Zondag speelde Radja Nainggolan zijn 200e wedstrijd in de Serie A. Op zijn 27e is hij ook nog amper weg te denken uit de nationale ploeg. Wat niemand verwachtte, daar slaagde Ninja in: een voet zetten tussen dat sterke Belgische middenveld.

‘Bent u een pelgrim? Ga dan maar door.’

Een minzaam man, wit boordje om de hals, wenkt ons met een brede glimlach het Sint-Pietersplein op, afgezoomd door de prachtige zuilen van Bernini. De Katholieke Kerk is net begonnen met de viering van een nieuw Heilig Jaar en paus Franciscus heeft daarom de deuren van de Porta Sancta tot zijn basiliek opengeduwd. Een traditie die al bestaat sinds 1300. Het vorige heilige jaar was in 2000 en normaal moet je dan 25 jaar wachten op het volgende. De paus kan evenwel altijd een uitzondering maken en dat deed hij voor 2016, het Jaar van de Barmhartigheid.

Pelgrim zijn of niet, voor de man is het belangrijk. Alleen pelgrims mogen immers door die heilige deur de Sint-Pietersbasiliek binnen. De rest moet de andere ingang gebruiken. Maar pelgrim of niet, iedereen moet eerst door een veiligheidsdetector. Dit is Rome anno 2015 en de terreurdreiging is nooit ver weg. Ook opvallend: geen wachtrijen aan de ingang van de Vaticaanse en andere musea. Tophotels geven grote kortingen. Jaar van de Barmhartigheid of niet, ook hier leeft blijkbaar toch wat angst bij de toerist.

De Romein trekt er zich op het eerste gezicht weinig van aan. De zon schijnt, de winterwarmte voelt aangenaam en de verkeerschaos blijft groot. Wild toeterende chauffeurs die zich klem rijden in de smalle straatjes, bussen die hopeloos te laat zijn, scooters die zich overal tussen wringen, Rome op zijn best. Relatief veel bedelaars ook, net als in alle Europese hoofdsteden. Vrouwen die met hun baby op de arm om voedsel smeken, het blijven harde confrontaties, ook voor de nonnetjes die vriendelijk knikken.

Een eindje buiten de Eeuwige Stad ligt Trigoria. Het platteland. Hier traint AS Roma, de club die in haar logo de afbeelding van de wolvin draagt, die Romulus en Remus zoogt. De tweelingzonen van Mars, de stichters van de stad. Op het terras zijn de kussens van de ligstoelen weggehaald. Een oefencomplex dat de aanblik heeft van een hotel? Niet zo uitzonderlijk in Italië waar een squadra nogal vaak in ritiro is, op afzondering. Het is vrijdag als we met Radja Nainggolan hebben afgesproken en ze hebben er net weer een nacht in het oefencomplex op zitten. Na het ontbijt mag iedereen dan terug naar huis, om vervolgens kort na de middag weer te verzamelen voor de training van de dag. Ook dat is voetballen in Italië.

Reden: de precaire sportieve situatie. Als enige topclub op woensdagavond gewipt uit de beker, vandaar de ‘straf’. Europees gelukkig wel door naar de volgende ronde in de Champions League – Real Madrid komt! – maar in de competitie teleurstellend in de subtop. Crisis betekent in Italië: trainer onder druk, veel speculaties over zijn opvolger en een silenzio stampa. Geen pers! Voor de Belg, tijdens de derby tegen Lazio nog aanvoerder en een beetje de nieuwe Re di Roma (de oude koning, Francesco Totti, is al nagenoeg het hele seizoen geblesseerd) wordt gelukkig een uitzondering gemaakt, op één voorwaarde: geen vragen over de actuele situatie van Roma.

Laten we beginnen met je recente uitverkiezing voor het Team van het Jaar van vorig seizoen in Italië. Hoe mooi staat dat op een palmares?

RADJA NAINGGOLAN: ‘Als je weet hoeveel goeie middenvelders er hier spelen, is dat een fantastische erkenning. Een beloning voor hard werk.’

Zie je het als een bekroning van tien jaar aan de weg timmeren in Italië?

NAINGGOLAN: ‘Niet alleen dat. Ik heb hard gewerkt om in een grote ploeg te geraken en dat is gelukt. Ik denk dat ik iemand ben die alles geeft voor een ploeg. Misschien niet het type dat de ploeg laat winnen, maar eentje die een ploeg wel in staat kan stellen om beter te draaien. Ik denk dat ik een belangrijke schakel kan zijn. Mijn rol is: zo snel mogelijk een bal recupereren en die zo afgeven dat we een aanval kunnen opzetten. Dat is iets waar ik, denk ik, wel goed in ben.’

Doorzettingsvermogen, recuperatie, verticaal spel…

NAINGGOLAN: ‘Altijd! Mijn eerste gedachte is altijd naar voren voetballen, dat vind ik het mooie aan voetbal.’

Omschrijf eens je evolutie als speler?

NAINGGOLAN: ‘Ik was heel jong toen ik naar Italië kwam, met alle moeilijkheden van dien. Lastig gehad in het begin, moeten aanpassen, de taal leren. Veel opgepikt van goeie ploegmaats, wat het iets eenvoudiger maakte. De weg van de geleidelijkheid ook, ruim vier en een half jaar bij Piacenza, dan naar Cagliari, waar ik het in het begin ook moeilijk had, omdat het niveau er hoger lag. Maar omdat ik wist dat ik de kwaliteiten had om er te spelen heb ik me over het minder aantal speelkansen heen kunnen zetten. Ik ben hard blijven werken en toen ik na een halfjaar in de ploeg geraakte, ben ik er niet meer uit geweest. Geloof in eigen kunnen is belangrijk. Na opnieuw een lange periode kwam Roma en hier probeer ik er het beste uit te halen.’

Op het EK zul je 28 zijn. In principe zijn dit je sterkste jaren.

NAINGGOLAN: ‘Ik weet dat niet. De laatste twee, drie jaar was ik al hetzelfde type speler als nu. Natuurlijk is de ervaring op hoger niveau groter, maar ik denk dat het grote verschil de ploeg is. Ik speelde vroeger ‘maar’ bij Cagliari, nu is dat Roma. Daar word je meer gevolgd.’

CAMPAGNE

Waar zat je tijdens de loting voor het EK?

NAINGGOLAN: ‘Op weg naar Napels. Bij de landing vernamen we de tegenstanders. Er werd direct gelachen, want in mijn ploeg zitten jongens van de nationale ploeg van Italië. ‘Nu is het voor echt’, zeiden die. Toen we onlangs wonnen, was het maar vriendschappelijk. Ik denk dat het een harde loting is, maar met de ploeg die wij hebben, moeten we van niemand bang zijn.’

Ben je blij met Italië als tegenstander?

NAINGGOLAN: ‘Dat weet ik niet. Ja, omdat het tegen ploegmaats is, maar minder blij omdat ik zéér goed besef dat Italië altijd een erg goeie tegenstander is op een toernooi. De ploeg moet niet super zijn om ver te komen, dat zag je nog in 2006. Mijn gevoel is dat ze nu in handen zijn van een zéér goeie trainer (Antonio Conte, nvdr), die hen in de goeie richting stuurt. Tactisch zijn ze op een toernooi een lastige ploeg, meestal in topvorm. De verdediging van Juve, een sterk blok…’

Zijn Italianen tactisch zo veel sterker?

NAINGGOLAN: ‘Ik vind van wel. Juve dat Real Madrid eruit gooit in de Champions League, dat is niet omdat ze betere spelers hebben, maar omdat ze tactisch sterker zijn. Het blok dat het haalt. Dat we hen met België onlangs toch klopten, was omdat onze drie goals er kwamen na een individuele actie. Daar kunnen wij het verschil maken, met een Eden Hazard en een Kevin De Bruyne. En als het bij hen eens niet lukt – wat nog niet vaak gebeurde – is er nog altijd ons blok.’

Kevin De Bruyne was de man van de vorige kwalificatiecampagne, dit keer sprong jij eruit.

NAINGGOLAN: (schudt het hoofd) ‘Ik weet dat niet. Er werd veel van mij verwacht, denk ik. Naar mijn gevoel is het pas echt goed beginnen te lopen na mijn sterke prestatie in Parijs tegen Frankrijk, toen ik ook scoorde. Toen ontstond er een soort mania. Daarna kreeg ik veel vertrouwen. Ik heb zelf altijd gezegd: hoe meer je je kans krijgt, hoe beter je in het team geraakt. Dat is wat er nu gebeurt. Ze hadden op het WK de kwartfinale gehaald, ergens zat ik in mijn achterhoofd ook wel met de vraag: hoe ga ik daar nog tussen geraken? Ik ben er zo veel jaar bij geweest, en tegelijk ook weer niet, altijd op het randje. Wel in de selectie, weinig tot nooit gespeeld, nooit mijn kans gekregen. Ik heb ze nu misschien wel gegrepen, maar anderzijds denk ik ook: had ik eerder mijn kans gekregen, ik had ze eerder gegrepen. Dat is nu eenmaal voetbal, keuzes van een bondscoach zijn moeilijk als je zo veel goeie spelers hebt.’

Heeft Marc Wilmots zijn keuzes ooit uitgelegd?

NAINGGOLAN: ‘Op dat moment was het gewoon een keuze tussen mij en een ander. En hij heeft toen gekozen voor iemand die heel die campagne speelde.’

Steven Defour.

NAINGGOLAN: ‘Ja. Op dat moment valt er niks uit te leggen. Je kunt alleen persoonlijk ontgoocheld zijn. Ik dacht een tijdje dat het was omdat ik slechts bij Cagliari voetbalde, maar toen ik bij Roma speelde, veranderde er niet direct iets. Ik denk dat het was omdat Steven Defour heel jong bij de Rode Duivels kwam, er altijd bij was, met Standard kampioen werd en Champions League speelde. Die had gewoon veel meer naam in België dan ik.’

Toen je je kans greep, bracht je snelheid, agressiviteit en verticaliteit.

NAINGGOLAN: ‘Misschien ontbrak dat wel een beetje. Ik denk dat ik een sterke campagne gespeeld heb en ik ben tevreden dat ze blij zijn met mijn prestaties.’

Heb je nu het gevoel dat jouw naam als eerste op het blad komt in het middenveld?

NAINGGOLAN: ‘Neen, dat nu ook weer niet. De laatste tijd speelde ik vaak met Axel Witsel naast mij en De Bruyne voor ons. Maar ook al met Marouane Fellaini in de buurt, het kan variëren. Vergeet ook Moussa Dembélé niet: ik blijf dat een fantastische speler vinden, die offensief nog iets meer brengt dan ik. Voor mij blijft Moussa het grootste talent van België. Zijn speelstijl is zo mooi om naar te kijken. Misschien mankeert er iets aan zijn spel dat de trainer van hem verwacht.’

Snelheid en diepgang.

NAINGGOLAN: ‘Misschien. Maar als Moussa aan de bal komt, verliest hij die nooit. Zelfs niet als hij die honderd keer in één wedstrijd raakt!’

AMBITIES

De Rode Duivels staan eerste op de wereldranking. Gaan jullie naar Frankrijk als kandidaat-kampioen?

NAINGGOLAN: ‘Dat verwacht men van ons, maar als je ziet dat er ploegen zijn die gewoon zijn om te winnen, Spanje en Duitsland met name, moet je die toch als favoriet zetten. Frankrijk als gastland hoort daar ook bij. Bij de eerste vijf zet ik ons zeker, en als je dan in kwart- of halve finale tegen een van die landen valt, kan het snel gaan: zij kicken ons eruit of wij doen dat met hen. De ingesteldheid van de ploeg moet straks echt op honderd procent staan.’

Raakt de kritiek op het spel jullie?

NAINGGOLAN: ‘Die is er overal. Ook hier. Win je zeven wedstrijden, dan moet je kampioen spelen. Verlies je er twee, dan is de ploeg niks waard. Het hoort erbij. Het belangrijkste als speler is daar goed mee omgaan en de mensen geen gelijk geven.’

Wilmots snapt het niet: geplaatst, eerste op de wereldranking, een stevig verdedigend blok, voldoende goals, en toch kritiek.

NAINGGOLAN: ‘Als wij straks elke wedstrijd winnen met 1-0 en je wint het EK, gaat er dan ook worden gepraat over slecht spel? Neen! Dan wordt er alleen gefeest.’

Treedt er gewenning op en wil de buitenwacht steeds meer?

NAINGGOLAN: ‘Natuurlijk! ‘Met de ploeg die ze hebben volstaat winnen alleen niet.’ En dus komt de kritiek. Mensen verwachten dat we 300 dagen per jaar in goeie vorm zitten, maar zo werkt het niet. Onder spelers is het anders. De bondscoach is duidelijk over zijn spelstijl en de opdrachten, hij heeft zijn visie en blijft daarop doorgaan. Of wij het allemaal perfect uitvoeren, is weer wat anders, maar wat hij wil, is echt wel duidelijk. We spelen misschien niet altijd het voetbal dat wij van onszelf verwachten, of dat de trainer van ons verwacht, maar het belangrijkste is dat we dan niet verliezen. Dan telt het blok en als blok zitten we goed, vind ik. Wij voelen ons als groep zeer goed, we lachen vaak samen, spelen vaak samen spelletjes, het is een groep waarin de ene voor de andere knokt. Die filmpjes die worden opgenomen binnen de groep geven de sfeer perfect weer. Er wordt heel veel gelachen.’

Wie zou jij meenemen naar een onbewoond eiland? Dembélé verkoos jou om je overlevingsinstinct.

NAINGGOLAN: ‘Sowieso een ‘buitenlander’, omdat je moet overleven. Misschien ook wel Moussa, die kan zijn plan wel trekken.’

Komt het in het buitenland neer op ‘overleven’?

NAINGGOLAN: ‘Vooral in het begin. Het is moeilijk om alles achter te laten, zeker als je nog een tiener bent. Zeventien jaar, je wordt volwassen, je vraagt je af wat je van je leven wilt maken, het zijn de jaren waarin vriendschappen ontstaan. Dan alles achter laten is niet gemakkelijk. Je moet dan geloven in wat je wilt. Natuurlijk moet je het talent hebben, maar uiteindelijk draait het toch vaak uit op hoe graag je het zelf wilt.’

In jouw geval speelde wellicht ook je thuissituatie mee. Je was al gewend om je plan te trekken.

NAINGGOLAN: ‘Ik heb heel veel moeilijkheden gehad in het leven, maar of dat ermee te maken heeft? Je kunt ook goed leven, iets heel hard willen en het dan bereiken. Al dat slechte in de familie was voor mij wel een extra motief om het nóg beter te doen. Ik haat verliezen. Veel spelers hebben dat, maar je moet het op het veld laten zien. Hard zijn, hard worden, de betere zijn in de duels. Anderzijds: voetbal is meer dan hard zijn. Je moet ook technisch uit de voeten kunnen.’

Speelt daar je pleintjesachtergrond?

NAINGGOLAN: (knikt) ‘Daar ben je veel bezig met techniek, maar aan de trucjes die je op de pleintjes leert, heb je op een veld niet veel. Daar telt of je een bal goed kunt inleveren, een goeie pass in de voeten hebt, goed op doel kunt schieten.’

Veel Rode Duivels hebben zo’n achtergrond: pleintjesvoetbal en geen evidente thuissituatie.

NAINGGOLAN: ‘Misschien is dat óók een verklaring voor het feit dat we zo’n goeie generatie hebben. Of je groeit slecht op, in het midden van de criminaliteit, of je kiest voor een andere weg en om de tijd te doden ga je wat sjotten.’

Je wordt soms be- en veroordeeld op je uiterlijk, onlangs nog in een chique Antwerps hotel waar mensen je aanzagen voor een terrorist. Hoe revolterend is dat?

NAINGGOLAN: ‘Ik kon er nog om lachen. Ik heb wel een bepaalde karaktertrek waar ik misschien anders mee zou omgaan als ik in andere omstandigheden zou belanden…’

Hoe bedoel je?

NAINGGOLAN: ‘Misschien dat ik in andere omstandigheden anders had gereageerd. Toen lachte ik, ik dacht dat ze tegen mijn maat bezig waren. Mocht dat niet het geval zijn geweest en mochten ze me uiteindelijk niet hebben herkend, ik zou misschien wel anders hebben gereageerd. Niet met fysiek geweld, maar toch wat meer om uitleg vragen: waarom?’

Slotvraag: heb je het parcours naar de finale van het EK al bekeken? Duitsland mogelijk in de kwartfinale, Frankrijk in de halve.

NAINGGOLAN: ‘Dat zijn zorgen voor véél later. Het belangrijkste is nu gefocust te zijn op de club. Je weet nooit hoe je komende zomer aan zo’n toernooi begint. Ben jij fit? Wie is nog fit? Op wie kun je eventueel niet rekenen? Maar eerst Roma, dit kampioenschap goed afhandelen.’

DOOR PETER T’KINT IN ROME – FOTO IMAGEDESK – THOMAS SWEERTVAEGHER

‘Die filmpjes die worden opgenomen binnen de groep geven de sfeer bij de Rode Duivels perfect weer.’ RADJA NAINGGOLAN

‘Het grote verschil is dat ik vroeger ‘maar’ bij Cagliari speelde. Nu is dat Roma, daar word je meer gevolgd.’ RADJA NAINGGOLAN

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content