'Ik drijf graag mijn zin door'

Redactie Sportmagazine

05-09-2005, 00:00 Bijgewerkt op: 05-07-2022, 09:18

Getrouwd met Gitte Ceuters (26)

Waar leerde je je vriendin kennen ?

“In een discotheek in Westerlo. Ik heb de eerste stap gezet ja, maar blijkbaar moet ik toch zijn meegevallen, want ze is uiteindelijk met mij getrouwd. Op 10 september is het vijf jaar geleden dat we elkaar leerden kennen. Op dat vlak ben ik nogal romantisch van aard, ik onthoud zulke dingen.”

Waar ben je getrouwd ?

“Op Mauritius. Fantastisch eiland. Vier maanden vooraf moest ik alle papieren opsturen en we moesten ook kiezen volgens welke godsdienst we wilden trouwen. Het eiland heeft allerlei soorten van invloeden en we konden kiezen uit een bruiloft volgens de katholieke rites, eentje volgens het boeddhisme, nog andere… De getuigen waren mee, voor de familie komt volgend jaar nog een feest. Nadien hebben we het hele eiland verkend. Ik wil op vakantie wat doen, niet de hele dag aan het zwembad of het strand liggen. We zijn de bergen ingetrokken, hebben dingen bezocht…”

Je combineert werk met voetbal. Is dat te doen ?

“Ik ga er binnenkort mee stoppen. Ik werk nu nog deeltijds bij Roland muziekinstrumenten, het bedrijf van Vic Keersmaekers, de voorzitter van Verbroedering Geel, mijn vorige club. Vroeger deed ik daar de bestellingen van de onderdelen, nu houd ik me vooral bezig met het in orde brengen van de logistiek. In principe is dat allemaal met voetbal te combineren als je club dichtbij is. Met Roeselare is dat niet zo. Ik sta elke dag om zeven uur op, werk tot de middag, eet dan snel iets, vertrek naar West-Vlaanderen en ben pas rond halftien weer terug. Dan moet je nog warm eten. Vier uur per dag in de auto, vier uur werken, één training : dat was te zwaar.”

Maar het stoort blijkbaar niet, want de twee West-Vlaamse ploegen die ’s avonds trainen, misten hun start niet.

“Een aantal dingen kan je toch moeilijk trainen als je maar één training op een dag hebt. Fysiek bijvoorbeeld. Drie duurloopjes van drie kwartier per week met hartslagmeter, in principe zou je die nog moeten doen buiten je trainingen. Wie werkt, vindt daar moeilijk de tijd voor. Daarom heb ik toch besloten om prof te worden. Een voetballer wil zo hoog mogelijk uitkomen, ik ook.”

Hou je van muziek ?

“Ja, ik zit veel in de auto, sta ermee op, ga ermee slapen. Ik hoor heel uiteenlopende dingen graag, maar qua radio ga ik toch voor Q Music. Roland sponsort veel, via mijn baas raak ik ook makkelijker aan goeie tickets voor concerten. Clouseau zag ik onder meer en vorig jaar Simple Minds. Festivals spreken me minder aan.”

Je vader was een fan van Rocky Marciano, vandaar je voornaam. Op school ooit mee gepest ?

“Neen. Ik haat die voornaam ook niet, het is gewoon een speciale. De Rockyfilms van Stallone zag ik allemaal, maar geen 33 keer, zo’n fan ben ik niet. Wel van film in het algemeen, vroeger ging ik wel tot drie keer per maand. Nu is dat minder. De mensen uit het voetbal noemen me trouwens niet Rocky, maar Bobby. Naar Bob Peeters, ook een lange. Idolen ? Ik ben opgegroeid met Mexico 86, toen had je Maradona. Maar om het in de streek te houden : Bart Goor begon ook bij Geel en schopte het tot in Anderlecht en kapitein van de nationale ploeg. Ik kom pas kijken, maar wie weet waar het eindigt.”

Heb je een tatoeage ?

“Ja. Twee. Op de rug, op mijn schouderbladen. Twee vleugels met twee ogen, symbolisch, een teken van bescherming. Verder heb ik jaren met het nummer 7 gespeeld en daarom liet ik dat nummer in Romeinse cijfers op de binnenkant van de onderarm zetten. Die tatoeage verdwijnt wel na zeven jaar, die op mijn schouders blijft. Als het van mij afhangt, liet ik er nog één of twee zetten, maar mijn vrouw ziet dat niet graag. Zij was ook niet zo voor de andere, maar ik heb toch doorgezet. Dat is mijn karakter, ik ben open, zeg wat ik denk, houd rekening met de anderen, maar drijf toch ook graag mijn zin door. Tenslotte is het mijn lichaam.

Je bent half Schots.

“Mijn moeder is Schotse en toen we jong waren, gingen we tot drie, vier, vijf keer per jaar naar ginder. De familie komt ook vaak. Ik heb nog overwogen om er te gaan wonen. Ooit was ik even bij de Rangers, ik had die als jeugdspeler van Lierse op een toernooi geholpen en toen ik er met vakantie was, mocht ik een maandje meetrainen bij de club. Ik was 15, 16, en zag mannen als AllyMcCoist of MarkHateley op training. We hebben nu een huis, maar ik voel me niet gebonden aan België, ik zou gerust zes maanden per jaar elders kunnen wonen.”