik ook. Maar met de mensen van Germinal Beerschot werd afgesproken dat we gingen investeren in elkaar. Want je weet nooit met die knie. Het zag ernaar uit dat ik pas na de winterstop weer inzetbaar zou zijn. De eerste maand trainde ik individueel met de revalidatiecoach, want Marc Brys wilde me in alle rust en zonder veel onnodige druk terugbrengen. Hij verwacht geen wonderen van mij, kent perfect mijn kwaliteiten en gebreken. Ik moet niets bewijzen. Zijn geduld werd beloond, want ik nam nu toch een onverwachte voorsprong op die timing. Al een zevental weken ben ik volledig pijnvrij. De scherpte keert terug.”

De Wilde beseft wat een voorecht het is prof te kunnen zijn in de eerste klasse. “Mijn voornaamste ambitie voor dit seizoen is opnieuw voetballer worden”, zegt hij voorzichtig. “Het is niet aan mij om te roepen dat ik vast in de ploeg moet staan. Ik ben Superman niet, die altijd op tien minuten kan scoren. Je maakt geen goals op bestelling. Maar ik wil me tonen en zo veel mogelijk doelpunten maken. Dat etiket van ideale supersub wil ik stilaan kwijt. Ik wil een vaste waarde worden en mijn waarde bewijzen voor Germinal Beerschot. Een prijs pakken moet mogelijk zijn.”

Hij voelt zich goed aan de zijde van François Sterchele. “Wij zijn ongelofelijk complementair. Het is de eerste keer dat ik naast iemand sta die me zo goed aanvoelt. Het omgekeerde geldt ook. Eens naar elkaar kijken volstaat, er zijn geen woorden nodig. We zijn misschien goed vergelijkbare spitsen, omdat we allebei het liefst op intuïtie voor doel opduiken. Continu gevaarlijk zijn en een verdediging een volledige wedstrijd aan de praat houden, dat moet ons handelsmerk zijn.”

FRéDéRIC VANHEULE