Dit seizoen geven vijf mediawatchers beurtelings hun mening over de voetbalactualiteit : Peter Vandenbempt (VRT-radio), Gui Polspoel (Canal+), Dirk Deferme (VTM), Marc Delire (RTBf-tv) en Frank Raes (VRT-tv). Deze week is Gui Polspoel aan de beurt.

Spanje-België 2-0. Wat vond je ervan ?

Gui Polspoel : “Vreemde wedstrijd. Zelden of nooit gezien. In een wedstrijd van dat niveau twee ervaren spelers die op zo’n domme manier in de fout gaan en zich laten uitsluiten. En och god, ik wil wel een stuk meegaan in die scheidsrechter die nu de volle laag krijgt, maar dan vergeet men wel dat die mens na twintig minuten een strafschop had moeten fluiten tegen Van Buyten. Als het daar 1-0 wordt, gaan ze er ook aan, zeker ? Maar Deflandre, zó dom, en dan nog even knokken met de vierde scheidsrechter. En het spuwen van Goor… Ik begríjp het niet ! Waren ze zo opgenaaid om te stunten en goed te maken wat in de vorige wedstrijd fout was gelopen ? Maar dat het dan uitgerekend Deflandre en Goor zijn, die alles hebben meegemaakt in grote competities als de Franse en de Duitse, dat is voor mij totaal onbegrijpelijk. Zo gaven ze het zelf weg.”

De doelpunten werden ook nog eens in cadeauverpakking aangeboden.

“( Zucht.) Inderdaad, en dan valt altijd weer dezelfde naam, die van Kompany, en dat vind ik doodjammer. Ze moeten die jongen toch eens duidelijk maken dat een voetbalwedstrijd niet gaat over het winnen van de titel van Mister Belgian Beauty. Als hij in goeden doen is en het allemaal zo sierlijk oplost, dan heeft hij de neiging om nóg een stapje verder te gaan. Bijna uitdagend. Dan is er dat ene stapje te ver, en : bingo. Ook Van Buyten maakt zijn fout in de fase voor die strafschop. Daar heeft hij ook weer even een black-out. We hebben dat wel vaker achteraan.”

Zeggen de uitsluitingen en de doelpunten ook iets over de waarde van de ploeg ?

“Ik vind het des te spijtiger omdat die Spanjaarden absoluut niet indrukwekkend aan het voetballen waren. Op het moment dat ze tegen tien man kwamen te staan, gingen ze nóg zwakker voetballen. Geen diepgang, afstandschoten te pas en te onpas. De Belgen bleven overeind en hielden greep op de wedstrijd. Op die heel vreemde situatie na dertig seconden na heeft Peersman één bal moeten pakken. Kijk, nog zoiets : Peersman. Ook dát was een moment dat de wedstrijd had kunnen beslissen. Botst die bal ? Ik weet het niet, maar ik zie het Casillas nog niet voorhebben. Voor hetzelfde geld stond het al na twintig minuten 2-0.”

Is de ploeg door de mand gevallen ?

“Ik héb wel een ploeg gezien. Er is solidair gestreden, zelfs met zijn negenen. Normaal verwacht je dat je van het kastje naar de muur wordt gespeeld. Maar nee, er stond iets. Dat kunnen ze wel, vooral tegen grote tegenstanders : het vuur eruit halen, een tegenstander lamleggen en op een diefje zelf scoren. Dát is het Belgische voetbal, al van onder Raymond Goethals, en dat verandert niet. Er is absoluut geen reden tot optimisme, maar zo somber zie ik het ook niet in. Bosnië-Servië 0-0 : wie is daar de winnaar ? Achter Spanje heb je drie landen met gelijke kansen. Het is absoluut onvoorspelbaar hoe dat afloopt, vooral omdat Litouwen links en rechts nog wel een punt zal pakken. Natuurlijk : één op zes, het oogt heel schraal, maar zet daar elf andere spelers en je krijgt hetzelfde voetbal.”

Davy De Beule kreeg geen gelijk van de rechter. Hoe heb je dat onthaald ?

“Met grote verbazing. Ik kan me niet voorstellen dat in een andere sector een rechter dat soort motivering gebruikt. Dat hij gewoon kijkt naar de situatie van zo’n speler, die niet meer aan spelen toekomt en nul inkomen heeft. Nu verzint hij dingen als ‘de economische waarde van het voetbal die in het gedrang dreigt te komen…’ Wat me zo tegen de borst stuit, is dat dit de filosofie van vóór het arrest-Bosman is : een speler is koopwaar, behoort tot de activa van de firma Lokeren, en als je dit toelaat krijg je een olievlek en dan gaat het hele economische fundament van het voetbal naar de knoppen. Mijn redenering is anders : probeer een economische realiteit op te bouwen waarbij de spelers geen kapitaal meer zijn van een club. Pas je aan aan een nieuwe realiteit ! Voor de spelers is dit terug naar af. Iedereen die met arbeidsrecht bezig is, valt van zijn stoel. Dit vonnis bewijst ook dat recht niet waardevrij is.

“Voor De Beule is het een klein drama. Op je eentje trainen is al niet zo plezant, en voor wie een half jaar heeft stilgelegen, is het altijd moeilijk om weer aan te pikken. En van de nationale ploeg gesproken : misschien is De Beule wel iemand die als hij nog wat boterhammen eet, over een jaar of twee, drie wél iets centraal op dat middenveld kan brengen. Ik geloof daar nogal in.”

René Vandereycken heeft wat onaardige dingen verteld over Aimé Anthuenis.

René heeft soms paranoïde trekjes en ziet overal conspiraties tegen hem. Ik herinner me de wedstrijd waarin hij vier penalty’s zag voor Genk : wel, ik wil u die beelden laten zien. En dan die zwart-witredeneringen. ‘De scheidsrechter moet consequent zijn : als hij geen strafschop fluit en de speler is gevallen, moet hij die speler geel geven.’ Neen ! Er kan een perfect reglementaire schoudercharge geweest zijn, dan heb je nog geen Schwalbe. Dat soort treiterige gelijkhebberij, dat heeft hij wel.

“Ander voorbeeld : hij heeft een boek geschreven over de omgang met de pers. Je mag tijdens de rust geen spelers interviewen en na de wedstrijd moeten ze eerst naar binnen en een trui aan, anders kunnen ze kou vatten. Dan zeg ik : verbied hen dan ook zo’n ereronde te lopen, want die duurt veel langer dan een kort interview. Kunnen ze dan geen kou vatten misschien ?

“Dit is de allermooiste : in ons contract met de profliga is vastgelegd dat spelers ter beschikking moeten zijn voor, tijdens en na de wedstrijd. Wij hebben hem daarop gewezen en gezegd : wij krijgen niet geleverd waarvoor we betaald hebben. Dan neemt hij dat contract en zegt : ‘Tijdens de wedstrijd ? Als een speler een inworp neemt, zou Canal + dus een gesprekje met hem kunnen hebben. Dat is toch onzin, dus slaat dat contract nergens op.’ Dat noem ik : treiterige gelijkhebberij. Ik vond dat hij vroeger ook zo speelde.”

Hij zei ook : “Ik vind het deontologisch onaanvaardbaar dat een collega mijn ploeg op tv bekritiseert zonder dat ik hem van antwoord kan dienen.”

“Als je als trainer in de stoel van analist komt zitten, maak je anderen dan af ? Net zo goed kun je van hem zeggen dat het feit dat hij net deze week zijn aanval op Anthuenis doet, een poging tot destabilisatie is van de nationale ploeg. Als je in het voetbal uw gedacht niet meer mag zeggen, dan is de aantrekkelijkheid voor een groot deel weg. Ook dát behoort tot de cultuur van het voetbal. En daar hoort bij dat je dan al eens stommiteiten zegt. Maar René heeft iets van : ik ben de enige die de voetbalwijsheid in pacht heeft.

“Hij mag ook niet vergeten dat dit bij de televisiebenadering van voetbal is gaan horen. En dat daardoor ook een geldstroom op gang is gekomen, omdat je zo je voetbalwedstrijden opleukt – ik gebruik dat woord expliciet. Daar horen persoonlijkheden bij. René vindt het zijn niveau niet omdat hij er impliciet van uitgaat dat hij de slimste trainer is. Misschien is dat ook wel zo. Zou best kunnen. Maar zeggen dat al de rest onnozelaars en toogzwanzers zijn, dat is een stapje te ver.”

Daar willen we Aimé Anthuenis natuurlijk niet van verdenken.

“( Lacht.) Ik vind Anthuenis echt een soort doorsnee Vlaming met veel gezond verstand. I like him !

Jan Hauspie

‘Dat soort treiterige gelijkhebberij, dat heeft René Vandereycken wel. Vroeger speelde hij al zo.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content