Een half jaar geleden vond Glen De Boeck (39) het nog te vroeg voor VVV-Venlo. Na de perikelen bij Germinal Beerschot zat hij toen mentaal en fysiek aan de grond. Nu voelt hij zich weer fris en neemt hij VVV-Venlo bij de hand.

Na een spelerscarrière bij Boom, KV Mechelen en Anderlecht en trainerservaringen bij Cercle Brugge en Germinal Beerschot zet Glen De Boeck voor het eerst de stap naar het buitenland.

Heb je je passage bij Germinal Beerschot ondertussen verteerd?

Glen De Boeck: “Ja, ik ben gaan reizen en gaan sporten. Dat laatste heb ik altijd al gedaan, maar nu heel veel. Zo maakte ik mijn hoofd leeg. Voor het eerst nam ik echt even afstand van het voetbal. Vanaf eind maart ben ik pas weer wedstrijden gaan kijken, ook een paar keer bij VVV. Langzaam kwam de energie terug en nu voel ik me weer enorm fris. Ik ben helemaal klaar om in dit nieuwe avontuur te stappen.”

Hoe kijk je nu terug op je periode op het Kiel?

“Vanaf dag één ging het daar mis. Herman Kesters stond achter mij, maar door de andere stroming ( Jos Verhaegen en Gunther Hofmans, nvdr) werd ik direct tegengewerkt. Er waren mij beloftes gemaakt over een aantal versterkingen. Daarmee dacht ik te kunnen meespelen om de bovenste zes plaatsen. Maar alle beloftes werden gebroken, niet een van die spelers kwam naar Germinal. Het draaide niet meer om voetbal, maar om macht. Twee groepen aandeelhouders lagen met elkaar overhoop en ik als trainer werd daar de dupe van. De tegenwind was enorm, alle dagen moest ik vechten en mijn focus leggen op dingen die helemaal niet relevant zijn. Ik ging eraan onderdoor. Het was gewoon niet mogelijk om daar te werken als trainer.”

Vorig jaar november volgde ontslag na een paar ongezouten interviews. Gaf je die bewust om een breuk te forceren?

“Mwah, bewust… Op een gegeven moment sta je voor een muur en kun je niet meer verder. Ofwel wordt die muur afgebroken en kun je door, of je gaat een andere kant op. Afbreken was niet mogelijk en dus moest ik weg. Natuurlijk had ik er rekening mee gehouden dat mijn uitlatingen voor problemen konden zorgen.”

De klap kwam keihard aan.

“Zeg dat wel. Ik had nooit gedacht dat ik in zo’n situatie verzeild zou raken. Ik ben iemand die veel kan hebben, een vechter, die hard wil én kan werken. Dat ik zo aan de grond zou raken had ik niet zien aankomen. Mentaal en fysiek was ik volledig ten einde, ik had echt tijd nodig om te herstellen. Daarom heb ik VVV in december, toen we voor het eerst met elkaar in gesprek raakten, gezegd dat ik nog niet klaar was om erin te stappen.”

Was je niet vooral teleurgesteld in jezelf?

“Ja, vooral in het feit dat ik zo goedgelovig was geweest. Dat ik me had laten misleiden en zo in een fout verhaal was gestapt. Ik had beter moeten weten.”

Liefst zonder boetes

Is je vertrek naar Nederland ook een beetje een vlucht?

“Nee, zo zie ik het niet. Ik stond overal voor open en heb gesprekken gevoerd met een aantal clubs in België en een paar uit het buitenland. Maar nergens werd het verhaal zo concreet of kreeg ik zo’n goed gevoel als bij VVV. Er waren goede ploegen bij hoor, financieel aanlokkelijker ook dan het aanbod uit Venlo. Maar ik heb gekozen voor mijn gevoel. De mensen uit mijn omgeving die ik meenam naar wedstrijden van VVV, waren allemaal net zo positief als ik. Hier liggen gewoon goede mogelijkheden. Ik kom nu terecht in een competitie die hoger staat aangeschreven dan de Belgische, met grotere stadions, meer publiek en meer structuur. Voetbal leeft hier meer dan in België, merkte ik al gauw. Het zit in kleine dingen. De organisatie rond wedstrijden bijvoorbeeld. Hier is alles vlot en goed geregeld, iedereen doet wat hij of zij moet doen. Gereserveerde kaartjes liggen klaar, ik noem maar wat. In België is dat altijd maar de vraag. Mijn keuze voor VVV zal me gaan verrijken. Dit is geen vlucht, dit is een stap vooruit.”

Je bent in Nederland als trainer wel een grote onbekende.

“Het maakt geen verschil of ik nu in Nederland, België, Frankrijk of Saoedi-Arabië aan de slag ga: in het leven begin je elke dag op nul. Natuurlijk, in België heb ik mooie dingen gedaan als speler, assistent en hoofdtrainer. Die ervaringen neem je mee, maar je kunt niet teren op het verleden. Je moet jezelf elke dag opnieuw bewijzen. Waar ik ook begin, wil ik meteen mijn stempel drukken en duidelijk maken welke kant ik op wil. De mensen in Nederland zijn mijn benadering misschien niet gewend. Ik heb de laatste tijd regelmatig contact gehad met Adrie Koster en Harm van Veldhoven en zij waarschuwden me dat ik hier met de nodige scepsis bekeken zal worden. Maar ze zeiden ook: houd vast aan je eigen lijn, dan komt de acceptatie uiteindelijk vanzelf.”

Van Veldhoven was in zijn eerste jaar bij Roda JC soms totaal van slag vanwege de kritische benadering in de pers. Ben je daar op voorbereid?

“Ja. Ik heb lang genoeg bij Anderlecht gezeten, dus ik kan wel met kritiek en druk omgaan. Dat mensen in Nederland mij vanuit onwetendheid met reserves zullen tegemoet treden, is geen onoverkomelijke zaak.”

Michel Preud’homme had ook een grote staat van dienst, maar in Nederland werd hij af en toe gek van de media. FC Twentevoorzitter Joop Munsterman moest hem in bedwang houden.

“Prima toch? Het is belangrijk dat mensen binnen een organisatie elkaar helpen, ook op dat soort gebieden. De club moet je veilige haven zijn. Is dat het geval, dan moet het verder niet zo veel meer uitmaken wat anderen nog over je roepen. De kunst is om kritiek te filteren. Wat is de boodschap, waar komt die vandaan, wat kan ik ermee? Ik luister naar de mening van anderen, die kan soms heel leerzaam zijn. En zo niet, dan laat ik het voor wat het is. In mijn ogen is dat de juiste weg. Als je niet met kritiek kunt omgaan, dan ben je niet geschikt voor deze baan.”

Hoe ga je het aanpakken bij VVV-Venlo. Meteen met de zweep erover?

“Ik wil niet meteen een regime opleggen waarvan iedereen schrikt. De eerste twee weken heb ik vooral geobserveerd. Spelers leren kennen vanuit een losse omgeving, waarin iedereen zichzelf is. Nadien zal ik gaan bijsturen. Dat wil ik wel, dat niet meer. Ik zal afspraken maken en die goed bewaken. Liefst zonder boetes, maar of dat lukt heeft een spelersgroep zelf in de hand.”

De vorige trainer

Vorig seizoen ging VVV bijna ten onder aan verdeeldheid. Het elftal was lange tijd los zand, er was veel onbegrip en een gebrekkige communicatie tussen de verschillende culturen. Hoe ga je daar een eenheid van maken?

“Verdraagzaamheid is daarin een belangrijk woord. Evenals teambuilding. Voetballers kennen elkaar doorgaans niet, dat is dé grootste factor in deze problematiek. Ze komen op de club, trainen en zijn zo rap mogelijk weg. Ik denk dat je een cultuur moet scheppen waarin ze veel meer tijd met elkaar doorbrengen en zo meer leren over de ander. Ik zeg altijd: voetballers moeten in hun blootje durven staan voor elkaar. Dat bedoel ik dan niet letterlijk, maar figuurlijk. Ze moeten zich open stellen, zich durven uiten naar elkaar. Alleen dan zal er acceptatie ontstaan. Het is goed als jongens elkaar gaan vertellen over hun afkomst en achtergronden. Zodat anderen gaan inzien waaróm Nigerianen zich gedragen zoals ze doen, bijvoorbeeld. En hoe ontstaat zo’n situatie: door meer tijd met elkaar door te brengen.”

Het heeft toch geen zin om dat van bovenaf op te leggen?

“Klopt, je kunt spelers niet verplichten om een normale werkdag op de club te blijven. Voetbal is geen nine to five job. Wel gaan we omstandigheden creëren waarin ze uit zichzelf hopelijk wat langer blijven hangen. Het spelershome wordt opnieuw ingericht, huiselijker gemaakt. Als jongens daardoor na de training nog even kletsen samen of een potje kaarten, al is het maar een kwartier, dan is dat al pure winst. Wat ik bij VVV wel heb ingevoerd is een gezamenlijk ontbijt, van negen tot halftien. Dan heb je dagelijks al minimaal een halfuur waarin spelers met elkaar communiceren over allerlei zaken. Bij Cercle Brugge begon ik ook ooit met dat soort maatregelen en daar kwam een grote saamhorigheid uit voort.”

VVV-Venlo was vorig seizoen een bron van onrust: de voorzitter en de trainer lagen constant overhoop. Ben je niet bang dat je weer in een wespennest bent gestapt?

“Ik heb mij niet verdiept in het verleden of in de problemen die hier zijn geweest. Ik wil zoveel mogelijk alles zelf ervaren. Wel heb ik met Adrie Koster over VVV gesproken. Hij heeft hier gewerkt, kent de club, en was positief. Sprak over een goed georganiseerde club waar je als trainer de ruimte krijgt om je werk te doen. Dat sluit aan bij het gevoel dat ik zelf al snel kreeg.”

Maar je wil toch wel weten wat er met de vorige trainer Jan van Dijk is gebeurd?

“Nee, dat vind ik niet interessant. Het maakt me niet beter of slechter als ik dat weet.”

Die werd er onder meer op afgerekend dat hij openlijk zijn bedenkingen uitsprak over de kracht van zijn selectie en over het beleid van de club. Je moet op je woorden letten.

“Het is niet aan mij om over een voorganger te gaan oordelen. Ik volg mijn eigen weg en probeer op de juiste knopjes te drukken. Dan zien we wel waar we uitkomen. Wel weet ik dat er nog nooit een club is gebaat bij conflicten die in de media breed werden uitgemeten. Meningsverschillen mogen en moeten er zijn, maar dan wel binnenskamers. Laten we hopen dat iedereen bij VVV dat beseft.”

Doel

Welke impressie kreeg je tot nu toe van de ploeg?

“Het elftal op zich, de intrinsieke kwaliteit, maakte niet zo’n slechte indruk. Ik zag goede dingen, maar ook lacunes: kracht, snelheid, fysieke présence. Die zaken proberen we nu in te vullen. Frivoliteit en technische kwaliteit is zeker aanwezig, kijk maar naar Robert Cullen en Ahmed Musa. Die jongens hebben maar één ding voor ogen: slagen in Europa. Aan ons nu de taak om ze van de juiste prikkels te voorzien, zodat ze volgend seizoen ontploffen en naar een hogere competitie kunnen. En zo zijn er nog wat jongens die op het punt van doorbreken staan. Barry Maguire bijvoorbeeld, die we van FC Utrecht hebben overgenomen. Het talent is er bij VVV, maar dat moet nog wel omringd worden door volwassenheid en body.”

Je voert zelf de druk al op door te spreken over een plek in de middenmoot.

“Nee nee, zo heb ik het niet gezegd. Mijn doel is om van VVV een stabiele Eredivisieclub te maken. Daar gaan we allemaal hard aan werken. Dat handhaven het enige doel is voor komend seizoen hoor je me óók nog niet zeggen. Ik vind het verkeerd om nu al dat soort dingen te gaan roepen, dat je vijfde wilt worden of degradatie probeert te ontlopen. We gaan voor het hoogst mogelijke en zullen onze doelen gaandeweg gaan bijstellen.”

DOOR GEERT-JAN JAKOBS – BEELDEN VOETBALIMAGES/IMAGEGLOBE

“Ik heb mij niet verdiept in de problemen die hier zijn geweest.”

“Adrie Koster was positief over deze club.”

“Als je niet met kritiek kunt omgaan, dan ben je niet geschikt voor deze baan.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content